Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΕΙΡΙΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΕΙΡΙΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

ΣΕΙΡΙΟΣ - ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΜΥΘΟΣ

David Wood - Genesis
Το κυβερνητικό σώμα του Σείριου επεξεργάστηκε ένα σχέδιο .
Αποφασίστηκε ένα Δια Γαλαξιακό ταξίδι για να επαληθεύσει πιθανή ευφυΐα . Τρία ογκώδη σφαιρικά διαστημόπλοια (massive spherical star-ships) κατασκευάστηκαν σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη. Αυτά ονομάστηκαν Nosira , Setorion , Isinos ...
Πριν από αμέτρητα χρόνια ταξίδεψαν και τελικά έφτασαν στο ηλιακό μας σύστημα ...
Η πιο φυσική ενεργητική περίοδος αυτών των όντων , ήταν όταν προσπάθησαν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί . Τα σεξουαλικά φύλα είχαν προ πολλού εκλείψει , έτσι δεν υπήρχε ούτε αρσενικό , ούτε θηλυκό , ήταν δηλαδή ερμαφρόδιτοι .
Το συμβούλιο συμφώνησε .
Πέντε ουράνιοι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από ένα θηλυκό ανθρωποειδές της Γης , που μεταφέρθηκε στον Άρη από την Γη ...
(Ανάμεσα στις πέντε πρώτες δημιουργίες , σύμφωνα πάντα με τον μύθο , ήταν η Αθηνά-Ίσιδα και ο Διόνυσος-Όσιρις . ) ===> ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ
Η ευφυΐα των όντων αυτών ,δηλαδή  των Σειρίων , ήταν κάτι ασύλληπτο και ακατανόητο για τις δικές μας Γήινες γνώσεις . Είχαν πλήρη έλεγχο του περιβάλλοντος που ζούσαν και δεν είχαν προβλήματα υγείας , αυτό που λέμε αρρώστιας ... μη ροής ενέργειας . Τα σώματά τους χρησίμευαν μόνο σαν οχήματα για να μεταφέρουν τον εγκέφαλό τους και για να πραγματοποιούν τις πιο απλές εργασίες .
Ως ερμαφρόδιτοι που ήταν , μπορούσαν να αναπαραχθούν μόνοι τους , αν ήθελαν .
Είχαν φυσικά συναισθήματα , αλλά εξέλιπαν τα ζωώδη αισθήματα , που αναγκαστικά είχαν οι Γήινες οντότητες , ένεκα του διαχωρισμού των φύλων . Ο Έρως δεν υπήρχε στον αέρα του Σείριου , όπως η οργόνη στην Γη. ===> ΕΡΩΣ
Αυτή η ακατάληπτη δύναμη που αναγκάζει τον Γήινα όντα , να παραφρονούν για να αναπαραχθούν . 
Αν μας ξενίζει αυτό , καλύτερα να συγκρίνουμε την αναπαραγωγή του φυτικού κόσμου . 
Τελευταίως , πειράματα γενετικής έχουν πλέον αποδείξει ότι από την μίξη ανοργάνων ουσιών να δημιουργούμε οργανικές ουσίες . Και δεν είναι Αλχημεία . 
Ο Ερμής και η Αφροδίτη ήταν σε σώμα ένα . ===> ΕΡΜΗΣ
Δηλαδή ο Έρως ήταν ταυτισμένος με την ευφυΐα . 
Ο Έρως ήταν Πλατωνικός και η  χαμένη ενέργεια διοχετεύεται προς την δημιουργία , τις καλές λεγόμενες τέχνες . Ήταν φυσικό οι καλές τέχνες να αναπτυχθούν σε ασύληπτα μεγέθη για την Γήινη διανόηση .   ===> ΜΟΥΣΙΚΗ
Η κατάκτηση του διαστήματος είναι πλέον παρελθόν για τους Σείριους ανθρώπους και τα σκάφη τους ανέπτυσσαν ταχύτητες , μεγαλύτερες από την ταχύτητα του φωτός . Στην περιπλάνησή τους στον κόσμο δεν συνάντησαν προηγμένη ευφύια εφάμιλλη με την δική τους . ===> ΓΟΡΓΩ
 Στον δικό τους πλανήτη είχαν δημιουργήσει μέσω της γενετικής μηχανικής , ανθρωποειδή χαμηλής νοημοσύνης για τις καθημερινές χειρονακτικές εργασίες . Ας πούμε όπως τα σημερινά robot. Αλλά στην αρχαία Αθήνα , ως απόγονοι των Σειρίων , οι χειρόνακτες ονομάζονται δούλοι . Και σήμερα , η δουλεία ταυτίζεται με την εργασία . Δηλαδή η χειρονακτική εργασία ταυτίζεται με την πνευματική .
Τα τρία σφαιρικά διαστημόπλοια πλησίασαν στο δικό μας ηλιακό σύστημα το 200 000 πΧ και άρχισαν να συλλέγουν στοιχεία . Άριστοι ερευνητές μπορούσαν να αναλύσουν αυτόματα το περιβάλλον του κάθε πλανήτη του δικού μας ηλιακού συστήματος. Απλά η κίνηση ενός ουρανίου σώματος δημιουργεί έναν τύπο στο φως που προσπίπτει πάνω του . Η ανάλυση των ανακλώμενων ακτίνων φωτός , συνδέεται με αρμονικούς παράγοντες , που δίνουν μία πλήρη διάγνωση του κάθε πλανήτη. Αυτό μπορεί να μετασχηματιστεί σε ήχο , από τον οποίο μπορούν να γίνουν γνωστά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του υπό εξέταση πλανήτη . Έτσι δεν αμφέβαλαν καθόλου για την αρμονική συμφωνία του πλανήτη Άρη . Αντήχησε σε αυτούς σαν μια παλιά ξεχασμένη Μελωδία , η αρμονία του ήταν σχεδόν παρόμοια με εκείνη των πλανητών της καταγωγής τους . Η ισχυρή χορδή του πέμπτου  αρμονικού της Γης έδειχνε αφθονία νερού , αλλά το βαρυτικό της πεδίο δεν ήταν καθόλου βολικό ...
Τα τρία τεράστια αστρόπλοια των Ελοχείμ , αυτό ήταν το όνομά τους , κινήθηκαν προοδευτικά σε θέσεις τροχιάς γύρω από τον Άρη. Η αποίκηση προχώρησε γρήγορα και οι πόλεις των Ελοχείμ είχαν απλωθεί σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη.
Η Γη, γεμάτη από ζώα και φυτά , τους γοήτευε υπερβολικά . Με τον καιρό έγινε φανερό ότι θα ήταν περισσότερο βολικό να καλλιεργήσουν τον πλανήτη Γη , από το να διατηρούν γεωργικές φάρμες στον Άρη , όπου το νερό ήταν συγκριτικά λιγότερο. Η τεχνολογία δεν ήταν πρόβλημα για αυτούς τους ανθρώπους , αλλά υπήρχαν δύο παράγοντες που περιέπλεκαν τα πράγματα . Το πρώτο ήταν η πυκνή υγρή ατμόσφαιρα . Η ποιότητα του αέρα ήταν τέλεια , αλλά ήταν πάρα πολύ πυκνή. Μια απλή περιοριστική βαλβίδα και ένα ελαφρό κράνος σχεδιάστηκε , για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα .
Το δεύτερο ήταν περισσότερο δύσκολο . Ήταν το βαρυτικό πεδίο της Γης που τους ταλαιπωρούσε . Ακόμη και οι ειδικά εκπαιδευμένοι δεν μπορούσαν να υπομείνουν το βάρος περισσότερο από μερικές ημέρες κάθε φορά ...
Ασκήθηκε μεγάλη πίεση στο συμβούλιο να εγκρίνει ένα γενετικό πρόγραμμα ...
Το συμβούλιο εγκρίνει . Πέντε ουράνιοι διαστημάνθρωποι δημιουργήθηκαν από ένα θηλυκό ανθρωποειδές , που μεταφέρθηκε στον πλανήτη Άρη από την Γη . Οι τέσσερις από τους πρώτους ανθρώπους ήταν τέλειοι , δύο αρσενικά και δύο θηλυκά. Ο τελευταίος , ήταν πιο μικρόσωμος αρσενικός . Τα ονόματα που δόθηκαν στα αρσενικά ήταν Set και Osiris . Στα δε θηλυκά Isis και Nephthys και ο τελευταίος πήρε το όνομα Horus . Τα καλύτερα πρότυπα ήταν του Όσιρη και της Ίσιδας . Όλοι εκπαιδεύτηκαν στα εργαστήρια του Άρη και το πνευματικό επίπεδο των δημιουργημάτων αυτών εξέπληξε και τους ίδιους του δημιουργούς . 
Έχοντας ένα πρότυπο για εργασία , ένα αρσενικό δημιουργήθηκε με κατώτερη ευφυΐα από τους πέντε αρχικούς . Ονομάστηκε Νεφελείμ . Το πρότυπο εγκρίθηκε και η εργασία του κλονισμού πραγματοποιήθηκε στον διαστημικό σταθμό της Γης , που βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο του Shaitan - Σατανά , αντιπρόσωπο του συμβουλίου ...
Με τον καιρό η Ίσιδα είχε γίνει μια όμορφη νέα κοπέλα και μαζί με τα αδέλφια της είχε πάρει μια μεγάλη μόρφωση . Εκτός από την γνώση της παραγωγής ατομικής ενέργειας , κατέλαβαν θέσεις ιεραρχίας κοντά στους Ελοχείμ και είχαν την άδεια να μπαίνουν ελεύθερα στην πόλη . Ήταν δε, πολύ δημοφιλείς  στα μέλη του συμβουλίου των Ελοχείμ. Αναπόφευκτα ήλθε ο χρόνος , που ο Sheitan ζήτησε να τεθούν κάτω από τις διαταγές του , για τον έλεγχο της βάσης της Ατλαντίδας , που αποτελούσε ευθύνη του . ===> ΜΙΝΥΕΣ ΟΙ ΑΤΛΑΝΤΕΣ
Ο Sheitan είχε τα επιχειρήματά του , και δεν μπορούσαν να τους κρατήσουν στον Άρη . Η διακυβέρνηση της Γης δεν ήταν εύκολο πράγμα , λόγω της αντιζηλίας που υπήρχε ανάμεσα στις ομάδες αλλά και στους ίδιους ...
Η Ίσιδα και ο Όσιρις ζήτησαν συσκευές λέιζερ για να κάνουν την δουλειά των Cainites λιγότερο σκληρή . Αρνήθηκαν , να βάλουν όπλα στα χέρια των των δημιουργημάτων τους , αυτό ήταν αντίθετο προς τους νόμους των Ελοχείμ ...
Η Ίσις παρακάλεσε τον Σατανά να χρησιμοποιήσει την επιρροή του στο Συμβούλιο , πράγμα που το έκανε . Ο Σατανάς πιο κοντά στο πρόβλημα μπορούσε να εκτιμήσει πως ένιωθε η Ίσιδα και αναγνώριζε κάτι που διέφευγε από το Συμβούλιο . Ήταν η τρυφερότητα που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα στην Ίσιδα και τα πλάσματά της . Αυτή ήταν σχεδόν ίδιας ευφυίας με τους Ελοχείμ και μπορούσε να θεωρείται ίση προς αυτούς . Αλλά αυτή ήταν από την σάρκα και τα οστά ενός γήινου πλάσματος και επίσης είχε φύλο , ήταν θηλυκή . Μέσα της έτρεφε το ζωώδες ένστικτο της μάνας . Η Ίσιδα δεν έτρεφε και πολύ συμπάθεια για τους Νεφελείμ λόγω της υπεροψίας των , αποτέλεσμα των χαρακτηριστικών της ζωώδους φύσης...
Η Ίσιδα και ο Σατανάς έγιναν στενοί φίλοι με τον καιρό και αυτή του εμπιστεύτηκε ένα σχέδιο αφού οι Ελοχείμ είχαν να επισκεφτούν την Γη , εκατοντάδες χρόνια και ήταν απίθανο να έλθουν στο μέλλον . Έτσι , αν αυτή δημιουργούσε και άλλα  απαραίτητα όντα , κανείς δεν ήταν ανάγκη να το γνωρίζει ...
Εν τω μεταξύ επειδή τα αστρόπλοια έπαθαν υλικές ζημιές και βλάβες και ήταν αδύνατο να επιστρέψουν από τον Άρη στον Σείριο ,χρησιμοποίησαν τα δύο αστρόπλοια ως ανταλλακτικά για να επισκευάσουν τον Isino , ο οποίος κατάφερε και έφυγε ...
Οι πέντε ουράνιοι διαστημάνθρωποι που είχαν όπως είπαμε δημιουργηθεί από τους Ελοχείμ αποφάσισαν να μείνουν στην Γη . Ο Όσιρις ανέλαβε να αναπτύξει τα αναγκαία για τις ομάδες όσων επιβίωσαν . Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούσε ένα μικρό διαστημικό σκάφος , το οποίο ο Σατανάς είχε χαρίσει στην Ίσιδα από τον σταθμό. Ο Όσιρις  οργάνωσε τις εργασίες .
Ο Σατανάς και η Ίσιδα είχαν καταστρώσει ένα θαυμάσιο σχέδιο , χρησιμοποιώντας το ανθρώπινο είδος σαν όχημα , για να φέρουν την κρίσιμη ευφυΐα μέχρι το μέλλον.
Ένας αριθμός από διαγράμματα καταστρώθηκε ,απλά στην κατασκευή και εύκολο στην μνήμη , ενσωμάτωναν δε τα βασικά στοιχεία που συνδέουν την ζωή, με την ύλη και την αρμονία του φωτός . Έβαλαν κάτω τα ουράνια μέτρα , τα οποία αυτόματα θα γεννούσαν την βασική αρμονία , όταν θα εφαρμοζόταν στα γεωμετρικά διαγράμματα . Οι άνθρωποι ενημερώθηκαν ότι αυτοί που θα έδειχναν περισσότερο ζήλο θα διδάσκονταν από την ίδια την Ίσιδα , την Ανώτερη Θεότητα . Οι πρώτοι που διαλέχτηκαν ένιωθαν μεγάλη τιμή και έβλεπαν με αφοσίωση την Θεά που τους έδειχνε τις εικόνες . Αυτές τις εικόνες ,τους είπε, δεν πρέπει να τις δει ποτέ κανείς εκτός από όσους έχουν ανώτερη ευφυΐα . Έχουν μαγική δύναμη και ένα σύμβολο ιδιαίτερα , το οποίο αυτή γνωρίζει , πρέπει όλοι να το διατηρήσουν με κάθε θυσία , ήταν το πεντάγραμμο και οι υποδιαιρέσεις του .  Έτσι τους έδειξε τις υποδιαιρέσεις του πενταγράμμου που κανείς άνθρωπος δεν τις είχε δει ποτέ , ώστε να μην τις ξεχάσουν . Για κανένα θνητό ποτέ δεν τραβήχτηκε ο πέπλος της . Η Θεά τους δίδαξε τους μυστικούς αριθμούς , που θα μπορούσαν να απεικονίσουν και πως θα το κάνουν αυτό . Από αυτούς τους μυστικούς αριθμούς , ο ιερός αριθμός θα μπορούσε να γίνει γνωστός , αλλά ποτέ δεν θα γραφόταν δημόσια . Έτσι αυτοί οφείλουν να την γνωρίζουν όχι μόνο σαν 8 αλλά και σαν 18 και αυτός ήταν ένας μυστικός αριθμός , αλλά όχι ο ιερός αριθμός ...
Οι Ελοχείμ επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους . Το κρίμα , είναι που άφησαν πίσω τους ένα υβρίδιο που βρίσκεται σε σύγχυση , κυριευμένο από ένστικτα ζώου για επιβίωση , σεξ και κυριαρχία .
Επί πλέον , αυτό το δημιούργημα φέρει εγκέφαλο τέτοιας ικανότητας , που μπορεί να τα καταστρέψει όλα , ακόμα και τον εαυτό του ... ===> ΝΕΚΥΙΑ

