Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Η ΠΑΛΛΑΣ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

Η Αθηνά ήταν κόρη του Διός και της Μήτιδος , την πρώτη γυναίκα του Διός , Τιτανίδα . Στην Θεογονία του Ησίοδου υπάρχουν διάφορες διηγήσεις για την γέννηση της Αθηνάς . Μία από αυτές είναι ότι στην γέννα της Αθηνάς βοήθησε ο Ήφαιστος ή ο Παλλαμάων ( ένα άλλο όνομα του Ηφαίστου ) χτυπώντας τον Δία στο κεφάλι με ένα δίκοπο τσε κούρι . Από το κεφάλι του Δία ξεπήδησε η Παλλάς Αθηνά . Έβγαλε τέτοια πολεμική κραυγή , που κι ο ουρανός τρόμαξε μαζί με την μάνα Γαία  . Φορούσε πανοπλία από γυαλιστερό χρυσάφι όταν γεννήθηκε η Αθηνά από το κεφάλι του πατέρα της . Όταν εμφανίστηκε φοβήθηκαν όλοι οι αθάνατοι , καθώς στάθηκε μπροστά στον Δία με την αιγίδα ξεπηδώντας από το αθάνατο κεφάλι του ,πάλλοντας το ακόντιό της. Ο μεγάλος Όλυμπος συγκλονίσθηκε δυνατά κάτω από το βάρος της Γλαυκώπιδος Αθηνάς . Η Γαία έτρεμε ολόκληρη και η θάλασσα μανιασμένη φούσκωσε ταράζοντας τα κύματά της. Πάνω στις ακτές χτυπούσαν τα κύματα με μανία ,και για πολύ καιρό ο θαυμαστός γυιός του Υπερίονος , ακινητοποιούσε το άρμα του Ήλιου , ώσπου η Παλλάς Αθηνά κατέβασε τα θεϊκά όπλα από τους αθάνατους ώμους . Τότε χάρηκε ο Ζεύς ο Θεός της σοφής συμβουλής.
Η Μήτις ήταν, κατά τον Ησίοδο , κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και πρώτη σύζυγος του Δία . Κατά τον Ακουσίλαο, η Μήτις γεννήθηκε μαζί με τον Έρωτα και τον Αιθέρα , από την ένωση του Ερέβους και της Νύχτα , που προήλθαν από το Χάος. 
Η Αθηνά το δεύτερο μέλος της νέας Αγίας τριάδος , μόλις γεννήθηκε . 
Ποία ήταν η πρώτη Τριάδα ; 
Ποία ήταν το πρώτο μέλος της νέας Αγίας Τριάδος ;

Η πρώτη  αρχέγονη τριάδα ήταν ο ΟΥΡΑΝΟΣ - ο ΚΡΟΝΟΣ και ο ζευγνύων τις δύο αρχέγονες αυτές δυνάμεις ο ΖΕΥΣ. Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ όμως μεταφέρει την γνώση στους ανθρώπους πάνω στην Γαία . Η εξέλιξη αυτή αναγκάζει τις αρχέγονες αυτές δυνάμεις να εξελιχθούν και οι ίδιες .  Κυοφορείται λοιπόν μία νέα Αγία Τριάδα που σταδιακά θα αντικαταστήσει τις παλαιές δυνάμεις και θα δώσουν χέρι βοηθείας στις νέες εξελιγμένες οντότητες Ελέω Προμηθέως. Η πρώτη της νέας Τριάδος ήταν ήδη γνωστή η ΔΗΜΗΤΡΑ ή ΔΗΜΗΤΗΡ  αδελφή του Διός. 
Η Δήμητρα ήταν κόρη του Κρόνου  και της Ρέας . Αδερφή της Ήρας, της Εστίας, του Δία και του Ποσειδώνα .
Το δεύτερο μέλος της Αγίας Τριάδος , μόλις γεννήθηκε . Η ΠΑΛΛΑΔΑ ΑΘΗΝΑ .
Το τρίτο μέλος που έμελλε να συμπληρώσει την νέα Αγία Τριάδα , ήταν φυσικά ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ . Γιός του Διός και της θνητής Σεμέλης. Κόρης του Κάδμου .  Η νέα αυτή Τριάδα , δώρο των αρχέγονων δυνάμεων στον άνθρωπο . 
Συμβολίζουν , σηματοδοτούν και νοηματοδοτούν στον νέο άνθρωπο. 
Η ΔΗΜΗΤΗΡ συμβολίζει την σωματική ακεραιότητα ,που χρειάζεται ο νέος άνθρωπος . Τα δημητριακά , αναγκαία για την ανάπτυξη . Ο σίτος ανάγκη της ΔΙΑ τροφής , και αποφυγή της ΚΡΕΑΤΟΦΑΓΙΑΣ  (ΑΠΟΚΡΕΩ) , του πρωτόγονου ανθρώπου , θα ήταν το βασικό συστατικό της νέας εποχής . Βέβαια δεν ήταν ο σημερινός σίτος αλλά η ΖΕΑ ή ΤΖΙΑ ή DINKEL . Ο σημερινός σίτος ήταν μάλλον τροφή για τα ΖΩΑ και κυρίως για τα άλογα (σανό) που ήταν και το κύριο μεταφορικό μέσο της εποχής . Οι άνθρωποι εσιτίζοντο στην πόλη , δημοσία δαπάνη στο πρυτανείο . Στην Αγγλική γλώσσα , παρέμεινε ένεκα τούτου ως city η πόλη  και citizen ο πολίτης. 
Η ΑΘΗΝΑ συμβολίζει την ΣΟΦΙΑ , τον ΝΟΥ  που χρειάζεται ο νέος άνθρωπος. Βασικό συστατικό του νέου ανθρώπου η ΕΛΑΙΑ . Το έλαιο είναι βασικό συστατικό των εγκεφαλικών συνάψεων του νέου ανθρώπου .  Το προσωνύμιο ΠΑΛΛΑΣ που της εδόθει τονιζόταν και κλεινόταν ελεύθερα . Όταν ήταν αρσενικό ,δήλωνε ένα δυνατό παλληκάρι . Η λέξη παλληκάρι παράγεται από το παλλάς και το κούρος , δηλαδή παλλόμενος κούρος , με την έννοια του αεικίνητου αθλητή ,κατ΄ επέκταση του ήρωα . Επίσης υπάρχει η άλλη ερμηνεία ότι επειδή το όνομα ΑΘΗΝΑ είναι πρωτο Ελληνικό το συνοδεύει συχνά η προσωνυμία Παλλάς . Η λέξη είναι ελληνική και σημαίνει νέα κόρη . Σχετίζεται με το πάλλαξ , το παλλακίς και το νεοελληνικό παλληκάρι και κατά την άποψη αυτήν δεν έχει σχέση με το ρήμα πάλλω ή πάλλομαι. Όταν ήταν θηλυκό ,δήλωνε μια δυνατή παρθένα. Η αρσενική Παλλάς ήταν ένα αγριωπό ,πολύ πολεμικό και αρρενωπό ομοίωμα της Θεάς Παλλάδος .

Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ το τρίτο μέλος και νεώτερο της Αγίας Τριάδος ήρθε να την συμπληρώσει , ως αναγκαία συνθήκη. Συμβολίζει την ψυχή του νέου ανθρώπου . Βασικό συστατικό της ψυχής ο οίνος και η άμπελος . Με άλλα λόγια συμβολίζει το νόημα ύπαρξης στον νέο άνθρωπο. Ο οίνος αραιώνει το αίμα , στο σώμα του ανθρώπου και από κλειστό και εσωστρεφή τον μετατρέπει σε ανοικτό και εξωστρεφή . Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να απαλλύνει τον ψυχικό του πόνο , που τον καταπονεί και τον σκοτώνει σε μικρή ηλικία και τον δίνει περισσότερο χρόνο για να μπορέσει να αναπτύξει και τα πνευματικά χαρίσματα. Με την γιορτή των ΑΠΟΚΡΕΩΝ διασκεδάζει και χαλαρώνει από την καθημερινή μέριμνα του βίου του. Με του αθλητικούς αγώνες στεφανώνεται με τον κλάδο ελαίας , θέτοντας υψηλούς στόχους ύπαρξης και διάκρισης  και όχι μόνο στόχους επιβίωσης .

Αυτά ήταν τα δώρα των Θεών στον νέο άνθρωπο για την νέα εποχή , που ανέτελλε ένεκα του ΠΡΟΜΗΘΕΑ .
Βέβαια το κυριότερο δώρο  των Θεών , ήταν η Ελληνική γλώσσα . Αλλά για να γίνει κατανοητή ( και η συγκράτηση των 72 κλίσεων ενός και μόνο ρήματος )  , η γλώσσα των Θεών χρειάζονται , οι ανωτέρω τρεις συνθήκες να το θυμίζουν . Η Δήμητρα με τον σίτο , η Αθηνά με την ελαία και ο Διόνυσος με τον οίνο. Μία υγιεινή Διατροφή και αποφυγή της Κρεατοφαγίας . 

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

ΘΕΑ ΘΕΤΙΣ - ΟΥΤΟΠΙΑ & ΕΥΤΟΠΙΑ


Η Θεά Θέτις ήταν μία από τις πενήντα Νηρηίδες .
Το ρήμα τοποθετώ δηλώνει την ενέργεια για το προσδιορισμό της θέσης μέσα στον τόπο. Η Θέτις ετυμολογικά ,είναι αυτή η οποία είχε την ιδιότητα να προσδιορίζει την θέση του τόπου .Οπως ακριβώς ,το σύγχρονο  δορυφορικό σύστημα GPS έχει σαν στόχο να προσδιορίζει την ακριβή θέση του συγκεκριμένου τόπου.
Τα πλοία των Φαιάκων  από την Οδύσσεια του Ομήρου και η Ατλαντίδα από τον Τίμαιο του Πλάτωνα ,αναφέρονται από τον Τόμας Μούρ ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ,ουτοπίας στην αρχαιότητα ενώ σήμερα η ουτοπία έχει χαρακτηριστικά της ακτιβίστικης ουτοπίας , δηλαδή ως παράδειγμα να πούμε , της green peace.

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης γράφει σχετικά ότι  δεν υπάρχει  σχέση ανάμεσα στην επιστήμη της σύγχρονης Δύσης και την επιστήμη της αρχαίας Ελλάδας .
Οι επιστημονικές θεωρίες διαδέχονται η μία την άλλη .
Στην διαδοχή δε αυτή δεν μπορούμε να δούμε ούτε τάξη ,ούτε απλή αταξία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα ,οι αποδεκτές θεωρίες αποκαλύπτεται πως είναι ψευδείς ή πως δεν είναι αληθείς ,όπως νόμιζαν όταν τις διατύπωναν . Οι καινούργιες θεωρίες δεν είναι καλύτερες προσεγγίσεις . Έχουν μία άλλη λογική δομή και διαφορετικές μεταφυσικές προϋποθέσεις ,δεν προστίθενται στις πρώτες ,τις αναιρούν και τις καταργούν.
Μέσα στον κόσμο της ζωής μπορούμε να ρωτήσουμε ,
και ρωτάμε γιατί ;
τι είναι ;
Η απάντηση είναι πολλές φορές αβέβαιη .
Δεν ρωτάμε όμως αυτό που ρωτάει ο Αριστοτέλης :
Τι είναι το οράν ;
τι είναι αυτό που βλέπουμε ;
τι είναι αυτός που βλέπει ;
Ακόμη λιγότερο ρωτάμε :
τι είναι αυτό το ίδιο το ερώτημα ;
και το ερώτημα εν γένει ;

Η σωστή  απάντηση σε μία ερώτηση είναι η  ερώτηση και όχι η απάντηση που είναι ουτοπία.
Υπάρχει Θεός ;
Τι είναι Θεός ; (σωστή απάντηση)
Ναι υπάρχει Θεός (Λάθος απάντηση ,ουτοπία)

Το αντίθετο της ουτοπίας θεωρείται η ευτοπία (Βικιπαίδεια) .
Δηλαδή η οικονομική κοινωνική κατάσταση που όλοι βιώνουμε σήμερα θεωρείται , ως ευτοπία . Και μία πιθανώς κομμουνιστική κοινωνία ,ως ουτοπία. Αν δε ,  ζούσαμε σε μία κομμουνιστική κοινωνία , ουτοπία να θεωρείται η καπιταλιστική κοινωνία.  Όλα μοιάζουν να σπεύδουν προς το τέλος τους και συμμετέχουμε σε αυτό , με ένα κράμα ευχαρίστησης και λύπης ,γιατί αγαπάμε και την σταθερότητα του είναι και την ρευστότητα του γίγνεσθαι.
Βάσει της ανάλυσης του Κ.Αξελού για την δύναμη των -ισμών * αυτό που  βιώνουμε σήμερα είναι πιθανώς , μία εικονική πραγματικότητα (virtual reality).
Και όταν αυτή κάποτε αλλάξει πχ από κομμουνιστική σε καπιταλιστική ή και το αντίθετο , και ταυτόχρονα  σε θρησκευτική , χριστιανική, μωαμεθανική,βουδιστική κλπ είναι εικονικές πραγματικότητες μέσα σε εικονική πραγματικότητα .
Τίποτα δεν είναι αληθινό . Όπως το κρεμμύδι που ξεφλουδίζει , και ξεφλουδίζει ...  Στο τέλος και ό ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι εις θέση να τοποθετηθεί  μέσα στον χώρο. Έχει ξεχάσει την αλήθεια και πιστεύει πλέον ασυνείδητα , σε ένα ψέμα . Αλλά επειδή του αρέσει και η σταθερότητα του είναι , παραμένει στην πίστη του ψέματος , μέχρι να αντικατασταθεί από ένα άλλο ψέμα . Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστεύει σε κάτι . Γιατί ο άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος .
Η ουτοπία είναι μία πράξη δημιουργική , που ωθεί τον άνθρωπο σε νέους δρόμους ,πέραν των καθιερωμένων. Μία πράξη ανατρεπτική της καθεστηκυίας τάξης , της ομοιομορφίας και της ομαλότητας . Η ουτοπία ,τον οδηγεί στην τέχνη , και στο τέλος τον λυτρώνει. Τον οδηγεί σε εναλλακτικούς δρόμους ,γιατί τους έχει ανάγκη , για την επιβεβαίωση της ύπαρξής του. Και ας κάνει κύκλους και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του. Σε μία περιδίνηση χωρίς έξοδο. Και όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα μέσα στην εικονική πραγματικότητα , και είναι έτοιμος να καταρρεύσει τότε εμφανίζεται από μηχανής Θεά , η Θέτις.    
Η Θεά Θέτις , η οδηγός για τον Σείριο την κοιτίδα του σύμπαντος , τον πυρήνα  του κόσμου .
Η Θέτις θα απεγκλωβίσει τον άνθρωπο από την εικονική πραγματικότητα, την αράχνη και τον ιστό της. Θα τον τοποθετήσει ξανά μέσα στο χώρο για να περιπλανηθεί και να παραπλανηθεί.