--------
και όλα αυτά ξεκίνησαν από το έργο του Πλάτωνα , Τίμαιος , το οποίο θεωρείται ένα δογματικό έργο και απευθύνεται σε εξοικειωμένο με την Πλατωνική διδασκαλία ακροατήριο . Στο έργο αυτό έχουν περιληφθεί όλες οι ιδιοτροπίες και τα ελαττώματα του φιλοσόφου . Αφήγησις βραδεία , ανακολουθίαι , αντιφάσεις ,ασυνταξία , επαναλήψεις , έλλειψις τάξεως και συμμετρίας , συσκοτίζουν παρά διαφωτίζουν το νόημα του κειμένου . Ο Πλάτωνας φαίνεται ότι αδυνατεί να εκφράσει με σαφήνεια την σκέψιν του , για κάποιο λόγο ... και ουσιαστικώς καταντά ανιαρός . Όμως παρόλα αυτά οι διάδοχοί του θεωρούσαν τον Τίμαιο , ως το σπουδαιότερο έργο του Πλάτωνα.
Οι κωδικοποιήσεις κουράζουν , και πρέπει να εστιάσουμε στην αιτία και τον λόγο , γιατί  ο Πλάτων δεν λέει τα πράγματα με το όνομά τους αλλά προτιμά να μιλά σκοτεινά , όπως ο Ηράκλειτος .
Οι Έλληνες για κάποιο λόγο πίστευαν πάντα στην ουράνια καταγωγή τους , διαφορετική από το ανθρωποειδές της Γης , που μεταλλάχθηκε από τους Σείριους . Υπάρχουν λοιπόν δύο  Ήλιοι . Ο  Ήλιος - Σείριος με τον Συνοδό του και ο δικός μας  Ήλιος με την Σελήνη . Υπάρχει όμως , και ένας Τρίτος Ήλιος , που φαίνεται να έχει μόνο συμβολική σημασία . Η παρουσία των τριών Ήλιων ίσως είναι μία αναφορά στο Ορφικό-Πλατωνικό δόγμα του Τριπλού Ήλιου , για την αποκάλυψη του οποίου ο αυτοκράτορας Ιουλιανός βρήκε τον θάνατο το 364 μ Χ , και δεν ήταν η μοναδική. Πολλοί μυημένοι που αποκάλυψαν μυστικά βρήκαν τον θάνατο , όπως και πολλοί ερευνητές που άρχισαν να σκαλίζουν περισσότερο από ότι επιτρέπουν οι καιροί ...
Όλα απηχούν την προσωπική μου γνώμη . Αν εμβαθύνουμε σε αυτό που είπε ο Χριστός , ότι είναι ο υιός του Θεού .   Ενός Θεού πατέρα  που ποτέ δεν γνωρίσαμε , παρά μόνον δια των αντιπροσώπων του ,  και με έναν χρησμό των Αγίων Πατέρων μας ότι ...  ότι αποτελούν Τριάδα , ομοούσια και αδιαίρετη.
Εν κατακλείδι στο δια ταύτα , όταν οι Έλληνες μυστικιστές  έλεγαν για τον Κάτω Κόσμο , όπου βασιλεύει ο Άδης αδελφός του Διός και του Πωσειδώνος εννοούσαν την Γαία , όπου τα γεννήματα κυριεύονται από τον  Θάνατο . Τα Ηλύσια Πεδία , ευρίσκονται στον Ήλιο - Σείριο, δηλαδή στον Πάνω Κόσμο . Ο Χριστός απεβίωσε στον Κάτω Κόσμο και αναστήθηκε στον Πάνω Κόσμο .
Ελάχιστοι Γήινοι  κατόρθωσαν την μετάβαση αυτή.

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

ΘΕΑ ΘΕΤΙΣ - ΟΥΤΟΠΙΑ & ΕΥΤΟΠΙΑ


Η Θεά Θέτις ήταν μία από τις πενήντα Νηρηίδες .
Το ρήμα τοποθετώ δηλώνει την ενέργεια για το προσδιορισμό της θέσης μέσα στον τόπο. Η Θέτις ετυμολογικά ,είναι αυτή η οποία είχε την ιδιότητα να προσδιορίζει την θέση του τόπου .Οπως ακριβώς ,το σύγχρονο  δορυφορικό σύστημα GPS έχει σαν στόχο να προσδιορίζει την ακριβή θέση του συγκεκριμένου τόπου.
Τα πλοία των Φαιάκων  από την Οδύσσεια του Ομήρου και η Ατλαντίδα από τον Τίμαιο του Πλάτωνα ,αναφέρονται από τον Τόμας Μούρ ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ,ουτοπίας στην αρχαιότητα ενώ σήμερα η ουτοπία έχει χαρακτηριστικά της ακτιβίστικης ουτοπίας , δηλαδή ως παράδειγμα να πούμε , της green peace.

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης γράφει σχετικά ότι  δεν υπάρχει  σχέση ανάμεσα στην επιστήμη της σύγχρονης Δύσης και την επιστήμη της αρχαίας Ελλάδας .
Οι επιστημονικές θεωρίες διαδέχονται η μία την άλλη .
Στην διαδοχή δε αυτή δεν μπορούμε να δούμε ούτε τάξη ,ούτε απλή αταξία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα ,οι αποδεκτές θεωρίες αποκαλύπτεται πως είναι ψευδείς ή πως δεν είναι αληθείς ,όπως νόμιζαν όταν τις διατύπωναν . Οι καινούργιες θεωρίες δεν είναι καλύτερες προσεγγίσεις . Έχουν μία άλλη λογική δομή και διαφορετικές μεταφυσικές προϋποθέσεις ,δεν προστίθενται στις πρώτες ,τις αναιρούν και τις καταργούν.
Μέσα στον κόσμο της ζωής μπορούμε να ρωτήσουμε ,
και ρωτάμε γιατί ;
τι είναι ;
Η απάντηση είναι πολλές φορές αβέβαιη .
Δεν ρωτάμε όμως αυτό που ρωτάει ο Αριστοτέλης :
Τι είναι το οράν ;
τι είναι αυτό που βλέπουμε ;
τι είναι αυτός που βλέπει ;
Ακόμη λιγότερο ρωτάμε :
τι είναι αυτό το ίδιο το ερώτημα ;
και το ερώτημα εν γένει ;

Η σωστή  απάντηση σε μία ερώτηση είναι η  ερώτηση και όχι η απάντηση που είναι ουτοπία.
Υπάρχει Θεός ;
Τι είναι Θεός ; (σωστή απάντηση)
Ναι υπάρχει Θεός (Λάθος απάντηση ,ουτοπία)

Το αντίθετο της ουτοπίας θεωρείται η ευτοπία (Βικιπαίδεια) .
Δηλαδή η οικονομική κοινωνική κατάσταση που όλοι βιώνουμε σήμερα θεωρείται , ως ευτοπία . Και μία πιθανώς κομμουνιστική κοινωνία ,ως ουτοπία. Αν δε ,  ζούσαμε σε μία κομμουνιστική κοινωνία , ουτοπία να θεωρείται η καπιταλιστική κοινωνία.  Όλα μοιάζουν να σπεύδουν προς το τέλος τους και συμμετέχουμε σε αυτό , με ένα κράμα ευχαρίστησης και λύπης ,γιατί αγαπάμε και την σταθερότητα του είναι και την ρευστότητα του γίγνεσθαι.
Βάσει της ανάλυσης του Κ.Αξελού για την δύναμη των -ισμών * αυτό που  βιώνουμε σήμερα είναι πιθανώς , μία εικονική πραγματικότητα (virtual reality).
Και όταν αυτή κάποτε αλλάξει πχ από κομμουνιστική σε καπιταλιστική ή και το αντίθετο , και ταυτόχρονα  σε θρησκευτική , χριστιανική, μωαμεθανική,βουδιστική κλπ είναι εικονικές πραγματικότητες μέσα σε εικονική πραγματικότητα .
Τίποτα δεν είναι αληθινό . Όπως το κρεμμύδι που ξεφλουδίζει , και ξεφλουδίζει ...  Στο τέλος και ό ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι εις θέση να τοποθετηθεί  μέσα στον χώρο. Έχει ξεχάσει την αλήθεια και πιστεύει πλέον ασυνείδητα , σε ένα ψέμα . Αλλά επειδή του αρέσει και η σταθερότητα του είναι , παραμένει στην πίστη του ψέματος , μέχρι να αντικατασταθεί από ένα άλλο ψέμα . Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστεύει σε κάτι . Γιατί ο άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος .
Η ουτοπία είναι μία πράξη δημιουργική , που ωθεί τον άνθρωπο σε νέους δρόμους ,πέραν των καθιερωμένων. Μία πράξη ανατρεπτική της καθεστηκυίας τάξης , της ομοιομορφίας και της ομαλότητας . Η ουτοπία ,τον οδηγεί στην τέχνη , και στο τέλος τον λυτρώνει. Τον οδηγεί σε εναλλακτικούς δρόμους ,γιατί τους έχει ανάγκη , για την επιβεβαίωση της ύπαρξής του. Και ας κάνει κύκλους και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του. Σε μία περιδίνηση χωρίς έξοδο. Και όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα μέσα στην εικονική πραγματικότητα , και είναι έτοιμος να καταρρεύσει τότε εμφανίζεται από μηχανής Θεά , η Θέτις.    
Η Θεά Θέτις , η οδηγός για τον Σείριο την κοιτίδα του σύμπαντος , τον πυρήνα  του κόσμου .
Η Θέτις θα απεγκλωβίσει τον άνθρωπο από την εικονική πραγματικότητα, την αράχνη και τον ιστό της. Θα τον τοποθετήσει ξανά μέσα στο χώρο για να περιπλανηθεί και να παραπλανηθεί.

Στην Οδύσσεια η Θέτις βοηθά τον άνθρωπο Οδυσσέα ,  να βρει τον δρόμο για τον Σείριο , της αυτογνωσίας . Αυτό που θα λέγαμε σήμερα , τον έβαλε στον σωστό δρόμο. Δηλαδή στον σωστό τόπο. Άρα μάλλον έχουμε ,ευτοπία παρά ουτοπία , όπως θέλει να πιστεύει ο κύριος Τόμας Μούρ.
Στην Ατλαντίδα , μία πολιτεία  στην γη , αντίγραφο πολιτείας στον Σείριο , ο Θεός που κυριαρχούσε ήταν ο Ποσειδώνας .
Με την καταβύθιση της Ατλαντίδος βυθίστηκε και η κυριαρχία του Ποσειδώνα .
Ο Ποσειδώνας ήταν και ο Θεός που υποστήριζε την Τροία , το τελευταίο επίγειο μέρος της Ατλαντίδος . Με την πτώση της Τροίας ,κατέπεσε και ο Ποσειδώνας. Στα πλοία των Φαιάκων , αυτός που προσπαθούσε να αποτρέψει τα πλοία  και τον Οδυσσέα για τον Σείριο ήταν ο Ποσειδώνας και αυτή που προσπαθούσε να τα οδηγήσει στο Σείριο ήταν η Θέτις.
Όλα έχουν μία συνάφεια αν τα δεις τα θέματα ολοκληρωμένα και όχι ξεχωριστά . Δεν υπάρχει καμία ουτοπία. Αντιθέτως υπάρχει η ευτοπία ,της Θέτιδος.
Όπως γνωρίζουμε η ιστορία γράφεται από τον νικητή του πολέμου.
Είτε είναι εχθροπραξία στο πεδίο της μάχης , είτε είναι κοινωνικό οικονομική με την επιβολή της γνώμης του ισχυρότερου . Εδώ στην ουσία έχουμε μια ουτοπία , με την επιβολή γνώμης , η οποία οσονούπω και θα καταρρεύσει από μία άλλη ουτοπία . Η μία ουτοπία θα διαδέχεται την άλλη ,μέχρι του ολοκληρωτικού θανάτου και απαλοιφή κάθε ύπαρξης ζωής.
Υπάρχει  Θάνατος ;
 Τι είναι Θάνατος ; (Η σωστή απάντηση)
Δεν υπάρχει Θάνατος (Λάθος απάντηση , Ουτοπία)

*************************************

* Η δύναμη των – ισμών ,του Κώστα Αξελού.  Ηδονισμός,στωικισμός,ασκητισμός,δογματισμός,κριτικισμός,σχετικισμός,μηδενισμός κλπ υπόσχονται περισσότερα από όσα τηρούν. 
Δεν ολοκληρώνουν ποτέ τον αρχικό τους στόχο. 
Τίποτε δεν ολοκληρώνεται.
Ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο κυριαρχεί το φαιό.
Κανένα άτομο και καμία κοινωνία δεν υπήρξε ,ούτε και μπορεί να υπάρξει ποτέ, απόλυτα χριστιανική, δημοκρατική, σοσιαλιστική .
Μέσα σε αυτό το παρ’ ολίγο γίνονται και απογίνονται τα όντα και τα πράγματα, ανάμεσα στην εγρήγορση ,το ενύπνιο και το ψέμα. 
Η χριστιανική θρησκεία υποστηρίζοντας πότε την μία πλευρά και πότε την άλλη, πότε πλατωνική και πότε σαν αντιπλατωνική ,ορθολογική ,κοσμική , φοβερά απαισιόδοξη αλλά και τρελά αισιόδοξη .Τραγική και συμβιβαστική ,πρακτική, συμπαγής, γήινη κι’ ιδεώδης ,πνευματική , ουράνια, διατηρώντας την λειτουργία της επανάληψης και διακηρύσσοντας την αλλαγή . Με την μορφή της πίστης και της δοξασίας αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη για όλη την ζωή . Από την γέννηση , στον θάνατο και πέραν από αυτόν έχοντας απάντηση στα πάντα ,αλλά χωρίς να φροντίσει να συνδέσει τις αντίθετες και συμπληρωματικές δυνάμεις που εκμεταλλεύεται ταυτόχρονα και διαδοχικά.
Η πλανητική σκέψη αντιστοιχεί στην περιπλάνηση του είναι εν τω γίγνεσθαι της ολότητας του κόσμου. Η ελπίδα και η έμμονη ιδέα μίας τελικής καταστροφής εδρεύουν στους γιούς του ουρανού και της γής . Όλα μοιάζουν να σπεύδουν προς το τέλος τους και συμμετέχουμε σε αυτό , με ένα κράμα ευχαρίστησης και λύπης ,γιατί αγαπάμε και την σταθερότητα του είναι και την ρευστότητα του γίγνεσθαι.




***********************************
  


"Η Ουτοπία" "Utopia",  του Thomas Moore 
Τι είναι όμως η ουτοπία;
Πρόκειται για σύνθετη λέξη («ου» και «τόπος»), δηλαδή χωρίς τόπο και περιγράφει κάτι το μη πραγματοποιήσιμο, ένα φαντασιοκόπημα και ειδικότερα την ιδανική κοινότητα ή κοινωνία, ένα σχέδιο κοινωνικής αναμόρφωσης ανεφάρμοστο. 
Ταυτόχρονα ο όρος χρησιμοποιείται στη τέχνη, τη φιλοσοφία, την αρχιτεκτονική, τη πολιτική και τη λογοτεχνία για να περιγράψει ιδανικές καταστάσεις πολύ δύσκολο ή αδύνατο να υλοποιηθούν. 


Από την κλασσική έχουμε φτάσει σήμερα στην ακτιβιστική ουτοπία. 
Η κλασσική ουτοπία, αποτελεί την εικόνα της καλής κοινωνίας, της ιδανικής πόλης, η οποία δρα ως όργανο εκπαίδευσης και ηθικής και είναι η έκφραση της κοσμικής νομοτέλειας επί της γης. 
Αρχικά έχουμε την ομηρική πολιτεία των Φαιάκων ενώ αργότερα ο Πλάτωνας γράφει για τη μυθική Ατλαντίδα . 








Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΘΕΑ ΘΕΤΙΣ - ΟΔΗΓΟΣ ΣΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ


Ο Ησίοδος στην κοσμογονία αναφέρει την Γαία , ως την αυτόνομη πηγή ζωής .
Γαία , Εκάτη , Ευριβία , Στύγα , Έμπουσα ,Πανδώρα , Κίρκη είναι οι μορφές και παραλλαγές της ίδιας Θεότητας.
Η Θεά των Θεών.
Από τα σπλάχνα της Γαίας ξεπήδησε ως ισόθεός της , ο Ουρανός .
Με τον Ουρανό έσμιξε ερωτικά και γεννήθηκαν οι Τιτάνες.
Η κοσμική αρχή λοιπόν κατά τον Ησίοδο είναι θηλυκή.
Εργαλεία της Γαίας , ο Ερως και η Μοίρα .
Τα μυστικά αυτά τα κρατά ερμητικά κλειστά η Γαία.

Ο Προμηθέας διασάλευσε την υπάρχουσα τάξη της δημιουργίας του κόσμου ,
που το προνόμιο αυτό το είχε η Γαία .
Ο Προμηθέας τράβηξε από την αφάνεια τον άνθρωπο και άλλαξε την Μοίρα του ανθρώπου .
Τον έφερε στο πνευματικό επίπεδο των θεών.
Ήρθε βέβαια σε αντίθεση με το νεόκοπο κατεστημένο των θεών και τιμωρήθηκε.
Ο Δίας μόλις είχε ανατρέψει τον πατέρα του Κρόνο και είχε ενδοιασμούς αρχικώς για το εγχείρημα του Προμηθέα, αλλά τελικά πείσθηκε αν και ένοιωθε μειωμένος.
Στην τιτανομαχία ο Δίας δέχθηκε κρίσιμη βοήθεια από την Θέτιδα,
η οποία και άλλαξε την πορεία της διαμάχης , προς όφελός των Ολυμπίων .
Ο εκατόγχειρας θαλάσσιος θεός Βριάρεος , κατ΄εντολήν της Θέτιδας
βοήθησε τον Δία αποφασιστικά στην τιτανομαχία.

Στο πρόβλημα που προέκυψε με τον Προμηθέα , ο Δίας προβληματισμένος από τα γεγονότα στέλνει τον Ερμή στον  αλυσοδεμένο Προμηθέα να μάθει για το μέλλον .

Ανοίγουμε παρένθεση για να πούμε ότι ο Δίας και οι Ολύμπιοι Θεοί δεν συμμετείχαν στην δημιουργία του κόσμου , ήταν ήδη Τρίτης γενιάς θεοί , και πάντοτε είχαν το άγχος της αντικατάστασής τους , από την Γαία , την Θεά των Θεών. 
Ο Δίας σκόπευε να έλθει εις γάμον με την Θέτιδα.
Όμως  δυστυχώς και ο Ποσειδώνας είχε την ίδια επιθυμία .
Προκύπτει μεγάλη φιλονικία μεταξύ των αδελφών  , η οποία και πιθανώς συνεχίζεται μέχρι σήμερα.  
Κλείνει η παρένθεση.

Ο Προμηθέας κατόπιν των βασανιστηρίων που υπέστη , μαρτύρησε το μυστικό στον Ερμή.
Ο,τι η μάννα του Προμηθέα , η Θέμις, προφήτευε ότι αν ο Δίας έλθει εις γάμον με την Θέτιδα  ή κάποιος και από τα αδέλφια του ,τότε το παιδί που θα γεννηθεί ,προορίζεται από την Γαία ως ο νέος Θεός που θα διαδεχθεί τον Δία. Αυτό τρόμαξε τον Δία  ,ότι θα έχει την ίδια τύχη με τον πατέρα του Κρόνο και ανέβαλε τον γάμο του με την Θέτιδα.

Οι Τιτάνες  κομμάτιασαν τον Διόνυσο και τον πέταξαν στην θάλασσα , τον περιμάζεψε η Θέτις
και τον έσωσε.(Ιλιάδα Ζ 130-135)

Στην Αργοναυτική εκστρατεία έχουμε την μαρτυρία της συνάντησης της Γαίας , με την μορφή της Κίρκης, να δίνει εντολή στην Θέτιδα με τις Νηρηίδες να βοηθήσουν την Αργώ να περάσει ανάμεσα από την Σκύλα και την Χάρυβδη. Στην ουσία εμφανίζεται  η Θέτις ,ως ο εκτελεστικός βραχίονας της Γαίας. Η Γαία αποδέχτηκε την πράξη του Προμηθέα ,ως πράξη ανιδιοτελής (ανθρωπιστική θα το λέγαμε σήμερα )
- ίσως ήταν και ο πραγματικός εντολέας - ,
της αναβάθμισης των ανθρώπων και  την εκπολιτιστική αποστολή της Αργούς.
Σταματάει την διαδοχή του Δία και στην ουσία  κυριαρχεί ένα μορατόριουμ μεταξύ Ολυμπίων Θεών , ηρώων , και ανθρώπων.
Ο Δίας αποδέχεται την παραμονή του στην εξουσία με αντάλλαγμα την αναβάθμιση του ανθρώπου , ως ισόθεοι αλλά με την διαφορά ότι οι άνθρωποι παραμένουν θνητοί . Όλα αυτά κράτησαν μέχρι τον Τρωικό πόλεμο , όταν οι Θεοί διχάστηκαν οριστικά ,αφού αναδείχθηκαν οι παλαιές έχθρες του Δία με τον Ποσειδώνα  και έπαψαν να αναμιγνύονται πλέον εις τα πράγματα των ανθρώπων.

Μετά το συμβάν με τον Προμηθέα , η μητέρα του , η Θέμις συμβούλεψε τους αντίδικους δηλαδή τον Δία και τον Ποσειδώνα , να δώσουν την Θέτιδα σε ένα θνητό ,στον Πηλέα στη διάρκεια μίας νύκτας με πανσέληνο.
 Ο Κ. Κερένυι , ο πλέον εξειδικευμένος στον Ελληνικό μύθο δεν εις θέση να μας πεί για πιο λόγο οι θεοί αποφάσισαν να δώσουν την Θέτιδα στον Πηλέα. « Δεν είναι δυνατόν να πούμε αν το όνομά του συνέδεε με αυτόν το μεγάλο βουνό  (Πήλιο) ή με την λασπερή γή (πηλός) ή το όνομα σήμαινε κάτι άλλο κρυμμένο για μάς.»

Στην περίοδο της πανσέληνου έβγαινε η Θέτις στην ακτή του Καλάμου ,στην αμμουδιά με την απότομη ανατολική πλαγιά του Πηλίου και οδηγούσε το χορό των αδελφών της γύρω από τον βωμό , στον οποίο οι θυγατέρες του Νηρέως λάβαιναν τις θυσίες τους.
Ο Πηλέας έπρεπε να την αδράξει επίμονα και να την κρατήσει σταθερά στην αγκαλιά του ,
μία πάλη για τον Έρωτα. Η νύφη που αντιστεκόταν ,ξεδίπλωσε τότε όλη την τέχνη των μεταμορφώσεων . Τέλος παραδόθηκε με την μορφή του πιό γλυκού ψαριού ,στου οποίου το όνομα ονομάζεται εκείνη η ακτή , Σηπιάς ακτή.
Κανένας ήχος δεν έβγαινε από το στόμα των εραστών.
Στον γάμο του Πηλέα παρουσιάστηκαν  οι θεοί άπαντες και ήταν η δεύτερη και τελευταία εμφάνιση επί γής των Θεών , μετά του γάμου του Κάδμου και της Σεμέλης. Στον γάμο δεν έλειπε και ο παππούς Θεός Ουρανός . Ηχηρή απουσία ο Κρόνος. Απρόσκλητη παρουσία η Έρις.
Η Ερις έφερε ξανά στην επιφάνεια τις παλαιές έριδες. Εριξε το μήλο , «τη καλλίστη» , και η Ήρα ,η Αθηνά , και Αφροδίτη τσίμπησαν το δόλωμα.
Ετσι ξέσπασε ένας καβγάς που έμελλε να καταστρέψει τελειωτικά  την επίπλαστη ισορροπία  μεταξύ των θεών , μεταξύ των ανθρώπων , μεταξύ θεών και ανθρώπων.
Η Θέτις και ο Πηλέας  εγκαταστάθηκαν στην Φθία ,γέννησαν τον Αχιλλέα αλλά  σύντομα άφησε την συζυγική στέγη .
Στον πόλεμο της Τροίας που ακολούθησε ,ηγήθηκε ο Αχιλλέας , 15 ετών .
Είναι βέβαια περίεργο  και μυστήριο η ανάθεση της ηγεσίας στον Αχιλλέα .
 Ίσως επειδή ήταν ο μόνος θνητός ήρωας , υιός θεάς και μάλιστα της Θέτιδας.
Ο γυιός του Αχιλλέα Νεοπτόλεμος έφερε από την Τροία την Ανδρομάχη κόρη του Πριάμου και εγκαταστάθηκε στην Ήπειρο, εγκαινιάζοντας την φυλή των Μολοσσών.
Από την φυλή των Μολοσσών προέρχεται η Ολυμπιάδα , η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Οι Ελληνες είχαν αρχικά στον Τρωικό πόλεμο ,  τους οιωνούς με το μέρος τους .
Τα αδέλφια όμως δηλαδή ο Δίας και ο Ποσειδώνας εκδήλωσαν τις αντιθέσεις τους.
Ο Ποσειδώνας  μαζί με την Ηρα πήραν  καθαρά την θέση υπέρ των Τρώων .
Ο Δίας αρχικά ήθελε να το παίξει ουδέτερος ,αλλά αναγκάστηκε από την Αθηνά να λάβει θέση υπέρ των Ελλήνων.

Η Γαία - Εκάτη -Στύγα , θηλυκή αρχή του σύμπαντος και του Σείριου είχαν ως εκτελεστικό βραχίονα  τις 50 Νηρηίδες με αρχηγό την Θέτιδα ,οι οποίες και καθοδηγούσαν μέσω της Στύγας με ασφάλεια στον Σείριο.
Χωρίς την βοήθειά  της Θέτιδος δεν ήταν δυνατόν η προσέγγιση του Σείριου και στην πηγή της Δημιουργίας.
Θνητοί και Αθάνατοι προσπάθησαν να περάσουν από το face control της πύλης που φύλασσε η Θέτις αλλά δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα.
Στην Σκύλα και στην Χάρυβδη της Αργοναυτικής εκστρατείας γνωρίζουμε ότι βοήθησε τον Ιάσονα.



Αλλά στην Οδύσσεια , μας βοηθά στην ανάλυση του ρόλου της Θέτιδας ο  Ελευθέριος Σαραγάς .

Τα πλοία των Φαιάκων
Οδύσσεια ,ραψωδία Θ΄ (555-571)


555 εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε·                 ===  Πές μου για τὴ χώρα σου,
τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε,                    ===  τὸ δῆμο σου, και την πόλιν.
ὄφρα σε τῇ πέμπωσι                         === Ώστε εκεί να σε πάνε
τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες·                 === βάζοντας στον νού τους τα πλοία.
οὐ γὰρ Φαιήκεσσι κυβερνητῆρες ἔασιν, === Γιατί στους Φαίακες κυβερνήτες δεν υπάρχουν
οὐδέ τι πηδάλι᾽ ἔστι,                         === Ούτε κάποιο πηδάλιο υπάρχει ,
τά τ᾽ ἄλλαι νῆες ἔχουσιν·                  === Όπως έχουν τα άλλα πλοία
ἀλλ᾽ αὐταὶ  ἴσασι νοήματα                 === Αλλ΄αυτά γνωρίζουν νοήματα
καὶ φρένας ἀνδρῶν,                           === και φρένες ανδρών


560 καὶ πάντων ἴσασι πόλιας             === Και όλων γνωρίζουν τις πόλεις
καὶ πίονας ἀγροὺς ἀνθρώπων,           === και τους εύφορους αγρούς των ανθρώπων
καὶ λαῖτμα τάχισθ᾽ ἁλὸς ἐκπερόωσιν === Και τα βάθη τάχιστα της θάλασσας περνούν
ἠέρι καὶ νεφέλῃ κεκαλυμμέναι·         === με αέρα και νεφέλη  κεκαλυμμένες
οὐδέ ποτέ σφιν                                   === Και ποτέ αυτές ούτε φόβος κάτι να
οὔτε τι πημανθῆναι ἔπι δέος οὔτ᾽ ἀπολέσθαι. === πάθουν ούτε να απολεσθούν
ἀλλὰ τόδ᾽ ὥς ποτε πατρὸς ἐγὼν εἰπόντος       === Αλλά και τούτο κάποτε άκουσα που
ἄκουσα Ναυσιθόου ,                           ===  είπεν ο πατέρας μου Ναυσιθόος.