Στην Οδύσσεια η Θέτις βοηθά τον άνθρωπο Οδυσσέα ,  να βρει τον δρόμο για τον Σείριο , της αυτογνωσίας . Αυτό που θα λέγαμε σήμερα , τον έβαλε στον σωστό δρόμο. Δηλαδή στον σωστό τόπο. Άρα μάλλον έχουμε ,ευτοπία παρά ουτοπία , όπως θέλει να πιστεύει ο κύριος Τόμας Μούρ.
Στην Ατλαντίδα , μία πολιτεία  στην γη , αντίγραφο πολιτείας στον Σείριο , ο Θεός που κυριαρχούσε ήταν ο Ποσειδώνας .
Με την καταβύθιση της Ατλαντίδος βυθίστηκε και η κυριαρχία του Ποσειδώνα .
Ο Ποσειδώνας ήταν και ο Θεός που υποστήριζε την Τροία , το τελευταίο επίγειο μέρος της Ατλαντίδος . Με την πτώση της Τροίας ,κατέπεσε και ο Ποσειδώνας. Στα πλοία των Φαιάκων , αυτός που προσπαθούσε να αποτρέψει τα πλοία  και τον Οδυσσέα για τον Σείριο ήταν ο Ποσειδώνας και αυτή που προσπαθούσε να τα οδηγήσει στο Σείριο ήταν η Θέτις.
Όλα έχουν μία συνάφεια αν τα δεις τα θέματα ολοκληρωμένα και όχι ξεχωριστά . Δεν υπάρχει καμία ουτοπία. Αντιθέτως υπάρχει η ευτοπία ,της Θέτιδος.
Όπως γνωρίζουμε η ιστορία γράφεται από τον νικητή του πολέμου.
Είτε είναι εχθροπραξία στο πεδίο της μάχης , είτε είναι κοινωνικό οικονομική με την επιβολή της γνώμης του ισχυρότερου . Εδώ στην ουσία έχουμε μια ουτοπία , με την επιβολή γνώμης , η οποία οσονούπω και θα καταρρεύσει από μία άλλη ουτοπία . Η μία ουτοπία θα διαδέχεται την άλλη ,μέχρι του ολοκληρωτικού θανάτου και απαλοιφή κάθε ύπαρξης ζωής.
Υπάρχει  Θάνατος ;
 Τι είναι Θάνατος ; (Η σωστή απάντηση)
Δεν υπάρχει Θάνατος (Λάθος απάντηση , Ουτοπία)

*************************************

* Η δύναμη των – ισμών ,του Κώστα Αξελού.  Ηδονισμός,στωικισμός,ασκητισμός,δογματισμός,κριτικισμός,σχετικισμός,μηδενισμός κλπ υπόσχονται περισσότερα από όσα τηρούν. 
Δεν ολοκληρώνουν ποτέ τον αρχικό τους στόχο. 
Τίποτε δεν ολοκληρώνεται.
Ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο κυριαρχεί το φαιό.
Κανένα άτομο και καμία κοινωνία δεν υπήρξε ,ούτε και μπορεί να υπάρξει ποτέ, απόλυτα χριστιανική, δημοκρατική, σοσιαλιστική .
Μέσα σε αυτό το παρ’ ολίγο γίνονται και απογίνονται τα όντα και τα πράγματα, ανάμεσα στην εγρήγορση ,το ενύπνιο και το ψέμα. 
Η χριστιανική θρησκεία υποστηρίζοντας πότε την μία πλευρά και πότε την άλλη, πότε πλατωνική και πότε σαν αντιπλατωνική ,ορθολογική ,κοσμική , φοβερά απαισιόδοξη αλλά και τρελά αισιόδοξη .Τραγική και συμβιβαστική ,πρακτική, συμπαγής, γήινη κι’ ιδεώδης ,πνευματική , ουράνια, διατηρώντας την λειτουργία της επανάληψης και διακηρύσσοντας την αλλαγή . Με την μορφή της πίστης και της δοξασίας αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη για όλη την ζωή . Από την γέννηση , στον θάνατο και πέραν από αυτόν έχοντας απάντηση στα πάντα ,αλλά χωρίς να φροντίσει να συνδέσει τις αντίθετες και συμπληρωματικές δυνάμεις που εκμεταλλεύεται ταυτόχρονα και διαδοχικά.
Η πλανητική σκέψη αντιστοιχεί στην περιπλάνηση του είναι εν τω γίγνεσθαι της ολότητας του κόσμου. Η ελπίδα και η έμμονη ιδέα μίας τελικής καταστροφής εδρεύουν στους γιούς του ουρανού και της γής . Όλα μοιάζουν να σπεύδουν προς το τέλος τους και συμμετέχουμε σε αυτό , με ένα κράμα ευχαρίστησης και λύπης ,γιατί αγαπάμε και την σταθερότητα του είναι και την ρευστότητα του γίγνεσθαι.




***********************************
  


"Η Ουτοπία" "Utopia",  του Thomas Moore 
Τι είναι όμως η ουτοπία;
Πρόκειται για σύνθετη λέξη («ου» και «τόπος»), δηλαδή χωρίς τόπο και περιγράφει κάτι το μη πραγματοποιήσιμο, ένα φαντασιοκόπημα και ειδικότερα την ιδανική κοινότητα ή κοινωνία, ένα σχέδιο κοινωνικής αναμόρφωσης ανεφάρμοστο. 
Ταυτόχρονα ο όρος χρησιμοποιείται στη τέχνη, τη φιλοσοφία, την αρχιτεκτονική, τη πολιτική και τη λογοτεχνία για να περιγράψει ιδανικές καταστάσεις πολύ δύσκολο ή αδύνατο να υλοποιηθούν. 