Σχόλια 555 - 560

555 _ Εδώ φαίνεται ότι αυτός που ρωτά ,σαν να ψάχνει για συγκεκριμένες συντεταγμένες ,
επειδή η ακολουθία γη-δήμος - πόλη δείχνει την εστίαση της πληροφορίας από μεγαλύτερο τόπο σε μικρότερο.
556 Ώστε να σε πάνε εκεί σύμφωνα με την πληροφορία που θα τοποθετηθεί στην μνήμη του πλοίου.
557 Διότι στα πλοία των Φαιάκων δεν υπάρχουν κυβερνήτες . Αφού δεν υπάρχουν κυβερνήτες ,τότε τι είναι αυτό που κυβερνά το πλοίο . Προφανώς κάτι που αντικαθιστά την βιολογική διανοητική πλοήγηση ,δηλαδή τον άνθρωπο πιλότο . Αυτό που σήμερα εμείς το αποκαλούμε τεχνητή νοημοσύνη.
558 Ούτε διαθέτουν κάποιο πηδάλιο τιμόνι ή κάτι σχετικό ,όπως αυτά που έχουν τα άλλα πλοία. 
Ο στίχος είναι αρκετά σαφής.
559 Αλλά τα πλοία των Φαιάκων γνωρίζουν την σκέψη και την λογική των ανθρώπων .Σήμερα αυτό θα το ορίζαμε ως προγραμματισμό ,ως δυναμικό προγραμματισμό ή αυτοπρογραμματισμό.
560 Σήμερα ένα τέτοιο σκάφος θα διέθετε ηλεκτρονικούς χάρτες μέσα στην μνήμη του .
 Άλλωστε όλες οι πόλεις των ανθρώπων δεν είναι μόνο οι παράκτιες ,αλλά και αυτές στην ενδοχώρα. Πως είναι δυνατόν λοιπόν ένα απλό θαλασσινό πλοίο να έχει τέτοια δυνατότητα.
561 562 Απομακρύνονται ταχύτατα πολύ μακριά από την στεριά ,και είναι καλυμμένες με αέρα και σύννεφα. Αυτός ο στίχος συνδυαζόμενος με τον στίχο 568 προδίδει ότι δεν πρόκειται για σκάφη θαλάσσης ,αλλά ιπτάμενα. Μάλιστα ο στίχος αυτός μας θυμίζει την εικόνα ενός σύγχρονου αεροπλάνου ,το οποίο απομακρύνεται από το έδαφος πάνω όμως από την απέραντη έκταση της θάλασσας .
Απογειώνεται λοιπόν πλέοντας στον αέρα τυλιγμένο από σύννεφα.  
Αυτά τα ειδικά και με ιδιαίτερες ιδιότητες πλοία δεν κινδυνεύουν από τίποτε .
Στην εποχή μας γνωρίζουμε πλέον εκείνα τα συστήματα ,τα οποία εξασφαλίζουν τέτοιο βαθμό ασφαλείας . Τα συστήματα GPS, DGPS, NAVGEN.
564 Ναυσίθοος σημαίνει ταχύτατος κυβερνήτης πλοίου
Ναυσ + θοός = πλοίο + ταχύ  

565  ὃς ἔφασκε Ποσειδάων᾽                     === Που έλεγε ότι ο Πωσειδώνας
ἀγάσασθαι   ἡμῖν ,                                     ===  μας φθονεί ,
οὕνεκα πομποὶ ἀπήμονές εἰμεν ἁπάντων. === επειδή πέμπουμε με ασφάλεια άπαντας
φῆ ποτὲ Φαιήκων ἀνδρῶν                          ===  Είπε κάποτε ότι των Φαιάκων
ἐυεργέα νῆα                                               ===  τα καλόφτιαχτα πλοία
ἐκ πομπῆς ἀνιοῦσαν                                  === από πομπή ,καθώς θα αναβαίνουν
ἐν ἠεροειδέι πόντῳ ῥαισέμεναι,                === τον αεροειδή πόντο  θα τσακίσει
μέγα δ᾽ ἧμιν ὄρος πόλει ἀμφικαλύψειν.   === Και με μέγα όρος την πόλη θα καλύψει γύρω
570 ὣς ἀγόρευ᾽ ὁ γέρων·                          === Ετσι αγόρευε ο γέρων ,
τὰ δέ κεν θεὸς ἢ τελέσειεν                        === αυτά ο θεός θα τελέσει
ἤ κ᾽ἀτέλεστ᾽εἴη,ὥς οἱ φίλον ἔπλετο θυμῷ· === Ή κι ανεκτέλεστα θ΄ αφήσει ,όπως του αρέσει



Σχόλια 565-571

565 566 Εδώ φαίνεται η μειονεκτική θέση του Ποσειδώνα ,αφού δεν μπορεί να βλάψει τις πλεύσεις των πλοίων των Φαιάκων.
Μήπως επειδή τα πλοία των Φαιάκων δεν κινούνται στον χώρο στον οποίο έχει δύναμη ο Ποσειδώνας. Από αυτό φαίνεται ότι τα αναφερόμενα εδώ τα πλοία των Φαιάκων ,επειδή είναι εκτός της δύναμης του Θεού της θάλασσας Ποσειδώνα και δεν γίνεται να προσβληθούν από αυτόν ,ανήκουν σε άλλο στοιχείο της φύσης, δηλαδή τον αέρα.
567 568 Καθώς θα ανεβαίνει ,το αεροειδή πόντο θα τσακίσει .
Αυτός ο στίχος φαίνεται να δηλώνει ότι ένα πλοίο κατ΄αρχήν ανεβαίνει την θάλασσα ,κάτι που φαίνεται παράλογο,αφού η θάλασσα βρίσκεται πάντα στο ίδιο επίπεδο ,έστω και αν εννοεί ότι κατευθύνεται βόρεια.
Το σκάφος το οποίο απογειώνεται κοντά σε θάλασσα ,και αυτό μάλλον επιβεβαιώνει στην συνέχεια η έκφραση ραίσεσθαι ,που σημαίνει ότι αφού απογειώνεται παθαίνει ατύχημα και πέφτει ,σύμφωνα πάντοτε με την ζηλότυπη επιθυμία του Ποσειδώνα.  
569 Και τότε πολύ μεγάλο εμπόδιο θα υπερκαλύψει την πόλη.
570 571 Αυτά είναι πιθανό να συμβούν ή και όχι σύμφωνα με το θέλημα του θεού. Πολλοί άνθρωποι πρόχειρα σκεπτόμενοι ,κάνουν την εύλογη παρατήρηση ,για το πως είναι δυνατόν την εποχή που οι μάχες γίνονταν σώμα με σώμα ,με ξίφη και ασπίδες ,να έρχεται σήμερα κάποιος και να μας λέει για υπερτεχνολογίες ,για υπερόπλα και ιπτάμενα σκάφη την εποχή εκείνη ,τα οποία ,αν χρησιμοποιούσαν αυτοί που τα διέθεταν ,δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα ,ώστε να είναι από τότε οι επικυρίαρχοι του πλανήτη.

**********
Η Θέτις ήταν μία από τις πενήντα Νηρηίδες ,κάθε μία από τις οποίες είχε και ιδιαίτερες σύγχρονες ιδιότητες. Το ρήμα τοποθετώ δηλώνει την ενέργεια για το προσδιορισμό της θέσης μέσα στον τόπο.
Η Θέτις ετυμολογικά ,είναι αυτή η οποία είχε την ιδιότητα να προσδιορίζει την θέση του τόπου .
Το σύγχρονο  δορυφορικό σύστημα GPS έχει σαν στόχο να προσδιορίζει την ακριβή θέση του συγκεκριμένου τόπου.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Η ΘΕΑ ΕΚΑΤΗ - Η ΘΕΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ


Ο Ησίοδος στην κοσμογονία αναφέρει την Γαία ,ως την αυτόνομη πηγή ζωής. Γαία , Εκάτη , Ευριβία , Στύγα , Εμπουσα ,Πανδώρα , Κίρκη είναι οι μορφές  και παραλλαγές της ίδιας θεότητος.
Από τα σπλάχνα της Γαίας ξεπήδησε  ως ισόθεός της , ο Ουρανός .
Με τον Ουρανό έσμιξε ερωτικά και εγεννήθησαν οι Τιτάνες.
Η κοσμική αρχή λοιπόν κατά τον Ησίοδο είναι θηλυκή.
Και η λογική αυτή ισχύει μέχρι σήμερον ,αν και πολλές άλλες κοσμογονίες προσεπάθησαν να ανατρέψουν την βασική αρχή του κόσμου ,
ότι η γυναίκα φέρνει την νέα ζωή.
Σήμερα  γνωρίζουμε τον τρόπο αναπαραγωγής , αλλά δεν γνωρίζουμε απο πού έρχεται η νέα ζωή και που πηγαίνει η ζωή όταν τελευτήσει.
Εργαλεία  της Γαίας , ο Έρως και η Μοίρα .
Τα μυστικά αυτά τα κρατά ερμητικά κλειστά η Γαία.

Ορφικός ύμνος προς την Εκάτη.
Η κλειδούχος άνασσα και η νυκτερίη θεά παντός κόσμου.
Δηλαδή Βασίλισσα κλειδοκράτορα του κοσμικού συστήματος.
Στον Ορφικό ύμνο στην Νύκτα ,η υμνούμενη θεότητα δοξάζεται ως εγκυκλία , δηλαδή ως περιφερόμενη κυκλικώς και να παίζει με τα θηράματα που πλανώνται στον αέρα (ζώδια) ,ως ακατανίκητη δύναμη που τελικώς στέλνει το φως στις κάτω περιοχές της γης ως αποτέλεσμα της ανάγκης ,της αδήριτης συνέπειας και αιτίας ,λόγω και της οποίας η Νύχτα που δημιουργεί τις αντίστοιχες αλληλουχίες χαρακτηρίζεται ως η κρατύνουσα πάντων.

Ως θεά των οδών η Εκάτη ήταν εγκαθιδρυμένη στις τριόδους (Τριοδίτις) όπου το βράδυ της τελευταίας ημέρας του μηνός ,όταν δηλαδή άρχιζε η νέα σελήνη ,απέθεταν στους βωμούς της και κάτω από τα αγάλματα της τροφές για αυτήν προς εξιλασμόν αλλά και για να συντελέσουν στην ανάπτυξη της σελήνης .
Οι τροφές αυτές αποτελούσαν τα λεγόμενα «Εκαταία» ή «τον Εκάτης δείπνον». Και καταναλώνονταν την νύχτα από τους περιπλανωμένους . 
Επειδή τα «Εκαταία» αυτά αποτελούντο συνήθως από παντός είδους απορρήματα της τραπέζης ,καθιερώθηκε η φράση «Εκαταία κατεθίειν» που είναι ταυτόσημη με το να τρώει κανείς ευτελείς και ακάθαρτες τροφές.
Στα Ελευσίνια Μυστήρια είχε θέση η Εκάτη ,αφού προσφέρθηκε να εγγυηθεί την τήρηση της συμφωνίας ανάμεσα στην Δήμητρα και τον Άδη και να προσέχει αδιάκοπα την κόρη ,αλλά και όπως φαίνεται από την συνήθεια να απεικονίζεται μαζί με τον Ίακχο που οδηγεί τους μύστες προς την Δήμητρα και τη Κόρη.


Στην Ελληνική μυθολογία είναι η θεά του Σεληναίου φωτός.
Οι Έλληνες είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο που έκαναν οίστρο της ζωής ,
τον φόβο του θανάτου . 
Ο Ζεύς σεβάστηκε όλα της τα προνόμια και μάλιστα τα αύξησε για να αποκτήσει την εύνοιά της.  Ο Ζεύς δεν τόλμησε να αμφισβητήσει  τα δικαιώματά της ,
ως κλειδοκράτορα της Μοίρας .
Με άλλα λόγια της ώρας του θανάτου εκάστου θνητού.
Την κάλεσε δε για βοήθεια, ως Πανδώρα στην διαμάχη του με τον Προμηθέα. Οταν χρειάστηκε να τροποποιήσει το αρχικό της σχέδιο,αναβαθμίζοντας τον άνθρωπο ,πάντοτε ως θνητό μεν αλλά ως ισόθεο.  
Οι Θεοί ορκίζονται στην Στύγα (Γαία). 
Ο όρκος προς την Στύγα ήταν ο ιερώτερος μεταξύ των Θεών.
Όποιος τον παρέβαινε ετιμωρείτο με εννιά έτη απομάκρυνσης από τον Όλυμπο, ως εξόριστοι. (Σείριος)
Τον δέκατο χρόνο είχε το δικαίωμα επιστροφής στον Όλυμπο. (Σείριος) 
Η Στύγα φύλαγε το πέρασμα στον άλλο κόσμο ,δηλαδή τον Άδη . 
Στην ουσία το πέρασμα επιστροφής στον Σείριο, της πατρίδας των θεών. 
Εννέα χρόνια κράτησε ο Τρωικός πόλεμος .
Τον δέκατο έλαβε τέλος. Το ίδιο συνέβη και με την Οδύσσεια και την Τιτανομαχία.

Αργοναυτικά (στ.1073-1101)
Και επί εννέα μεν νύκτας και ημέρας εβασανιζόμεθα
...Και όταν ανεφάνει κατά την δεκάτην ημέραν 
η αυγή,που φωτίζει τους ανθρώπους 
προσηγγίσαμεν εις τα Ριπαία υψώματα ,
από εκεί δε αμέσως η Αργώ. 

Οδύσσεια (μ΄ στ.458-460)
Μέρες εννιά παράδερνα και την δέκατη νύκτα στης Ωγυγίας το νησί με πήγαν οι Ουράνιοι που κατοικούσε η Καλυψώ.

Ύμνος στην Δήμητρα - Ελευσίνια Μυστήρια
Για εννέα ημέρες η σεβαστή Δηώ περιπλανιότανε στη γη ... αλλά σαν έφθασε τη δέκατη ημέρα η φωτοφόρα Ηώς ,η Εκάτη , την συνάντησε κρατώντας φως στα χέρια κι άγγελμα φέρνοντας της ... 

Η διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων διαρκούσαν εννέα ημέρες , το οποίο σημαίνει τον χρόνο που κάνει η ψυχή μέχρι να εγκατασταθεί στην νέα φυλακή της  (σώμα) ή (σήμα) . Εν+νέα . Η ψυχή πέφτοντας από την πραγματική και θεία κατοικία της στον ουρανό ,πέρασε από οκτώ σφαίρες ,δηλαδή τη σταθερή και ακλόνητη σφαίρα και τους επτά πλανήτες ,παίρνοντας διαφορετικό σώμα και αναλαμβάνοντας διαφορετικές δυνάμεις σε κάθε έναν. Η ψυχή σχετίζεται με τον υποσελήνιο κόσμο και το γήινο σώμα,όταν περνά στην ένατη και την πλέον εξευτελιστική κατάσταση κατά την πτώση της . 
Η πρώτη ημέρα της μύησης στις Μυστικές αυτές τελετές ονομαζόταν Αγειρμός δηλαδή εκκλησία και πάν το αγειρόμενον, δηλαδή μία συνέλευση και ότι συναθροίζεται μαζί. 
Ανθρωποι των ονείρων είναι κατά τον Πυθαγόρα ,οι ψυχές που συναθροίζονται στο Γαλαξία. Από την πλευρά αυτή του ουρανού ,αρχίζουν να κατεβαίνουν οι ψυχές . Μετά από αυτό οι ψυχές περνούν από τον τροπικό του Καρκίνου στον πλανήτη Κρόνο . 
Κατά την δεύτερη ημέρα της μύησης καθαγιάζονται ,κάτι που ονόμαζαν Άλαδαι Μύσται (προς την θάλασσα Μυημένοι) , καθότι ολόκληρο το πλανητικό σύστημα ευρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του Ποσειδώνα.
Όταν λοιπόν η ψυχή πέφτει στον πλανήτη Κρόνο ,τότε για πρώτη φορά αναμειγνύεται με την ασταθή φύση , μολονότι είναι αγνότερη από την υποσελήνια φύση και της οποία το ύδωρ είναι ένα αρχαίο και σημαντικό σύμβολο.
Την όγδοη ημέρα της μύησης η οποία αναφέρεται συμβολικά στην πτώση της ψυχής στον πλανήτη Σελήνη.Η ψυχή στην κατάσταση αυτή είναι έτοιμη να αποχαιρετήσει κάθε τι που αφορά την ουράνια φύση της και να βυθιστεί στην τέλεια λήθη και να ξεχάσει την θεία καταγωγή της και την προηγούμενη ευτυχία της και να διεισδύσει σε περιοχή ανομοιότητας , της άγνοιας και των λαθών. 
Τέλος την ένατη ημέρα , όταν η ψυχή περνά στον υποσελήνιο κόσμο και ενώνεται με το γήινο σώμα , πραγματοποιείται μία απελευθέρωση όπως αυτή συνηθίζεται στις ιερές τελετές. 
Η περιπέτεια  καθόδου της ψυχής ,από θέση ουράνια ,αγνής και αμόλυντης στο σώμα του ανθρώπου θεωρείται από όλους τους αρχαίους θεολόγους ως τιμωρία . 
Ομως τον λόγο που η ψυχή εισέρχεται στην ύλη και τιμωρείται , δεν εξηγείται πουθενά.  


----------------------------------------------------------------

 Θεοί και άνθρωποι,αθάνατοι και θνητοί  είναι κάτω από τον έλεγχό της και την  απόλυτη δικαιοδοσία της .   
Την διαχείριση των μυστικών αυτών τις έχει αναθέσει στις διάφορες μορφές που είτε η ίδια λαμβάνει είτε σε άλλες θηλυκές πάντοτε μορφές που η ίδια εξουσιάζει.
Αίνιγμα φιλοσοφικό μας άφησε ο Λιαντίνης με το δικό του πήδημα στην μήτρα του Χάους , στην άπειρη μήτρα του Είναι ,στην αρχέγονη Συμπαντική Μήτρα της Αφροδίτης , από την οποίαν όλα προέρχονται και στην οποίαν όλα επιστρέφουν. Σε αυτόν τον αυτοθέλητο θάνατο , καρπό ενός βίου που υπήρξε φιλοσοφία , δηλαδή μελέτη θανάτου , υπάρχει έντονο το στοιχείο μίας μυήσεως. 
Μίας μυήσεως στο βαθύτερο Είναι της φιλοσοφίας, που είναι συνάμα και μύηση στο ιερό Μυστήριο του Θανάτου.

Η Αφροδίτη αντικατέστησε την Κίρκη  , αποποιήθηκε τον θάνατο και το σκήπτρο της Μοίρας, κρατώντας μόνον το βέλος του έρωτα ,ως προοπτική όμως χωρίς αντίκρυσμα . Αυτό γίνεται αντιληπτό όταν ο Οδυσσέας συναντά την Κίρκη ,δηλαδή έναν έρωτα θανάσιμο . Έναν έρωτα που σε οδηγεί στον θάνατο αλλά δυστυχώς είσαι ανήμπορος να τον αντισταθείς. Δεν μπορείς να αντισταθείς στο κάλεσμα της  θηλυκής αρχής που απ΄αυτήν όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν , μέχρι σήμερα.

Ιερείς  προς Ορφέα
Οταν έλειπες ,οι άγριες Βακχίδες ,οι καταραμένες ιέρειες της Εκάτης ,οδηγημένες από την Αγλαονίκη την Θεσσαλή μάγισσα ,έπεισαν τους αρχηγούς που ζουν στις όχθες του Εβρου ,να ξαναφέρουν την λατρεία της Εκάτης κι απειλούν να καταστρέψουν τους ναούς των αρσενικών θεών κι όλους τους βωμούς του Υπερυψίστου. Αύριο θα πολιορκήσουν τον Ναό ερεθισμένοι απ΄την πνοή των γυναικών αυτών ...
Ορφέας προς Ιερείς
Τους θεούς δεν τους υπερασπίζονται τα άρματα αλλά οι λόγοι. ..
Η βασιλεία των ιερειών τελειώνει αύριο . Και να το ξέρετε εσείς που τρέμετε τις ορδές της Εκάτης .Θα νικήσουν οι Ουράνιοι κι Ηλιακοί Θεοί...

Η Αγλαονίκη βασίλευε στις άγριες και φιλήδονες γυναίκες. Αντρες και γυναίκες ,όλοι την φοβόνταν.Απόπνεε ένα σκοτεινό πόθο και γεννούσε τον τρόμο. 
Αυτή η γυναίκα από την Θεσσαλία εξασκούσε σ΄όλους όσους την πλησίαζαν μια μοιραία έλξη. Με τις τέχνες της Εκάτης ,αποπλανούσε με υποσχέσεις  τις νέες και τις μυούσε στην λατρεία της Εκάτης. (Σιρέ)

Οταν  ήτο πανσέληνος ,με τον ατελείωτον και εκνευριστικόν θόρυβον των υλακών  των κυνών ,των θυομένων εις την Εκάτην κατά την Θρακικήν παράδοσιν ,αι φαρμακεύτριαι (μάγισσαι) απήγγελλον τα μαγικάς επωδάς των δια των οποίων εκάλουν επί της γης τα ψυχάς των νεκρών ή έδενον με τα φίλτρα του έρωτος τας ψυχάς των ζώντων . Αι γραίαι φαρμακεύτριαι κατεβίβαζον από τον ουρανόν επί της γης με τας γοητείας των και την Σελήνην ακόμη. (Θεόκριτος)  

Γι αυτό η Αφροδίτη μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι η συνέχεια της  Γαίας – Εκάτης – Κίρκης αλλά μία πλευρά της θεότητας και μάλιστα γήινης.
Η ταύτιση της Εκάτης με την Δήμητρα - Περσεφόνη- Αρτεμις είναι μάλλον ατυχής.


--------------------------------------


Η Εκάτη συνδέεται με την Εκάβη ,την σύζυγο του Πριάμου και βασίλισσα της Τροίας ,όχι μόνο εξ ΄ αιτίας της γειτνίασης των ονομάτων τους ,αλλά και επειδή το κατ΄ εξοχήν αποδιδόμενο ζώο στην Εκάτη είναι ο σκύλος (κύνας – Σείριος) .
Στην Αττική η Εκάβη είναι η Εκάλη. 
Η Εκάτη περιστοιχιζόταν από δαιμόνια σκυλιά(πολλές φορές παριστανόταν και η ίδια κυνοκέφαλη) ή από σμήνος άλλων φανταστικών μορφών,των ψυχών των νεκρών που έμειναν άταφοι ή πέθαναν από βίαιο και πρόωρο θάνατο. 
Την επικαλείτο ο περιπλανώμενος σε σκοτεινά μέρη οδοιπόρος ,αλλά η αιφνίδια εμφάνισή της έφερε τον τρόμο και προκαλούσε νοσηρές καταστάσεις.

Η   περιγραφή της Εκάτης ,από τον Ησίοδο μας δείχνει σαν την αρχική τριπλή θεά κυρίαρχη στον Ουρανό , στην Γή και στα Τάρταρα.
Στον έναστρο ουρανό έχει την θέση της και οι αθάνατοι θεοί την σέβονται πολύ.
Η Κίρκη  αδελφή του Αιήτη της Αίας δηλαδή από την ίδια  μήτρα με την Γαία.
Κίρκη που σημαίνει  «γεράκι» και είχε ένα νεκροταφείο κοντά στην Κολχίδα ,φυτεμένο με ιτιές , αφιερωμένο στην Εκάτη.
Ο Ιάσονας προσφέρει θυσία στην θεά Εκάτη στην Κολχίδα όταν το ζητάει η Μήδεια. Η Κίρκη είναι θεία της Μήδειας.  
Η Μήδεια είναι η τελευταία κοινωνός άνθρωπος πλέον, επί γης, της  μυστικής γνώσης ή της μαντικής τέχνης κατ΄ άλλους .
Γνώση που προέρχεται από την πηγή της γνώσης , της Γαίας – Εκάτης.

Η Κίρκη στην Αργοναυτική εκστρατεία εκπολιτισμού της ανθρωπότητας είχε δεσπόζουσα θέση .Το  μαγικό φίλτρο που πήρε  η Μήδεια από την Κίρκη το έδωσε στον Ιάσονα. Αν κάποιος ,έπειτα από νυκτερινή θυσία στην Εκάτη ,αλείψει με αυτό το σώμα του γίνεται άτρωτος για μία ημέρα από σίδηρο ,αναίσθητος στη φωτιά . Λέγεται ότι το φυτό από το οποίο παράγεται το φίλτρο ,είναι από το αίμα του ράμφους του αετού που κατάτρωγε το συκώτι του Προμηθέα . Αλλωστε και το όνομα του φίλτρου ονομάζετο Προμηθέας. Στην Αργοναυτική εκστρατεία η Γαία-Εκάτη-Κίρκη αναβαθμίζει τον άνθρωπο στο επίπεδο των θεών αλλά δεν τον κάνει αθάνατο ,όπως οι θεοί. Είναι η παρέμβασή της στην διαμάχη των Ολυμπίων με τον Προμηθέα.  
Στην Οδύσσεια η Κίρκη είχε πρωταγωνιστικό ρόλο συνουασθείσα με τον Οδυσσέα για να λύσει προφανώς τα μάγια (τον όρκο στην Στύγα)  στον Οδυσσέα στον ένατο χρόνο της περιπέτειάς του και να τον οδηγήσει πίσω στην πατρίδα του τον δέκατο χρόνο . 

-----------------------------
Η τροχιά του Σείριου Β ,του λεγόμενου και ως Συνοδού γύρω από τον Σείριο Α , του άστρου του κυνός κρατάει πενήντα μήνες.
Το  «Μέγα Ετος» που είναι δύο φορές πενήντα μήνες ή δύο βασιλείες ,μας κάνει εκατό μήνες. Από το εκατό έλαβε και το όνομά της η Θεά Εκάτη.

Πενήντα οι κωπηλάτες της Αργοναυτικής εκστρατείας ,πενήντα και οι μήνες της βασιλείας ,συμβολίζουν τον Σείριο. Ο κέρβερος , ο σκύλος του κάτω κόσμου ,είχε αρχικά πενήντα κεφάλια ,αλλά μετά είχε τρία κεφάλια σαν την κυρά του την Εκάτη.
Η περίοδος των πενήντα μηνών εφαρμόστηκε αργότερα στους Ολυμπιακούς αγώνες . Προσδιόριζε το χρονικό διάστημα που χώριζε τις Ολυμπιάδες μεταξύ τους ,που είναι περίπου τέσσερα ηλιακά έτη. Βασικά οι Ολυμπιάδες είχαν μεταξύ τους χρονικά διαστήματα που ήταν εναλάξ 49 μήνες και 50 μήνες. Σ΄ αυτό το γεγονός φαίνεται καλύτερα η προσπάθεια να προσεγγισθεί πιο σωστά η περίοδος τροχιάς  του Σείριου Β που είναι ακριβώς 49,5 χρόνια αλλά κωδικοποιημένη σε μήνες. Στην αρχαιότητα υπήρχε επίσης η συνήθεια να διπλασιάζονται δύο ιερές βασιλείες των πενήντα μηνών, η καθεμία για να γίνεται ένα «Μέγα έτος» των εκατό μηνών. Οι πενήντα του κάτω κόσμου «αντίστοιχοι του θανάτου» ή σκιές των πενήντα του ουρανού κάνουν εκατό ,που αντιπροσωπεύει ακριβώς η Εκάτη.

Η μαντική τέχνη και γνώση πέρασε στα μαντεία και ειδικά στο μαντείο των Δελφών . Πρίν τον ηλιακό Απόλλωνα ,στους Δελφούς κυρίαρχη θεότητα ήταν η Γαία. Δεν είναι παράξενο , αφού η κιβωτός του Δευκαλίωνα σταμάτησε στον Παρνασσό ,στους Δελφούς και μητέρα του ήταν η Γαία της οποίας τα «κόκκαλα» πετούσε πίσω του για να φυτρώσουν άνθρωποι στην ερημωμένη γη. 
Στους Δελφούς όπερ σημαίνει  μήτρα ή καλύτερα μήτρες(πληθυντικός) . 
Δελφύς = μήτρα.
Στις θρησκευτικές τελετές των Δελφών γινόταν περιφορά ενός τεραστίου πλοίου. Εμοιαζε με μισοφέγγαρο ,μυτερό στις δύο άκρες και λεγόταν Ομφαλός ή Αργώ.
Ενας χρησμός των Δελφών ήταν που διέταζε να επιστραφεί το χρυσομαλλο δέρας από την Κολχίδα στην Ιωλκό.
Ιερή συλλαβή των Δελφών είναι το ΟΜ ,ως θεία φωνή,συντονισμένη .
(και φυσικά δεν είναι των Ινδουιστών)
ΟΜ σημαίνει ,
Ο = όλοι μαζί ,
Μ=μήτρα .
Δηλαδή ολοι μαζί να καταδυθούμε στην μήτρα .
Δια μέσω του φαλού. ΟΜΦΑΛΟΣ .
Σήμερα το ΟΜ υποκρύπτεται στην ΟΜάδα , που βέβαια σημαίνει όλοι μαζί.
Η θυσία του ζώου,με την απελευθέρωση του ζωικού ηλεκτρομαγνητισμού ήταν μέρος μιας μαγικής διαδικασίας για την φόρτιση των ομφαλίων λίθων . 
Οι λίθοι αυτοί δρούσαν ως Κοσμικοί συσσωρευτές δεσμεύοντας γήινες και ουράνιες ακτινοβολίες.Στους χώρους αυτούς μπορούσαν να ανάψουν οι Ηλιοι του μεσονυκτίου που έδιναν στους Ελληνες ήρωες την αιθερική τους μορφή. 
Με την αόρατη αυτή μορφή μπορούσαν να κατέβουν στον Αδη , να ταξιδέψουν μέχρι τα Ηλύσια πεδία και να ταξιδέψουν σ΄ολόκληρη την γή. Οι υλοποιήσεις των θεών ,μετά από ένα ταξίδι στον χώρο των αθανάτων ,γίνονται πάλι στους ομφάλιους λίθους και μετά ακολουθούσε ένα καλό γεύμα. 
Η θυσία του ζώου ,συνδεόταν με τις τελετές της μύησης.
Η μύηση μερικές φορές στον τελευταίο βαθμό ,για την απόκτηση της αθανασίας,κατέληγε από ανίδεους ,σε ανθρωποθυσία.

Ο Αριστοτέλης λέει πως όποιος θέλει να περιγράψει ένα «κύνα»,μπορούσε να χρησιμοποιήσει «άστρο κυνός»(Σείριος) ή Πάνα διότι ο Πίνδαρος τον αναφέρει σαν «μεταμορφούμενο κύνα της Μεγάλης Θεάς» (Γαίας) .
Ο Σείριος ,το άστρο του Κυνός ,αναπαριστάνεται με το ιερογλυφικό ενός δοντιού . Στα αρχαία αιγυπτιακά υπάρχει μία λέξη που σημαίνει και «δόντι» και «σκύλος» .
Είναι η λέξη
«σ α ά ρ» = δόντι
« σ ά » = είδος σκύλου
«σ α τ» = σκύλα , εκατό
«σ ά ι» = θεός σκύλος  
cent = προφέρεται (σάν) στα Γαλλικά , σημαίνει εκατό.