Από την κλασσική έχουμε φτάσει σήμερα στην ακτιβιστική ουτοπία. 
Η κλασσική ουτοπία, αποτελεί την εικόνα της καλής κοινωνίας, της ιδανικής πόλης, η οποία δρα ως όργανο εκπαίδευσης και ηθικής και είναι η έκφραση της κοσμικής νομοτέλειας επί της γης. 
Αρχικά έχουμε την ομηρική πολιτεία των Φαιάκων ενώ αργότερα ο Πλάτωνας γράφει για τη μυθική Ατλαντίδα . 








Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΘΕΑ ΘΕΤΙΣ - ΟΔΗΓΟΣ ΣΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ


Ο Ησίοδος στην κοσμογονία αναφέρει την Γαία , ως την αυτόνομη πηγή ζωής .
Γαία , Εκάτη , Ευριβία , Στύγα , Έμπουσα ,Πανδώρα , Κίρκη είναι οι μορφές και παραλλαγές της ίδιας Θεότητας.
Η Θεά των Θεών.
Από τα σπλάχνα της Γαίας ξεπήδησε ως ισόθεός της , ο Ουρανός .
Με τον Ουρανό έσμιξε ερωτικά και γεννήθηκαν οι Τιτάνες.
Η κοσμική αρχή λοιπόν κατά τον Ησίοδο είναι θηλυκή.
Εργαλεία της Γαίας , ο Ερως και η Μοίρα .
Τα μυστικά αυτά τα κρατά ερμητικά κλειστά η Γαία.

Ο Προμηθέας διασάλευσε την υπάρχουσα τάξη της δημιουργίας του κόσμου ,
που το προνόμιο αυτό το είχε η Γαία .
Ο Προμηθέας τράβηξε από την αφάνεια τον άνθρωπο και άλλαξε την Μοίρα του ανθρώπου .
Τον έφερε στο πνευματικό επίπεδο των θεών.
Ήρθε βέβαια σε αντίθεση με το νεόκοπο κατεστημένο των θεών και τιμωρήθηκε.
Ο Δίας μόλις είχε ανατρέψει τον πατέρα του Κρόνο και είχε ενδοιασμούς αρχικώς για το εγχείρημα του Προμηθέα, αλλά τελικά πείσθηκε αν και ένοιωθε μειωμένος.
Στην τιτανομαχία ο Δίας δέχθηκε κρίσιμη βοήθεια από την Θέτιδα,
η οποία και άλλαξε την πορεία της διαμάχης , προς όφελός των Ολυμπίων .
Ο εκατόγχειρας θαλάσσιος θεός Βριάρεος , κατ΄εντολήν της Θέτιδας
βοήθησε τον Δία αποφασιστικά στην τιτανομαχία.

Στο πρόβλημα που προέκυψε με τον Προμηθέα , ο Δίας προβληματισμένος από τα γεγονότα στέλνει τον Ερμή στον  αλυσοδεμένο Προμηθέα να μάθει για το μέλλον .

Ανοίγουμε παρένθεση για να πούμε ότι ο Δίας και οι Ολύμπιοι Θεοί δεν συμμετείχαν στην δημιουργία του κόσμου , ήταν ήδη Τρίτης γενιάς θεοί , και πάντοτε είχαν το άγχος της αντικατάστασής τους , από την Γαία , την Θεά των Θεών. 
Ο Δίας σκόπευε να έλθει εις γάμον με την Θέτιδα.
Όμως  δυστυχώς και ο Ποσειδώνας είχε την ίδια επιθυμία .
Προκύπτει μεγάλη φιλονικία μεταξύ των αδελφών  , η οποία και πιθανώς συνεχίζεται μέχρι σήμερα.  
Κλείνει η παρένθεση.

Ο Προμηθέας κατόπιν των βασανιστηρίων που υπέστη , μαρτύρησε το μυστικό στον Ερμή.
Ο,τι η μάννα του Προμηθέα , η Θέμις, προφήτευε ότι αν ο Δίας έλθει εις γάμον με την Θέτιδα  ή κάποιος και από τα αδέλφια του ,τότε το παιδί που θα γεννηθεί ,προορίζεται από την Γαία ως ο νέος Θεός που θα διαδεχθεί τον Δία. Αυτό τρόμαξε τον Δία  ,ότι θα έχει την ίδια τύχη με τον πατέρα του Κρόνο και ανέβαλε τον γάμο του με την Θέτιδα.

Οι Τιτάνες  κομμάτιασαν τον Διόνυσο και τον πέταξαν στην θάλασσα , τον περιμάζεψε η Θέτις
και τον έσωσε.(Ιλιάδα Ζ 130-135)

Στην Αργοναυτική εκστρατεία έχουμε την μαρτυρία της συνάντησης της Γαίας , με την μορφή της Κίρκης, να δίνει εντολή στην Θέτιδα με τις Νηρηίδες να βοηθήσουν την Αργώ να περάσει ανάμεσα από την Σκύλα και την Χάρυβδη. Στην ουσία εμφανίζεται  η Θέτις ,ως ο εκτελεστικός βραχίονας της Γαίας. Η Γαία αποδέχτηκε την πράξη του Προμηθέα ,ως πράξη ανιδιοτελής (ανθρωπιστική θα το λέγαμε σήμερα )
- ίσως ήταν και ο πραγματικός εντολέας - ,
της αναβάθμισης των ανθρώπων και  την εκπολιτιστική αποστολή της Αργούς.
Σταματάει την διαδοχή του Δία και στην ουσία  κυριαρχεί ένα μορατόριουμ μεταξύ Ολυμπίων Θεών , ηρώων , και ανθρώπων.
Ο Δίας αποδέχεται την παραμονή του στην εξουσία με αντάλλαγμα την αναβάθμιση του ανθρώπου , ως ισόθεοι αλλά με την διαφορά ότι οι άνθρωποι παραμένουν θνητοί . Όλα αυτά κράτησαν μέχρι τον Τρωικό πόλεμο , όταν οι Θεοί διχάστηκαν οριστικά ,αφού αναδείχθηκαν οι παλαιές έχθρες του Δία με τον Ποσειδώνα  και έπαψαν να αναμιγνύονται πλέον εις τα πράγματα των ανθρώπων.

Μετά το συμβάν με τον Προμηθέα , η μητέρα του , η Θέμις συμβούλεψε τους αντίδικους δηλαδή τον Δία και τον Ποσειδώνα , να δώσουν την Θέτιδα σε ένα θνητό ,στον Πηλέα στη διάρκεια μίας νύκτας με πανσέληνο.
 Ο Κ. Κερένυι , ο πλέον εξειδικευμένος στον Ελληνικό μύθο δεν εις θέση να μας πεί για πιο λόγο οι θεοί αποφάσισαν να δώσουν την Θέτιδα στον Πηλέα. « Δεν είναι δυνατόν να πούμε αν το όνομά του συνέδεε με αυτόν το μεγάλο βουνό  (Πήλιο) ή με την λασπερή γή (πηλός) ή το όνομα σήμαινε κάτι άλλο κρυμμένο για μάς.»