Σατ = Σατανάς ,
Ο  αρχηγός των ηλιακών εκπολιτιστών που  είναι  γυναίκα
 η Πανδώρα = Εκάτη (σατ)
Οπως αναφέραμε παραπάνω , στην διαμάχη με τον Προμηθέα , οι θεοί ζήτησαν την βοήθεια της Γαίας .
Δηλαδή της Πανδώρας ,δηλαδή της Εκάτης.

Ο Ηλιόδωρος μέσα σε ένα απλό μυθιστόρημα κατάφερε να κρύψει όλη την παράδοση του άστρου του Μηρού  (Σείριος) και της Αργούς . 
Πίσω από τα ονόματα των ιερέων Καλάσιρη και Πετόσιρη κρύβονται ο Οσιρης-Σείριος ,η Κάλι-Αθηνά και τα πετάγματα των θεών ,που ξεπροβάλουν παντού με ανθρώπινη μορφή ,εγκαταλείποντας τις πύλες των ανακτόρων του Δία.
Στη γιορτή των Παναθηναίων τονίζει ότι οι Αθηναίοι στέλνουν την Αργώ από την ξηρά στο ναό ,ενώ ο αρχιθεωρός στη γιορτή του Τριπτόλεμου συνοδεύεται από τους ιερούς 50 . Οι γιορτές πλαισιώνονται απο τους ιερούς ταύρους .
Ο αριθμός τους ήταν ακριβώς εκατό και έτσι το όνομα εκατόμβη είχε την αληθινή σημασία του
Εκατόμβη = 100 βους τύμβος
Αλλά είναι διαφορετική με την
Κατακόμβη = πλησίον και κάτω από τον τύμβο.


Η Γαία – Εκάτη έχει πλέον την ευθύνη της δημιουργίας ,της λειτουργίας , και της διαιώνισης του κοσμήματος, μέσα και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. 
Κατ΄ αρχήν τα γεννήματα πρέπει να είναι ελεύθερα ή τουλάχιστον να αισθάνονται ελεύθερα . Να ελέγχουν την Μοίρα τους ή τουλάχιστον να είναι άξιοι της Μοίρας τους.
Αυτό σημαίνει οι άνθρωποι μπορεί να προοδεύουν, υλικά ή πνευματικά ανάλογα με την δική τους αξία,χωρίς καμμία έξωθεν επέμβαση είτε για καλό είτε για κακό. Αν είναι δηλαδή εργατικοί σίγουρα θα έχουν κάποια ανέλιξη. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανόν να χαθούν . Αλλωστε η Μοίρα του ανθρώπου είναι ο Μόρος . 
Οτι και  να κάνει ο άνθρωπος ,όσο και ψηλά να φθάσει ,ο Θάνατος είναι το αντίτιμο της ύπαρξής του.
Η Μοίρα του είναι προδιαγγεγραμμένη.
Ο άνθρωπος μέσα στην απόλυτη ελευθερία του έχει την δυνατότητα να συνασπίζεται ,να δημιουργεί Νόμους .
Η παραβίαση των ανθρώπινων Νόμων δεν υπόκειται στον έλεγχο της 
Γαίας-Εκάτης . Ο άνθρωπος  όμως με τους Νόμους του εξανθρωπίζεται και ισσοροπεί τους άδικους συμπαντικούς Νόμους ύπαρξης. Ο άνθρωπος  θα προσπαθήσει να εξισοροπήσει τον φτωχό με τον πλούσιο είτε στον υλικό είτε στον πνευματικό τομέα. Στον πνευματικό τομέα με την πολιτική της επιμορφωσής του και παρέχοντας σε αυτόν παιδεία. Στον υλικό τομέα με την οικονομική στήριξη στον αδύνατο . Αν δεν το κατορθώσει αυτό ο άνθρωπος , είναι δυνατόν να χαθεί η συνοχή και ο συναιτερισμός μεταξύ των ανθρώπων . Και όπως είναι λογική συνέπεια η επικράτηση της αναρχίας και του Νόμου της Ζούγκλας. 
Οπου ο ισχυρός να επικρατεί του αδυνάτου.
Τέτοιος Νόμος είναι και ο συμπαντικός Νόμος. Υπερισχύει ο Νόμος του ισχυροτέρου. Χωρίς καμμία έξωθεν πρόνοια.

Οι Ολύμπιοι Θεοί δεν έχουν καμμία συμμετοχή στην κοσμογονία και είναι και οι ίδιοι γεννήματα,κτίσματα. Δεν αισθάνονται λοιπόν υπεύθυνοι για τον κόσμο αυτόν. Στην ουσία συντάσσονται με τον άνθρωπο και τον κατανοούν αφ΄ ενός τον ζηλεύουν αφ΄ ετέρου. Η διαφορά θεών και ανθρώπων είναι ότι οι θεοί είναι αθάνατοι και οι άνθρωποι  θνητοί. Ομως και οι άνθρωποι ζηλεύουν τους αθανάτους , επειδή ακριβώς είναι αθάνατοι. Αλλά γιατί οι θεοί μέμφονται τους ανθρώπους. Είναι η δόνηση του εφήμερου και τα δυνατά συναισθήματα που επιφέρουν. Ακόμη και ο φόβος του θανάτου που διακατέχει τον άνθρωπο , τον άγνωστο χρόνο που θα επέλθει , κάνει τους αθανάτους  να αισθάνονται μειονεκτικά.
Ο θάνατος για τους αθανάτους απλώς δεν υπάρχει . Ειναι προνόμιο των θνητών. Εδώ βρίσκεται η τέχνη της δημιουργίας . Η Γαία- Εκάτη για να αντισταθμίσει το πρόβλημα των αθανάτων,προβλέπει την αντικατάστασή των. Δηλαδή εφ΄όσον γεννούν και αυτοί παιδιά ,οφείλουν να παραχωρούν την θέση τους ,ως θεοί. 
Ο Ουρανός στον Κρόνο ,στον Δία κλπ.
Ο συμπαντικός πλέον Νόμος είναι ότι η ύπαρξη προυποθέτει την γέννηση και όποιος γεννά καταδικάζεται σε θάνατο ή εάν είναι εκ φύσεως αθάνατος ,εκθρονίζεται. Σε αυτόν τον ακλόνητο συμπαντικό Νόμο δεν υπάρχει και δεν χωρά αδικία κάθε ηθική έννοια ,κάθε πρόβλεψη, κάθε προληπτική ενέργεια. 
Ειναι δηλαδή τελεσίδικος.
Υπάρχει ανακάλυψη,αποκάλυψη της Αβύσσου ,του Χάους ως εμπειρίας του γεγονότος ότι η μόνη τάξη που βασιλεύει στο ον είναι η άνευ νοήματος διαδοχή γένεσης και καταστροφής. 
     
Διαφορετικά αν δεν ισχύει η διαδοχή γένεσης και καταστροφής ,το ερώτημα είναι πως είναι δυνατόν να συλλάβουμε μία ατέρμονη ζωή ;
Ως ατέρμονη γήρανση ;
Φυσικά στους θεούς ,αθανασία σημαίνει αιώνια νεότητα,αλλά για τους θνητούς συνεπάγεται μία εντελώς ασύλληπτη χρονικότητα.
Πως να περιγραφεί ένα αιώνιο παρόν που δεν είναι ,παρά ταύτα ,ακίνητο ;
Θα ξαναβρούμε την ίδια απορία στο χριστιανικό δόγμα περί της αναστάσεως των σωμάτων. Σε ποιά ηλικία θα αναστηθούν ο γερο-παραλυμένος , ο ανάπηρος στρατιώτης ;
Με ποιό σώμα ;

Ο έρως λοιπόν είναι το κλειδί για την διαιώνιση του είδους.
Η ακατασίγαστη αυτή δύναμη για ζωή και θάνατο συνάμα.
Ο Αριστοτέλης λέει ότι ο έρως σπρώχνει τα όντα και την φύση ολόκληρη προς ένα Θεό , ο οποίος εξάλλου τους είναι άγνωστος ,ταυτίζεται με την τεράστια έλξη που αισθάνεται ο κατώτερος για τον ανώτερο.
Η Γαία λοιπόν είναι ακόμη ζωντανή όσο η Γη-Γαία, το δημιούργημά της, είναι ακόμη ζωντανό και το ορίζει. 
Και το Ερμητικό της μυστικό είναι ο Ερωτας.
Οπως η Γαία νοιάζεται  για κάθε δημιούργημά της πάνω στην Γή ,
από έναν Ερωτα ανιδιοτελή , προσφορά για τον άλλο έτσι και η Γαία προσδοκά από τα δημιουργηματά της να έχουν την ίδια συμπεριφορά . 
Ο άνθρωπος που πλάστηκε κατ΄εικόνα και ομοίωση των Θεών ευρίσκεται εις κίνδυνο εκφυλιστικών καταστάσεων (αρρώστια- χωρίς ροή ενέργειας) ,
όταν σκέφτεται προς όφελος του ατομικού του συμφέρον και μόνον.  
Κάτω από την επίδραση του Ερωτα ,ο άνθρωπος αλλά και όλο το ζωικό και φυτικό βασίλειο , επιτρέποντας την ελεύθερη ροή ενέργειας , αναπλάθουν κάθε χαλασμένο κύτταρο , αναβαθμίζοντας την ύπαρξή τους. 
Για τον απλούστατο λόγο ,ότι ο οργανισμός τους παράγει, πλέον, την πρωτείνη Β53. Είναι,  ίσως , η πρωτείνη που κάνει την διαφορά μεταξύ  αθανάτων θεών και θνητών θεών . 


----------------------------------------------
Τις μιαρές  λεγόμενες ημέρες (το σημερινό δωδεκαήμερο μεταξύ Χριστουγέννων και Θεοφανείων ) που βγαίνουν οι καλλικάντζαροι , τιμούσαν ξεχωριστά τη Σεληνιακή Εκάτη ,γιατί αυτή ήταν ταγμένη για τους καθαρμούς από τα μιάσματα που έφερναν οι ψυχές των πεθαμένων ,που δικαιωματικά αναβαίνουν εκείνες τις ημέρες από τον Αδη στη Γη.

Την ίδια εποχή προσφέρονταν και γλυκίσματα παρόμοια με τα σημερινά ,τα λεγόμενα 

αμφιφώντες ,ψάμματα,βασυνίες,και κόκωρα.
Και οι μεν αμφιφώντες ήσαν πλακούντες με μπηγμένες ολόγυρα στην περιφέρεια τους αναμμένες λαμπάδες και δαδιά. Τα γλυκίσματα αυτά προσφέρονταν όταν ο Ηλιος φαίνεται στην ανατολή το πρωί και προφθάνει στη δύση της και τη Σελήνη ,και τα δύο φώτα φαίνονται επάνω στη Γη και ο Ουρανός γίνεται αμφίφωτος.
Τα δε ψάμματα που προσφερόνταν και στην Εκάτη ήταν κομμάτια ζυμωμένα με αλεύρι ,λάδι , και μέλι,τα σημερινά μελομακάρονα.
Οι βασυνίες ήταν από σταρένιο αλεύρι και μέλι και τα κόκκωρα ένα είδος κουλουριού ζυμωμένο από νεο αλεσμένο αλεύρι, ένα σύκο και τρία καρύδια.
Το άγαλμα της Θεάς Εκάτης το στεφάνωναν με δρύινο κλαδί και συγχρόνως έψαλλαν ύμνους.
Ετσι τα δένδρα και η δρύς ,που σήμαινε το κάθε δένδρο ,εξ ου και δρυμός που σημαίνει την πυκνή συστάδα πολλών δένδρων.Καθιερώθηκε τελικά η δενδρολατρεία σύμβολο της εορτής της Χειμερινής Τροπής του Ηλιου,της εορτής δηλαδή της ανόδου-γεννήσεως του Ηλιακού φωτός.
Οπου οι δρύες ήσαν απλησίαστες, τις αντικαταστούσαν με έλατα,στην Κρήτη με κλαδί ελιάς και στην Αττική ,το κλαδί της ειρεσιώνης που την  στόλιζαν με έρια και καρπούς.

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ΣΕΙΡΙΟΣ - ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟΝ - ΓΟΡΓΩ

ΓΟΡΓΩ - ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΡΟΥ

Ο Περσέας έχει ως αποστολή να φέρει εις πέρας ένα άθλο . Πρέπει να αποκεφαλίσει το τρομακτικό και θανατηφόρο τέρας Γοργώ – Μέδουσα, η οποία ευρίσκεται στην δύση. Εχει την βοήθεια της Αθηνάς η οποία και τον στέλνει ιπτάμενο. Για να του εξασφαλίσει την επιτυχία τον εφοδιάζει με κάποια όπλα. Απο τις Νύμφες λαμβάνει τα φτερωτά πέδιλα την κύνην και την κίβισιν . 
Απο τον Λουκιανό μαθαίνουμε που η Ιφιάνεσα ρωτά τον Τρίτωνα .
- Πώς Τρίτωνα πήγε μόνος του ; ή είχε και άλλους βοηθούς; Το δρομολόγιο ειναι δύσκολο.
Και ο Τρίτωνας απαντά .
-         Δια του αέρος .
( Λές και ήταν το πιό φυσιολογικό πράγμα για την εποχή του .)
 Και συνεχίζει ο Τρίτων .
- Οταν έφτασε εκεί που ζούνε οι Γοργόνες και ενώ εκείνες εκοιμούντο αυτός έκοψε το κεφάλι της Μέδουσας και έφυγε πετώντας.

Γοργώ = γοργή, ταχύς
Μέδουσα = Μετά + ουσία = μετουσίωση = μεταστοιχείωση

Οταν η λέξη ουσία σημαίνει ύλη , αυτό το οποίο συμβαίνει μετά την ύλη ,είναι η πυκνή και ισχυρή ενέργεια . Δηλαδή η ραδιενέργεια . Με άλλα λόγια η αποστολή του Περσέα είχε ως στόχο να αφαιρέσει την πυρηνική κεφαλή εκείνου του τρομακτικού στην όψη και ισχύος , ταχύτατου ιπταμένου πυρηνικού και ραδιενεργού μαύρου υπερόπλου.
Που πιθανώς εξέπεμπε ακτινοβολία , ίσως ακτινοβολία γάμα , που μεταστοιχείωνε τα θύματα που το πλησίαζαν .
Ο  τρόπος που ο Περσέας πλησίασε την Μέδουσα , κατά τον Τρίτωνα , ήταν ένας καθρέπτης – ασπίδα ώστε να μην βλέπει την Μέδουσα απ΄ευθείας και πέθαινε . Ειναι σαν να λέμε σήμερα μέσω κάποιας οθόνης συστήματος .
Η θεά Γαία γέννησε την Γοργώ ως αμυντικό όπλο για να βοηθήσει τα παιδιά της ,  τους Γίγαντες ,  κατά την οργή των Θεών και της υπερ τεχνολογίας τους ,  την εποχή της Γιγαντομαχίας .
Ο Περσέας φορά την κύνην (σκούφια) η οποία του εξασφάλιζε την αορατότητα απο τις Γοργόνες και με τα πτερωτά πέδιλα πλησίασε την Γοργώ . Με το αδαμάντινο δρεπάνι ο Περσέας παίρνει την κεφαλή της Γοργούς και την τοποθετεί στην κίβισιν. Δηλαδή σε ένα σακί , για να μήν ακτινοβολεί η κεφαλή . Δηλαδή την τοποθέτησε σε ένα αντι ραδιενργό κιβώτιο. Φορώντας πάντα την κύνην που τον εξασφάλιζε πάντα την αορατότητα διέφυγε απο τις γοργόνες που τον καταδίωκαν. Οπως θα λέγαμε σημερα ως τεχνολογία stelth.
Η τεχνολογία stelth  με λίγα λόγια είναι αν έχουμε μπροστά μας αιωρούμενη μία σφαίρα απο οποιοδήποτε υλικό και η οποία έχει την ιδιότητα να προβάλει ολογραφικά και πανχρωματικά αυτά που κρύβονται όπισθεν αυτής ,τότε η σφαίρα αυτή καθίσταται αόρατη.
Αφού λοιπόν αφόπλισε την κεφαλή της Γοργούς απο το ιπτάμενο σκάφος πετάχτηκαν  απο μέσα του τα δύο άλογα . Ο Χρυσάωρ και ο Πήγασος ως παρελκόμενος εξοπλισμός , κάτι σαν πυραύλους . Καρποί του έρωτα της Γοργούς με τον Ποσειδώνα . Δηλαδή με κάποιο μεγάλο θαλάσσιο σκάφος.
Ολος αυτός ο θόρυβος δηλαδή του αφοπλισμού της κεφαλής και το πέταγμα των παρελκομένων πυραύλων Χρυσάορος και Πηγάσου ξύπνησαν τις Γοργόνες φύλακες οι οποίες και καταδίωξαν τον Περσέα στους αιθέρες .
Η Αθηνά που είχε πάντα  υπό προστασία της την αποστολή και παρεστεκόταν τον Περσέα παίζει στον αυλό την κρίσιμη στιγμή τον Νόμο Πολυκέφαλο. Οι Γοργόνες Σθενώ και Ευρυάλη που κατεδίωκαν τον Περσέα μέσω του Ηλεκτρονικού πολέμου της Αθηνάς χάνουν τα ίχνη του Περσέα .
----------------------------------------
Το πείραμα της Φιλαδέλφειας είχε κρυπτογραφηθεί πίσω από την λέξη rainbow - ουράνιο τόξο ,μία συμβολική λέξη που συνδέεται με το Αστρο του Τόξου (Σείριος) . Το πείραμα κατάφερε να παράγει ένα δυναμικό ηλεκτρονικό πεδίο,με αποτέλεσμα να κάνει αόρατο ένα ολόκληρο αντιτορπιλικό ,μαζί με το πλήρωμά του, να το μεταφέρει στο Νόρφολκ,κι από εκεί πάλι πίσω ,σε διάστημα λίγων δευτερολέπτων. Το προσωπικό του πλοίου ''μαρμάρωσε'' μέσα στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. 
Εκείνος που παθαίνει κάτι τέτοιο δεν μπορεί να κινηθεί με την θέλησή του  εκτός αν δύο η περισσότεροι από αυτούς που είναι μέσα στο πεδίο πάνε και τον κινήσουν γρήγορα,διαφορετικά παγώνει . (Μύθος της Μέδουσας) . Οταν ξεκίνησε το πείραμα της αορασίας στην περιοχή της Στύγας ο Αινστάιν γνώριζε ότι το είχε κατορθώσει στο παρελθόν ο Περσέας. Το μόνο που του έλειπε ήταν το χαμένο κλειδί για να ανοίξει τις πύλες. Το πείραμα της αορασίας περιλάμβανε τρία πλοία .
Τα δύο από αυτά τροφοδοτούσαν με κάποιο είδος ενέργειας το μεσαίο. Μετά από λίγο το μεσαίο πλοίο ,εξαφανίστηκε σιγά-σιγά μέσα σε ένα είδος σύννεφου...
Η τριαδική διάταξη των πλοίων από τα δύο ορατά εκπέμπουν μιά μορφή ενέργειας ,ενώ το τρίτο δεσμεύει και εξισορροπεί τα ενεργειακά τους πεδία μας οδηγεί σε μία επιστημονική γνώση των πολικών αντιθέτων ή τον γνωστό Νόμο του τρία. Στην τριαδική διάταξη ,συνήθως,τα δύο πολικά στοιχεία μένουν ορατά ενώ το τρίτο μένει αόρατο ,κάτι που το βλέπουμε ακόμη στην λειτουργία της φύσης. Στον Δευτερόκοσμο του άστρου του Σείριου ενώ ο Ηλιος-Σείριος και ο Συνοδός του μένουν ορατοί,το τρίτο στοιχείο που εξισορροπεί την τριάδα μένει αόρατο.




Μη φοβάσαι! Το μαρμάρινο κεφάλι της Μέδουσας, με τα τρομερά θανατηφόρα μάτια, έχει πλέον χάσει τη δύναμή του! Τη σκότωσε ο Περσέας και χάρισε το κεφάλι της στην Αθηνά, να το βάλει στην ασπίδα της, για να τρομάζουν οι εχθροί της. Ένας μύθος λέει ότι το αίμα της Μέδουσας είχε μαγικές ιδιότητες. Το αίμα που έτρεξε από την αριστερή φλέβα ήταν δηλητηριώδες, ενώ της δεξιάς ανάσταινε τους νεκρούς. Ο Περσέας το μάζεψε σε δύο μπουκαλάκια, έδωσε το ένα, το καλό, στον Ασκληπιό και το άλλο, το δηλητηριώδες, στην Αθηνά. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι το κεφάλι της Μέδουσας στόλιζε το κεντρικό ακρωτήριο της στέγης του Εκατόμπεδου, ενός παλαιού ναού της Ακρόπολης. Γιατί έβαλαν εκεί το κεφάλι ενός τέρατος; Μήπως για να φοβούνται όσοι έδειχναν ασέβεια προς τη θεά;

ΓΟΡΓΟΝΕΣ

Οι γοργόνες ήταν κόρες της Κητούς και του Φόρκυ. Αυτές ήταν η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα, το κεφάλι της οποίας έκοψε ο Περσεύς, μιας και ήταν η μόνη θνητή από τις τρείς. Η Σθενώ παράγεται από το ρήμα σθένω, που σημαίνει είμαι δυνατός, έχω ισχύ. Η λέξη σθένος βέβαια χρησιμοποιείται και σήμερα. Η Σθενώ συμβόλιζε τη δύναμη της θάλασσας και δεν αναφέρεται σε κανένα προσωπικό της μύθο. Η Ευρυάλη παράγεται από το ευρύς και το αλς (γεν. αλός) και σήμαινε τη πλατιά θάλασσα. Μαζί με τη Σθενώ συμβόλιζαν την δύναμη και την απεραντοσύνη της θάλασσας. Ούτε κι αυτή αναφέρεται σε προσωπικούς της μύθους και ίσως να έχει δίκιο η Jane Harisson (Prolegomena to the Greek Religion 87), που λέει ότι η τριαδική εμφάνιση των γοργόνων είναι απλώς η τάση να εμφανίζονται οι θεότητες σε τριάδες, όπως οι Ώρες, οι Χάριτες, οι Μοίρες, κ.α. και επομένως ίσως οι δύο εκ των τριών να αποτελούν μια προσθήκη μεταγενέστερη, η οποία όμως είναι τόσο παλιά ώστε να είναι γνωστή στον Ησίοδο. Η Τρίτη γοργόνα, η Μέδουσα, είναι η κυρίως γοργόνα γύρω από την οποία πλέκονται οι διάφοροι μύθοι. Το όνομά της παράγεται από το ρήμα μέδω που σημαίνει άρχω, κυβερνώ, κυριαρχώ, προστατεύω. Ο δε μεδέων ήταν ο προστάτης, ο φύλακας, ο κυρίαρχος (“ώ φίλοι, Αργείων ηγήτορες ηδέ μέδοντες”). Άρα Μέδουσα σήμαινε τη βασίλισσα, την προστάτιδα, αυτή που είχε οριστεί να φυλάει κάτι. Ο χαρακτηρισμός μέδων έχει δοθεί πολλές φορές σε θαλάσσιες θεότητες όπως στον Νηρέα, στον Φόρκυ, στον Πρωτέα, στον Τρίτωνα κ.α. Έχουμε δηλαδή μία αρσενική απόδοση της Μέδουσας. 

Απεικονίζονται σαν τρομερά θηρία, με μάτια άγρια, με φίδια για μαλλιά και με την αποκρουστική γλώσσα τους να κρέμεται έξω από το στόμα τους. Βέβαια πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι πρόκειται περί προκατακλυσμιαίων θεοτήτων, κι όπως είναι φυσικό οι πιο σύγχρονες θρησκείες φρόντισαν να τις γελοιοποιήσουν είτε να τις αποδυναμώσουν. Ο Ησίοδος μας λέει ότι οι γοργόνες κατοικούσαν μακριά, στις εσχατιές της νύχτας, πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό, εκεί όπου κατοικούσαν οι Εσπερίδες. Η τοποθέτηση της κατοικίας τους στα δυτικά, αναφέρεται σε όλους τους μύθους όπως παρατηρεί ο Στράβων. Στα “Κύπρια έπη” σαν κατοικία τους αναφέρεται το νησί Σαρπηδόνα, ενώ κατά τον Πλίνιο τοποθετούνται σε κάποιο σύμπλεγμα νησιών που ονομαζόταν Γοργάδες. Στο γεγονός αυτό στηρίζεται και η άποψη ότι τα ονόματα των τριών γοργόνων δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα ονόματα τριών μεγάλων νησιών που βρίσκονταν στο σύμπλεγμα των Εσπερίδων. Τέλος σαν κατοικία τους αναφέρεται και ο Άδης, αν κι εκεί θεωρούσαν πως κατοικούσε μόνο η εικόνα τους. 

Όπως μας αναφέρει ο Ησίοδος, η Μέδουσα ήταν η μόνη από τις γοργόνες που έσμιξε ερωτικά και άφησε απογόνους. Από τον Ποσειδώνα γέννησε, την στιγμή που της έκοβε το κεφάλι ο Περσεύς, τον Χρυσάορα και τον Πήγασο, το φτερωτό άλογο. Στον Όμηρο, ο οποίος γνωρίζει το μύθο για τη θανατερή δύναμη της κεφαλής της Μέδουσας, αναφέρεται μόνο μία γοργόνα κι αυτή είναι η Γοργώ, αλλά από την περιγραφή της υποθέτουμε ότι εννοεί τη Μέδουσα, η οποία σε μία άλλη εκδοχή ταυτίζεται και με τη θεά Αθηνά. Ο Παλαίφατος (Αθηναίος γραμματικό, σύγχρονος του Αριστοτέλη), ταυτίζει τη γοργόνα με την παράσταση ενός χρυσού αγάλματος της Αθηνάς Παλλάδος (1.80 μ.), το οποίο κατασκευάστηκε κατόπιν εντολής του βασιλιά Φόρκυ, που βασίλευε στη Κυρήνη της Β. Αφρικής, στου οποίο το βασίλειο η Αθηνά είχε το προσωνύμιο γοργόνα. Για την σχέση αυτή έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις και αποσυμβολισμοί. Η θεά ήταν αυτή που οδήγησε το χέρι του Περσέα για να κόψη το κεφάλι της Μέδουσας, το οποίο της έδωσε κατόπιν ο Περσεύς, για να το βάλει στη μέση της ασπίδας της. Για την έχθρα αυτή λέγεται ότι η Μέδουσα καυχήθηκε πως είναι ομορφότερη από την θεά κι αυτή την τιμώρησε μεταμορφώνοντάς τη σε τέρας. 

Θεωρείται λοιπόν από τους ερευνητές, πως η Μέδουσα στην αρχαία προ-ολυμπιακή θρησκεία ήταν ή ίδια η Αθηνά. Είναι πολύ πιθανό κατά τις τελετουργίες να χρησιμοποιούσαν κάποια τελετουργική μάσκα, που σκορπούσε τρόμο και δέος σε όσους την έβλεπαν. Τέτοιες μάσκες γνωρίζουμε πως χρησιμοποιούνταν στη Μινωική και Μυκηναϊκή περίοδο. Αυτή η τελετουργική μάσκα, που μάλλον προϋπήρξε της Μέδουσας, έγινε η αφορμή για να δημιουργηθεί στη συνέχεια μια κεφαλή η οποία είχε την τρομερή δύναμη της μάσκας, με μια αποτρόπαια εμφάνιση. Αργότερα προστέθηκε και σώμα ώστε να γίνει πιο αποδεκτή η ύπαρξη μιας τέτοιας κεφαλής και με την τάση να παρουσιάζονται οι θεότητες σε τριάδες, κατέληξε η αρχική τελετουργική μάσκα στην τριαδική εμφάνιση των γοργόνων. Το σώμα αυτό είχε χάλκινα χέρια και φτερά με τα οποία μπορούσαν να πετούν. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό, η Μέδουσα να απορροφήθηκε από μια νέα θεά, πιο αποδεκτή στην ολυμπιακή θρησκεία ή η ίδια η Αθηνά να μετεξελίχθηκε και να λατρεύτηκε με πιο ήπια μορφή. Άλλωστε πηγαίνοντας πίσω στο μύθο του Περσέα, έχουμε τη κλασική περίπτωση του ήρωα, που κατορθώνει να σκοτώσει το φοβερό θηρίο και να παραδώσει τη κεφαλή του στη θεά Αθηνά, κι έτσι όλες οι δυνάμεις της Μέδουσας ενσωματώνονται στη καινούργια θεότητα. Όπως αναφέρεται στο Πλούταρχο, στη προσπάθειά του ο Θεμιστοκλής να πείσει τους Αθηναίους για τη σημασία του χρησμού με τα ξύλινα τείχη, πρότεινε ψήφισμα στο οποίο έλεγε να αναθέσουν τη προστασία της πόλης στην Αθηνά Μεδέσουσα. Αλλά η Μέδουσα συνδέεται και με την Περσεφόνη. Είναι κι αυτή μια υποχθόνια θεότητα, φοβερή κι αδυσώπητη, που είναι ο τρόμος των ανθρώπων και δεν δείχνει ευμένεια σε κανένα που θα τολμήσει να τη κοιτάξει. Κι όταν ο Ηρακλής κατέβηκε στον Άδη, όλες οι σκιές έντρομες παραμέριζαν για να περάσει εκτός της σκιά του Μελέαγρου και της Γοργόνας, που δεν τον φοβόντουσαν. Μήπως όμως και το ίδιο της το όνομα δεν τις συνδέει; Το όνομα Περσεφόνη είναι σύνθετο από το Περσεύς και το φόνος, που σημαίνει δηλαδή “αυτή που φονεύθηκε από τον Περσέα”. 