Στην περίοδο της πανσέληνου έβγαινε η Θέτις στην ακτή του Καλάμου ,στην αμμουδιά με την απότομη ανατολική πλαγιά του Πηλίου και οδηγούσε το χορό των αδελφών της γύρω από τον βωμό , στον οποίο οι θυγατέρες του Νηρέως λάβαιναν τις θυσίες τους.
Ο Πηλέας έπρεπε να την αδράξει επίμονα και να την κρατήσει σταθερά στην αγκαλιά του ,
μία πάλη για τον Έρωτα. Η νύφη που αντιστεκόταν ,ξεδίπλωσε τότε όλη την τέχνη των μεταμορφώσεων . Τέλος παραδόθηκε με την μορφή του πιό γλυκού ψαριού ,στου οποίου το όνομα ονομάζεται εκείνη η ακτή , Σηπιάς ακτή.
Κανένας ήχος δεν έβγαινε από το στόμα των εραστών.
Στον γάμο του Πηλέα παρουσιάστηκαν  οι θεοί άπαντες και ήταν η δεύτερη και τελευταία εμφάνιση επί γής των Θεών , μετά του γάμου του Κάδμου και της Σεμέλης. Στον γάμο δεν έλειπε και ο παππούς Θεός Ουρανός . Ηχηρή απουσία ο Κρόνος. Απρόσκλητη παρουσία η Έρις.
Η Ερις έφερε ξανά στην επιφάνεια τις παλαιές έριδες. Εριξε το μήλο , «τη καλλίστη» , και η Ήρα ,η Αθηνά , και Αφροδίτη τσίμπησαν το δόλωμα.
Ετσι ξέσπασε ένας καβγάς που έμελλε να καταστρέψει τελειωτικά  την επίπλαστη ισορροπία  μεταξύ των θεών , μεταξύ των ανθρώπων , μεταξύ θεών και ανθρώπων.
Η Θέτις και ο Πηλέας  εγκαταστάθηκαν στην Φθία ,γέννησαν τον Αχιλλέα αλλά  σύντομα άφησε την συζυγική στέγη .
Στον πόλεμο της Τροίας που ακολούθησε ,ηγήθηκε ο Αχιλλέας , 15 ετών .
Είναι βέβαια περίεργο  και μυστήριο η ανάθεση της ηγεσίας στον Αχιλλέα .
 Ίσως επειδή ήταν ο μόνος θνητός ήρωας , υιός θεάς και μάλιστα της Θέτιδας.
Ο γυιός του Αχιλλέα Νεοπτόλεμος έφερε από την Τροία την Ανδρομάχη κόρη του Πριάμου και εγκαταστάθηκε στην Ήπειρο, εγκαινιάζοντας την φυλή των Μολοσσών.
Από την φυλή των Μολοσσών προέρχεται η Ολυμπιάδα , η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Οι Ελληνες είχαν αρχικά στον Τρωικό πόλεμο ,  τους οιωνούς με το μέρος τους .
Τα αδέλφια όμως δηλαδή ο Δίας και ο Ποσειδώνας εκδήλωσαν τις αντιθέσεις τους.
Ο Ποσειδώνας  μαζί με την Ηρα πήραν  καθαρά την θέση υπέρ των Τρώων .
Ο Δίας αρχικά ήθελε να το παίξει ουδέτερος ,αλλά αναγκάστηκε από την Αθηνά να λάβει θέση υπέρ των Ελλήνων.

Η Γαία - Εκάτη -Στύγα , θηλυκή αρχή του σύμπαντος και του Σείριου είχαν ως εκτελεστικό βραχίονα  τις 50 Νηρηίδες με αρχηγό την Θέτιδα ,οι οποίες και καθοδηγούσαν μέσω της Στύγας με ασφάλεια στον Σείριο.
Χωρίς την βοήθειά  της Θέτιδος δεν ήταν δυνατόν η προσέγγιση του Σείριου και στην πηγή της Δημιουργίας.
Θνητοί και Αθάνατοι προσπάθησαν να περάσουν από το face control της πύλης που φύλασσε η Θέτις αλλά δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα.
Στην Σκύλα και στην Χάρυβδη της Αργοναυτικής εκστρατείας γνωρίζουμε ότι βοήθησε τον Ιάσονα.



Αλλά στην Οδύσσεια , μας βοηθά στην ανάλυση του ρόλου της Θέτιδας ο  Ελευθέριος Σαραγάς .

Τα πλοία των Φαιάκων
Οδύσσεια ,ραψωδία Θ΄ (555-571)


555 εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε·                 ===  Πές μου για τὴ χώρα σου,
τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε,                    ===  τὸ δῆμο σου, και την πόλιν.
ὄφρα σε τῇ πέμπωσι                         === Ώστε εκεί να σε πάνε
τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες·                 === βάζοντας στον νού τους τα πλοία.
οὐ γὰρ Φαιήκεσσι κυβερνητῆρες ἔασιν, === Γιατί στους Φαίακες κυβερνήτες δεν υπάρχουν
οὐδέ τι πηδάλι᾽ ἔστι,                         === Ούτε κάποιο πηδάλιο υπάρχει ,
τά τ᾽ ἄλλαι νῆες ἔχουσιν·                  === Όπως έχουν τα άλλα πλοία
ἀλλ᾽ αὐταὶ  ἴσασι νοήματα                 === Αλλ΄αυτά γνωρίζουν νοήματα
καὶ φρένας ἀνδρῶν,                           === και φρένες ανδρών


560 καὶ πάντων ἴσασι πόλιας             === Και όλων γνωρίζουν τις πόλεις
καὶ πίονας ἀγροὺς ἀνθρώπων,           === και τους εύφορους αγρούς των ανθρώπων
καὶ λαῖτμα τάχισθ᾽ ἁλὸς ἐκπερόωσιν === Και τα βάθη τάχιστα της θάλασσας περνούν
ἠέρι καὶ νεφέλῃ κεκαλυμμέναι·         === με αέρα και νεφέλη  κεκαλυμμένες
οὐδέ ποτέ σφιν                                   === Και ποτέ αυτές ούτε φόβος κάτι να
οὔτε τι πημανθῆναι ἔπι δέος οὔτ᾽ ἀπολέσθαι. === πάθουν ούτε να απολεσθούν
ἀλλὰ τόδ᾽ ὥς ποτε πατρὸς ἐγὼν εἰπόντος       === Αλλά και τούτο κάποτε άκουσα που
ἄκουσα Ναυσιθόου ,                           ===  είπεν ο πατέρας μου Ναυσιθόος.

Σχόλια 555 - 560

555 _ Εδώ φαίνεται ότι αυτός που ρωτά ,σαν να ψάχνει για συγκεκριμένες συντεταγμένες ,
επειδή η ακολουθία γη-δήμος - πόλη δείχνει την εστίαση της πληροφορίας από μεγαλύτερο τόπο σε μικρότερο.
556 Ώστε να σε πάνε εκεί σύμφωνα με την πληροφορία που θα τοποθετηθεί στην μνήμη του πλοίου.
557 Διότι στα πλοία των Φαιάκων δεν υπάρχουν κυβερνήτες . Αφού δεν υπάρχουν κυβερνήτες ,τότε τι είναι αυτό που κυβερνά το πλοίο . Προφανώς κάτι που αντικαθιστά την βιολογική διανοητική πλοήγηση ,δηλαδή τον άνθρωπο πιλότο . Αυτό που σήμερα εμείς το αποκαλούμε τεχνητή νοημοσύνη.
558 Ούτε διαθέτουν κάποιο πηδάλιο τιμόνι ή κάτι σχετικό ,όπως αυτά που έχουν τα άλλα πλοία. 
Ο στίχος είναι αρκετά σαφής.
559 Αλλά τα πλοία των Φαιάκων γνωρίζουν την σκέψη και την λογική των ανθρώπων .Σήμερα αυτό θα το ορίζαμε ως προγραμματισμό ,ως δυναμικό προγραμματισμό ή αυτοπρογραμματισμό.
560 Σήμερα ένα τέτοιο σκάφος θα διέθετε ηλεκτρονικούς χάρτες μέσα στην μνήμη του .
 Άλλωστε όλες οι πόλεις των ανθρώπων δεν είναι μόνο οι παράκτιες ,αλλά και αυτές στην ενδοχώρα. Πως είναι δυνατόν λοιπόν ένα απλό θαλασσινό πλοίο να έχει τέτοια δυνατότητα.
561 562 Απομακρύνονται ταχύτατα πολύ μακριά από την στεριά ,και είναι καλυμμένες με αέρα και σύννεφα. Αυτός ο στίχος συνδυαζόμενος με τον στίχο 568 προδίδει ότι δεν πρόκειται για σκάφη θαλάσσης ,αλλά ιπτάμενα. Μάλιστα ο στίχος αυτός μας θυμίζει την εικόνα ενός σύγχρονου αεροπλάνου ,το οποίο απομακρύνεται από το έδαφος πάνω όμως από την απέραντη έκταση της θάλασσας .
Απογειώνεται λοιπόν πλέοντας στον αέρα τυλιγμένο από σύννεφα.  
Αυτά τα ειδικά και με ιδιαίτερες ιδιότητες πλοία δεν κινδυνεύουν από τίποτε .
Στην εποχή μας γνωρίζουμε πλέον εκείνα τα συστήματα ,τα οποία εξασφαλίζουν τέτοιο βαθμό ασφαλείας . Τα συστήματα GPS, DGPS, NAVGEN.
564 Ναυσίθοος σημαίνει ταχύτατος κυβερνήτης πλοίου
Ναυσ + θοός = πλοίο + ταχύ  

565  ὃς ἔφασκε Ποσειδάων᾽                     === Που έλεγε ότι ο Πωσειδώνας
ἀγάσασθαι   ἡμῖν ,                                     ===  μας φθονεί ,
οὕνεκα πομποὶ ἀπήμονές εἰμεν ἁπάντων. === επειδή πέμπουμε με ασφάλεια άπαντας
φῆ ποτὲ Φαιήκων ἀνδρῶν                          ===  Είπε κάποτε ότι των Φαιάκων
ἐυεργέα νῆα                                               ===  τα καλόφτιαχτα πλοία
ἐκ πομπῆς ἀνιοῦσαν                                  === από πομπή ,καθώς θα αναβαίνουν
ἐν ἠεροειδέι πόντῳ ῥαισέμεναι,                === τον αεροειδή πόντο  θα τσακίσει
μέγα δ᾽ ἧμιν ὄρος πόλει ἀμφικαλύψειν.   === Και με μέγα όρος την πόλη θα καλύψει γύρω
570 ὣς ἀγόρευ᾽ ὁ γέρων·                          === Ετσι αγόρευε ο γέρων ,
τὰ δέ κεν θεὸς ἢ τελέσειεν                        === αυτά ο θεός θα τελέσει
ἤ κ᾽ἀτέλεστ᾽εἴη,ὥς οἱ φίλον ἔπλετο θυμῷ· === Ή κι ανεκτέλεστα θ΄ αφήσει ,όπως του αρέσει



Σχόλια 565-571

565 566 Εδώ φαίνεται η μειονεκτική θέση του Ποσειδώνα ,αφού δεν μπορεί να βλάψει τις πλεύσεις των πλοίων των Φαιάκων.
Μήπως επειδή τα πλοία των Φαιάκων δεν κινούνται στον χώρο στον οποίο έχει δύναμη ο Ποσειδώνας. Από αυτό φαίνεται ότι τα αναφερόμενα εδώ τα πλοία των Φαιάκων ,επειδή είναι εκτός της δύναμης του Θεού της θάλασσας Ποσειδώνα και δεν γίνεται να προσβληθούν από αυτόν ,ανήκουν σε άλλο στοιχείο της φύσης, δηλαδή τον αέρα.
567 568 Καθώς θα ανεβαίνει ,το αεροειδή πόντο θα τσακίσει .
Αυτός ο στίχος φαίνεται να δηλώνει ότι ένα πλοίο κατ΄αρχήν ανεβαίνει την θάλασσα ,κάτι που φαίνεται παράλογο,αφού η θάλασσα βρίσκεται πάντα στο ίδιο επίπεδο ,έστω και αν εννοεί ότι κατευθύνεται βόρεια.
Το σκάφος το οποίο απογειώνεται κοντά σε θάλασσα ,και αυτό μάλλον επιβεβαιώνει στην συνέχεια η έκφραση ραίσεσθαι ,που σημαίνει ότι αφού απογειώνεται παθαίνει ατύχημα και πέφτει ,σύμφωνα πάντοτε με την ζηλότυπη επιθυμία του Ποσειδώνα.  
569 Και τότε πολύ μεγάλο εμπόδιο θα υπερκαλύψει την πόλη.
570 571 Αυτά είναι πιθανό να συμβούν ή και όχι σύμφωνα με το θέλημα του θεού. Πολλοί άνθρωποι πρόχειρα σκεπτόμενοι ,κάνουν την εύλογη παρατήρηση ,για το πως είναι δυνατόν την εποχή που οι μάχες γίνονταν σώμα με σώμα ,με ξίφη και ασπίδες ,να έρχεται σήμερα κάποιος και να μας λέει για υπερτεχνολογίες ,για υπερόπλα και ιπτάμενα σκάφη την εποχή εκείνη ,τα οποία ,αν χρησιμοποιούσαν αυτοί που τα διέθεταν ,δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα ,ώστε να είναι από τότε οι επικυρίαρχοι του πλανήτη.