Σε μια άλλη εκδοχή, οι γοργόνες θεωρούνται θεότητες σεληνιακές, καθώς όλες οι τριαδικές θεότητες ταυτίζονται με τις τρεις όψεις της Σελήνης. Οι Ορφικοί ονόμαζαν τη Σελήνη “Γοργόνος Κεφαλή”, ενώ ο Preller βλέπει στο στρογγυλοπρόσωπο κεφάλι της Μέδουσας την ίδια τη Σελήνη και τον αποκεφαλισμό της τον συμβολίζει με την εξαφάνιση της πανσελήνου. Κατά τον Nilsson ο μύθος του φόνου της Μέδουσας είχε επικρατήσει από τα Μυκηναϊκά χρόνια. Εκεί λοιπόν κοντά στις Μυκήνες, υπήρχε μια παράδοση που ήθελε το αποκομμένο κεφάλι της Μέδουσας να είναι θαμμένο στο Άργος, όπου υπήρχε κι ένα τεράστιο λίθινο Γοργόνειο, που έλεγαν πως ήταν έργο των Κυκλώπων. Λίγο πιο πέρα, ο Ασκληπιός θεράπευε με το αίμα της Μέδουσας που είχε τρέξει κατά το φόνο της. Στο μεσαίωνα δημιουργήθηκε ένας νέος μύθος στον οποίο συγχωνεύτηκαν οι αρχαίοι μύθοι των γοργόνων, των σειρήνων με την ωραία φωνή και της Σκύλλας, του τέρατος που άρπαζε τους ναυτικούς και τους έτρωγε. Στα νεότερα χρόνια, και σε μια παράδοση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας, ο λαός ήθελε την γοργόνα να είναι αδερφή του Μ. Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με αυτό το μύθο ο Μ. Αλέξανδρος είχε εμπιστευτεί στην αδερφή του το νερό της αθανασίας, το οποίο είχε αποκτήσει αφού σκότωσε το δράκο που το φύλαγε. Η αδερφή του όμως το έχυσε πριν προλάβει ο αδερφός της να το χρησιμοποιήσει κι έτσι αυτός την καταράστηκε να γίνει ψάρι από την μέση και κάτω και να πλανιέται μέσα στις θάλασσες. Εκείνη όμως γνωρίζοντας το κακό που είχε κάνει στον αδερφό της δεν του κράτησε κακία και με αγωνία σταματά τα καράβια που θα βρεθούν στο δρόμο της και ρωτά τους ναυτικού “ζει ο Μ. Αλέξανδρος;”. Κι αν πάρει τη σωστή απάντηση: “Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει” τότε ευχαριστημένη χάνεται στα βάθη της θάλασσας, ειδάλλως παίρνει μαζί της και το καράβι. 

Στον αποσυμβολισμό του μύθου των γοργόνων, υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι οι τερατώδεις μορφές των γοργόνων συμβόλιζαν τα σκοτεινά νέφη και τα διάφορα φαινόμενα του ουρανού που σχηματίζονταν στον ορίζοντα πάνω από τη θάλασσα και τρόμαζαν όσους τα αντίκριζαν, κι ο αποκεφαλισμός συμβολίζει τη νίκη του ήλιου (Περσεύς) που νικά τις σκοτεινές δυνάμεις. 
Αυτές οι πληροφορίες σχετίζονται με τις αρχαίες πηγές. Στη σημερινή εποχή, ένας ερευνητής εν ονόματι Ενρίκο Ματίεβιτς (Enrico Mattievich), τοποθετεί τις γοργόνες στις Περουβιανές Άνδεις στο παλάτι του Τσαβίν ντε Χουαντάρ (Chavin de Huantar) που βρίσκεται σε υψόμετρο 3.180 μέτρα. Λέει λοιπόν τα εξής: “Στα ερείπια αυτού του παλατιού και στις στοές των μουσείων, μπορούμε να εκτιμήσουμε εξαιρετικά έργα τέχνης, γλυπτά ή εγχάρακτα σε πέτρα όπως τερατώδεις κεφαλές, γοργόνες, κέρβερους και τους απογόνους των υιών του Κρόνου”. Ο Enrico Mattievich αναφέρει την μαρτυρία του Impelloni, ο οποίος ήταν ο πρώτος που το 1926 πρόσεξε την ομοιότητα των Γοργονείων που βρέθηκαν σε σημεία του ευρύτερου ελλαδικού χώρου με αυτά που βρέθηκαν στη Κολομβία και το Περού.

ΝΗΡΗΙΔΕΣ
Οι Νηρηίδες, κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν νύμφες, που προσωποποιούσαν τις καταστάσεις και τα χαρακτηριστικά της θάλασσας. Ήταν κόρες του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας και εξ αυτής εγγονές του Ωκεανού. Ήταν γύρω στις πενήντα, ενώ έφταναν και τις εκατό, κατά άλλη άποψη. Οι Νηρηίδες ζούσαν στο βυθό της θάλασσας, στο παλάτι του πατέρα τους και περνούσαν τη μέρα τους κολυμπώντας και παίζοντας με δελφίνια, ή καθισμένες σε χρυσούς θρόνους ή βράχους τραγουδώντας και υφαίνοντας ή στεγνώνοντας τα πλούσια και μακριά μαλλιά τους. Δεν επέτρεπαν σε καμία θνητή να παραβάλλεται με αυτές στην ομορφιά. Είχαν τη δύναμη να ταράζουν τη θάλασσα αλλά και να την ηρεμούν. Γενικά ήταν πάντοτε περιχαρείς για την αθανασία τους και συνόδευαν τά άρματα των ενάλιων θεών.
Οι Νηρηίδες στη τέχνη τόσο στα μελανόμορφα αγγεία όσο και στα ερυθρόμορφα αλλά και στη γλυπτική κατέχουν την πλέον αξιόλογη θέση σε εμπνεύσεις επικής δραματικής και λυρικής ποίησης απεικονιζόμενες με σεμνότητα μορφής και ενδυμάτων ενίοτε και γυμνές παίζοντας με τους Ερωτιδείς αλλά και σε παραστάσεις με υπαινιγμό σε μεταθάνατο ζωή στις νήσους των Μακάρων.
Οι Νηρηίδες παραμένουν μέχρι και σήμερα στις δοξασίες των Ελλήνων με μικρή παραφθορά του ονόματος ως νύμφες "Νεράιδες". Νηρηίδες ήταν ο πιο αρχαίος τύπος του ονόματος όπως τον μεταφέρει ο Όμηρος, ο Ησίοδος κ.α. Οι δύο αυτές λέξεις, ΄΄Νεράιδα΄΄ και ΄΄Νηρηίδα΄΄, ανάγονται στον όρο Nerti , που σημαίνει «βυθίζω». Η παρετυμολογία του ονόματος, σύμφωνα με την οποία το ΄΄Νεράιδα΄΄ προέρχεται από τη λέξη ΄΄νερά΄΄, αποδίδει επίσης τη στενή τους σχέση με το νερό . Άλλωστε οι νεράιδες των παραμυθιών μοιάζουν εξ ορισμού υδάτινες. Όπως και οι νύμφες ζουν στα βουνά, στα δάση, στα ποτάμια, σε βρύσες, σε συντριβάνια, σε σπηλιές, σε όλη τη φύση, και αποκαλούνται με πολλά ονόματα : ανεράδες, ανεραγόδες, νεράισσες, ξεραμένες, αβραγίδες κτλ. Κινούνται σε χώρους κυκλικούς (αλώνι, συντριβάνι, λίμνη, στέρνα), όπως κυκλικές είναι οι κινήσεις τους στον χορό ή στο γνέσιμο. Ο χορός τους αφήνει κυκλικά χνάρια στο χορτάρι σύμφωνα με τις παραδόσεις πολλών λαών. Είναι όμορφες με μακριά ξανθά μαλλιά συνήθως πράσινα μάτια φορούν λευκά φουστάνια με λευκό μαντήλι και τις βλέπουν μόνο οι σαββατογεννημένοι και οι ελαφρό ίσκιοτοι . Αρχηγός τους είναι η κυρά - Κάλω και έχουν πολλά ονόματα όπως Αστέρω, Ουρανία, Λαμπετία, Κανέλα, Κάλω κ.α.. Τους αρέσει ο χορός και συχνά αρπάζουν τους λυράδες για να τους παίξουν και να χορέψουν , και συνήθως βγαίνουν τα μεσάνυχτα μπαίνουν στα σπίτια και κλέβουν τα ρούχα των γυναικών. Σαν γυναίκες, προκαλούν του άνδρες, τους θέλγουν και ύστερα τους ξεφεύγουν, μέσα από μία διχασμένη έκφραση της σεξουαλικότητάς τους. Παρά την υπερφυσική τους προέλευση οι δραστηριότητές τους ταυτίζονται με τις παραδοσιακά γυναικείες: φροντίζουν για την καθαριότητα του σώματος και αγαπούν γενικά το νερό. Οι Νεράιδες παντρεύονται με Νεράιδους κάνουν παιδιά ενώ σε κάποιες παραδόσεις υφαίνουν. Η νεράιδα αναπαριστά την ιδανική και τρομακτική θηλυκότητα. Συγκεντρώνει πολυάριθμες γυναικείες ιδιότητες : οι αναπαραστάσεις της παραπέμπουν στη συμβολική του νερού, του γνεσίματος και του νοικοκυριού, στις αναπαραστάσεις της νύφης, στον πόθο και στον θάνατο
Ηταν πανέμορφες κοπέλες ,οι οποίες ίππευαν θαλάσσια τέρατα και θηρία,καλπάζοντας τα κύματα της θάλασσας.Τα όνόματα των νηρηίδων δηλώνουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ιδιότητες.Τα περισσότερα δηλώνουν θαλάσσια σκάφη επιφανείας εκ του Νηρηίς=Ναύς . Εναλλακτικά –Β- είναι πιθανόν ,να ονομάσθηκαν Νηρηίδες και οι πανέμορφες κόρες γενικώς . Δηλαδή όχι μόνον οι κόρες του Νηρέα και της Δωρίδος.
Νηρηίδες το αντικείμενον του έρωτος , που θέτουν σε κίνηση ως ενέργεια την δημιουργία  του σύμπαντος . Θεοί και άνθρωποι μάχονται σε κάτι που τους υπερβαίνει . Οι Νηρηίδες άγουν και φέρουν θεούς και ανθρώπους , αδύναμους να τις αντι σταθούν. Μοιραίως υποκύπτουν σε ανώτερες δυνάμεις ,περιδύνησης και προσπάθειας εξόδου απο την ατέρμονη γνώση. Πιθανώτερον να καταστείς ναυαγός αν δεν ακολουθήσεις αυστηρά τους όρους ασφαλείας ,της ναυσιπλοϊας.

  • Πλωτώ – Αυτή που επιπλέει ,σκάφος επιφανείας
  • Σαώ – Αυτή που σώζει,ναυαγοσωστικό σκάφος
  • Ευδώρη – Αυτή με τα καλά δώρα,σκάφος προμηθειών
  • Κυμοθόη – Αυτή που είναι ταχύτατη στα κύματα.
  • Θόη – Αυτή που ειναι ταχύτατη,τορπιλάκατος.Είχε την δυνατότητα να θολώνει και να ταράζει τα νερά.
  • Πασιθέα – Αυτή που φαινόταν απο παντού , πολύ μεγάλη
  • Ευλιμένη – Αυτή που εξσφαλίζει συνθήκες καλού λιμανιού
  • Δωτώ – Αυτή που δίνει , σκάφος που παρέχει , τροφοδοτεί.
  • Φέρουσα – Αυτή που μεταφέρει , σκάφος μεταφορικό
Ονομάσθηκε έτσι ως «φέρουσα» (= επειδή έσερνε) το άρμα των Νηρηίδων. Η Φέρουσα βοηθούσε τους ναυτικούς όταν αυτοί αντιμετώπιζαν κίνδυνο στη θάλασσα  Μαζί με την αδελφή της Δυναμένη, η Φέρουσα συνδέεται με τη δύναμη των μεγάλων «βουβών» κυμάτων των ανοικτών θαλασσών.
  • Δυναμένη – Αυτή που ειναι ικανή,δύναμη,ενέργεια,καύσιμα
  • Νησαίη -  Αυτή που μοιάζει με νησί , πλατφόρμα,αεροπλανοφόρο
Είχε υπο την δικαιοδοσία της τα νησιά.
  • Ακταίη – Αυτή που έχει πρόσβαση στην ακτή ,σκάφος αποβίβασης
  • Ιπποθόη – Αυτή που είναι γρήγορη σαν άλογο , μικρό ταχύπλοο σκάφος
Β - Κόρη του Πελία και της Αναξιβίας , αδελφή του Ακάστου, της Άλκηστης, της Πεισιδίκης και της Πελοπίας.
  • Κυμοδόκη – Αυτη που μαζεύει τα κύματα , ίσως εκμετάλλευση της ενέργειας των κυμάτων
  • Ευαγόρη-Αυτή που μιλούσε ωραία,τηλεπικοινωνίες
  • Πολυνόη – Αυτή με την πολύ σκέψη , κέντρο υπολογιστών
  • Αυτονόη – Αυτή με την αυτόνομη σκέψη , κέντρο τεχνητής νοημοσύνης
Β- Κόρη του Κάδμου και της Αρμονίας, αδελφή της Σεμέλης , της Ινούς, της Αγαύης και του Πολυδώρου. Η Αυτονόη παντρεύτηκε τον Αρισταίο και απέκτησαν ένα παιδί, τον Ακταίωνα. Στην τραγωδία Βάκχαι του Ευριπίδη η Αυτονόη εμφανίζεται ως η κορυφαία των Μαινάδων.
  • Προνόη – Νημερτής  ,ειναι αλάνθαστες θεές που ξέρουν την αλήθεια,σκάφη προβλέψεων και αποφάσεων
  • Αμφιτρήτη - γυναίκα του Πωσειδώνα ,προσωποποίηση της Θάλασσας ,
Υιός Τρίτωνας . Η ωραιότερη των Νηρηίδων. Βασίλισσα της Θάλασσας.
  • Αγαύη  - γνωστή για την περηφάνια της και την μεγαλοπρέπεια
Β- Κόρη του Κάδμου και της Αρμονίας ,αδελφές Σεμέλη,Ινώ, Αυτονόη
Ενημφεύθη Εχίονα ,υιός Πενθέας
  • Αλία, υπεύθυνη για τα ψάρια της θάλασσας. Με τον Ποσειδώνα γέννησε την Ρόδο.
  • Αλιμήδη, Είχε υπο την κυριότητά της την θάλασσα.
  • Γαλάτεια, σύζηγος του κύκλωπα Πολύφημου , υιός της ο Γαλάτης γεννάρχης των Γαλατών
  • Γαλήνη, επέφερε γαλήνη στις θάλασσες.
  • Γλαύκη,
  • Γλαυκονόμη,
  • Ερατώ,
  • Ευάρνη,
  • Ευκράτη, επέφερε την ηπιότητα των  φουρτουνιασμένων κυμάτων.
  • Ευνίκη, νικηφόρος
  • Ευπόμπη, βοηθούσε τους κυβερνήτες των πλοίων να κυβερνούν καλά τα καράβια τους.
  • Ηιόνη, υπεύθυνη για τους κόλπους των παραλίων
·        Θεμιστώ,- ονομαστή για την δικαιοσύνη της .
·         Ψαμάθη –  είχε σχέση με την άμμο της θάλασσας
Β - Δεύτερη γυναίκα του Αιακού, βασιλιά της Αίγινας. Μαζί του απέκτησε τον Φώκο, τον οποίο σκότωσαν τα δύο ετεροθαλή του αδέρφια, Πηλέας και Τελαμώνας.