**********
Η Θέτις ήταν μία από τις πενήντα Νηρηίδες ,κάθε μία από τις οποίες είχε και ιδιαίτερες σύγχρονες ιδιότητες. Το ρήμα τοποθετώ δηλώνει την ενέργεια για το προσδιορισμό της θέσης μέσα στον τόπο.
Η Θέτις ετυμολογικά ,είναι αυτή η οποία είχε την ιδιότητα να προσδιορίζει την θέση του τόπου .
Το σύγχρονο  δορυφορικό σύστημα GPS έχει σαν στόχο να προσδιορίζει την ακριβή θέση του συγκεκριμένου τόπου.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Η ΘΕΑ ΕΚΑΤΗ - Η ΘΕΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ


Ο Ησίοδος στην κοσμογονία αναφέρει την Γαία ,ως την αυτόνομη πηγή ζωής. Γαία , Εκάτη , Ευριβία , Στύγα , Εμπουσα ,Πανδώρα , Κίρκη είναι οι μορφές  και παραλλαγές της ίδιας θεότητος.
Από τα σπλάχνα της Γαίας ξεπήδησε  ως ισόθεός της , ο Ουρανός .
Με τον Ουρανό έσμιξε ερωτικά και εγεννήθησαν οι Τιτάνες.
Η κοσμική αρχή λοιπόν κατά τον Ησίοδο είναι θηλυκή.
Και η λογική αυτή ισχύει μέχρι σήμερον ,αν και πολλές άλλες κοσμογονίες προσεπάθησαν να ανατρέψουν την βασική αρχή του κόσμου ,
ότι η γυναίκα φέρνει την νέα ζωή.
Σήμερα  γνωρίζουμε τον τρόπο αναπαραγωγής , αλλά δεν γνωρίζουμε απο πού έρχεται η νέα ζωή και που πηγαίνει η ζωή όταν τελευτήσει.
Εργαλεία  της Γαίας , ο Έρως και η Μοίρα .
Τα μυστικά αυτά τα κρατά ερμητικά κλειστά η Γαία.

Ορφικός ύμνος προς την Εκάτη.
Η κλειδούχος άνασσα και η νυκτερίη θεά παντός κόσμου.
Δηλαδή Βασίλισσα κλειδοκράτορα του κοσμικού συστήματος.
Στον Ορφικό ύμνο στην Νύκτα ,η υμνούμενη θεότητα δοξάζεται ως εγκυκλία , δηλαδή ως περιφερόμενη κυκλικώς και να παίζει με τα θηράματα που πλανώνται στον αέρα (ζώδια) ,ως ακατανίκητη δύναμη που τελικώς στέλνει το φως στις κάτω περιοχές της γης ως αποτέλεσμα της ανάγκης ,της αδήριτης συνέπειας και αιτίας ,λόγω και της οποίας η Νύχτα που δημιουργεί τις αντίστοιχες αλληλουχίες χαρακτηρίζεται ως η κρατύνουσα πάντων.

Ως θεά των οδών η Εκάτη ήταν εγκαθιδρυμένη στις τριόδους (Τριοδίτις) όπου το βράδυ της τελευταίας ημέρας του μηνός ,όταν δηλαδή άρχιζε η νέα σελήνη ,απέθεταν στους βωμούς της και κάτω από τα αγάλματα της τροφές για αυτήν προς εξιλασμόν αλλά και για να συντελέσουν στην ανάπτυξη της σελήνης .
Οι τροφές αυτές αποτελούσαν τα λεγόμενα «Εκαταία» ή «τον Εκάτης δείπνον». Και καταναλώνονταν την νύχτα από τους περιπλανωμένους . 
Επειδή τα «Εκαταία» αυτά αποτελούντο συνήθως από παντός είδους απορρήματα της τραπέζης ,καθιερώθηκε η φράση «Εκαταία κατεθίειν» που είναι ταυτόσημη με το να τρώει κανείς ευτελείς και ακάθαρτες τροφές.
Στα Ελευσίνια Μυστήρια είχε θέση η Εκάτη ,αφού προσφέρθηκε να εγγυηθεί την τήρηση της συμφωνίας ανάμεσα στην Δήμητρα και τον Άδη και να προσέχει αδιάκοπα την κόρη ,αλλά και όπως φαίνεται από την συνήθεια να απεικονίζεται μαζί με τον Ίακχο που οδηγεί τους μύστες προς την Δήμητρα και τη Κόρη.


Στην Ελληνική μυθολογία είναι η θεά του Σεληναίου φωτός.
Οι Έλληνες είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο που έκαναν οίστρο της ζωής ,
τον φόβο του θανάτου . 
Ο Ζεύς σεβάστηκε όλα της τα προνόμια και μάλιστα τα αύξησε για να αποκτήσει την εύνοιά της.  Ο Ζεύς δεν τόλμησε να αμφισβητήσει  τα δικαιώματά της ,
ως κλειδοκράτορα της Μοίρας .
Με άλλα λόγια της ώρας του θανάτου εκάστου θνητού.
Την κάλεσε δε για βοήθεια, ως Πανδώρα στην διαμάχη του με τον Προμηθέα. Οταν χρειάστηκε να τροποποιήσει το αρχικό της σχέδιο,αναβαθμίζοντας τον άνθρωπο ,πάντοτε ως θνητό μεν αλλά ως ισόθεο.  
Οι Θεοί ορκίζονται στην Στύγα (Γαία). 
Ο όρκος προς την Στύγα ήταν ο ιερώτερος μεταξύ των Θεών.
Όποιος τον παρέβαινε ετιμωρείτο με εννιά έτη απομάκρυνσης από τον Όλυμπο, ως εξόριστοι. (Σείριος)
Τον δέκατο χρόνο είχε το δικαίωμα επιστροφής στον Όλυμπο. (Σείριος) 
Η Στύγα φύλαγε το πέρασμα στον άλλο κόσμο ,δηλαδή τον Άδη . 
Στην ουσία το πέρασμα επιστροφής στον Σείριο, της πατρίδας των θεών. 
Εννέα χρόνια κράτησε ο Τρωικός πόλεμος .
Τον δέκατο έλαβε τέλος. Το ίδιο συνέβη και με την Οδύσσεια και την Τιτανομαχία.

Αργοναυτικά (στ.1073-1101)
Και επί εννέα μεν νύκτας και ημέρας εβασανιζόμεθα
...Και όταν ανεφάνει κατά την δεκάτην ημέραν 
η αυγή,που φωτίζει τους ανθρώπους 
προσηγγίσαμεν εις τα Ριπαία υψώματα ,
από εκεί δε αμέσως η Αργώ. 

Οδύσσεια (μ΄ στ.458-460)
Μέρες εννιά παράδερνα και την δέκατη νύκτα στης Ωγυγίας το νησί με πήγαν οι Ουράνιοι που κατοικούσε η Καλυψώ.

Ύμνος στην Δήμητρα - Ελευσίνια Μυστήρια
Για εννέα ημέρες η σεβαστή Δηώ περιπλανιότανε στη γη ... αλλά σαν έφθασε τη δέκατη ημέρα η φωτοφόρα Ηώς ,η Εκάτη , την συνάντησε κρατώντας φως στα χέρια κι άγγελμα φέρνοντας της ... 

Η διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων διαρκούσαν εννέα ημέρες , το οποίο σημαίνει τον χρόνο που κάνει η ψυχή μέχρι να εγκατασταθεί στην νέα φυλακή της  (σώμα) ή (σήμα) . Εν+νέα . Η ψυχή πέφτοντας από την πραγματική και θεία κατοικία της στον ουρανό ,πέρασε από οκτώ σφαίρες ,δηλαδή τη σταθερή και ακλόνητη σφαίρα και τους επτά πλανήτες ,παίρνοντας διαφορετικό σώμα και αναλαμβάνοντας διαφορετικές δυνάμεις σε κάθε έναν. Η ψυχή σχετίζεται με τον υποσελήνιο κόσμο και το γήινο σώμα,όταν περνά στην ένατη και την πλέον εξευτελιστική κατάσταση κατά την πτώση της . 
Η πρώτη ημέρα της μύησης στις Μυστικές αυτές τελετές ονομαζόταν Αγειρμός δηλαδή εκκλησία και πάν το αγειρόμενον, δηλαδή μία συνέλευση και ότι συναθροίζεται μαζί. 
Ανθρωποι των ονείρων είναι κατά τον Πυθαγόρα ,οι ψυχές που συναθροίζονται στο Γαλαξία. Από την πλευρά αυτή του ουρανού ,αρχίζουν να κατεβαίνουν οι ψυχές . Μετά από αυτό οι ψυχές περνούν από τον τροπικό του Καρκίνου στον πλανήτη Κρόνο . 
Κατά την δεύτερη ημέρα της μύησης καθαγιάζονται ,κάτι που ονόμαζαν Άλαδαι Μύσται (προς την θάλασσα Μυημένοι) , καθότι ολόκληρο το πλανητικό σύστημα ευρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του Ποσειδώνα.
Όταν λοιπόν η ψυχή πέφτει στον πλανήτη Κρόνο ,τότε για πρώτη φορά αναμειγνύεται με την ασταθή φύση , μολονότι είναι αγνότερη από την υποσελήνια φύση και της οποία το ύδωρ είναι ένα αρχαίο και σημαντικό σύμβολο.
Την όγδοη ημέρα της μύησης η οποία αναφέρεται συμβολικά στην πτώση της ψυχής στον πλανήτη Σελήνη.Η ψυχή στην κατάσταση αυτή είναι έτοιμη να αποχαιρετήσει κάθε τι που αφορά την ουράνια φύση της και να βυθιστεί στην τέλεια λήθη και να ξεχάσει την θεία καταγωγή της και την προηγούμενη ευτυχία της και να διεισδύσει σε περιοχή ανομοιότητας , της άγνοιας και των λαθών. 
Τέλος την ένατη ημέρα , όταν η ψυχή περνά στον υποσελήνιο κόσμο και ενώνεται με το γήινο σώμα , πραγματοποιείται μία απελευθέρωση όπως αυτή συνηθίζεται στις ιερές τελετές. 
Η περιπέτεια  καθόδου της ψυχής ,από θέση ουράνια ,αγνής και αμόλυντης στο σώμα του ανθρώπου θεωρείται από όλους τους αρχαίους θεολόγους ως τιμωρία . 
Ομως τον λόγο που η ψυχή εισέρχεται στην ύλη και τιμωρείται , δεν εξηγείται πουθενά.  


----------------------------------------------------------------

 Θεοί και άνθρωποι,αθάνατοι και θνητοί  είναι κάτω από τον έλεγχό της και την  απόλυτη δικαιοδοσία της .   
Την διαχείριση των μυστικών αυτών τις έχει αναθέσει στις διάφορες μορφές που είτε η ίδια λαμβάνει είτε σε άλλες θηλυκές πάντοτε μορφές που η ίδια εξουσιάζει.
Αίνιγμα φιλοσοφικό μας άφησε ο Λιαντίνης με το δικό του πήδημα στην μήτρα του Χάους , στην άπειρη μήτρα του Είναι ,στην αρχέγονη Συμπαντική Μήτρα της Αφροδίτης , από την οποίαν όλα προέρχονται και στην οποίαν όλα επιστρέφουν. Σε αυτόν τον αυτοθέλητο θάνατο , καρπό ενός βίου που υπήρξε φιλοσοφία , δηλαδή μελέτη θανάτου , υπάρχει έντονο το στοιχείο μίας μυήσεως. 
Μίας μυήσεως στο βαθύτερο Είναι της φιλοσοφίας, που είναι συνάμα και μύηση στο ιερό Μυστήριο του Θανάτου.

Η Αφροδίτη αντικατέστησε την Κίρκη  , αποποιήθηκε τον θάνατο και το σκήπτρο της Μοίρας, κρατώντας μόνον το βέλος του έρωτα ,ως προοπτική όμως χωρίς αντίκρυσμα . Αυτό γίνεται αντιληπτό όταν ο Οδυσσέας συναντά την Κίρκη ,δηλαδή έναν έρωτα θανάσιμο . Έναν έρωτα που σε οδηγεί στον θάνατο αλλά δυστυχώς είσαι ανήμπορος να τον αντισταθείς. Δεν μπορείς να αντισταθείς στο κάλεσμα της  θηλυκής αρχής που απ΄αυτήν όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν , μέχρι σήμερα.

Ιερείς  προς Ορφέα
Οταν έλειπες ,οι άγριες Βακχίδες ,οι καταραμένες ιέρειες της Εκάτης ,οδηγημένες από την Αγλαονίκη την Θεσσαλή μάγισσα ,έπεισαν τους αρχηγούς που ζουν στις όχθες του Εβρου ,να ξαναφέρουν την λατρεία της Εκάτης κι απειλούν να καταστρέψουν τους ναούς των αρσενικών θεών κι όλους τους βωμούς του Υπερυψίστου. Αύριο θα πολιορκήσουν τον Ναό ερεθισμένοι απ΄την πνοή των γυναικών αυτών ...
Ορφέας προς Ιερείς
Τους θεούς δεν τους υπερασπίζονται τα άρματα αλλά οι λόγοι. ..
Η βασιλεία των ιερειών τελειώνει αύριο . Και να το ξέρετε εσείς που τρέμετε τις ορδές της Εκάτης .Θα νικήσουν οι Ουράνιοι κι Ηλιακοί Θεοί...

Η Αγλαονίκη βασίλευε στις άγριες και φιλήδονες γυναίκες. Αντρες και γυναίκες ,όλοι την φοβόνταν.Απόπνεε ένα σκοτεινό πόθο και γεννούσε τον τρόμο. 
Αυτή η γυναίκα από την Θεσσαλία εξασκούσε σ΄όλους όσους την πλησίαζαν μια μοιραία έλξη. Με τις τέχνες της Εκάτης ,αποπλανούσε με υποσχέσεις  τις νέες και τις μυούσε στην λατρεία της Εκάτης. (Σιρέ)

Οταν  ήτο πανσέληνος ,με τον ατελείωτον και εκνευριστικόν θόρυβον των υλακών  των κυνών ,των θυομένων εις την Εκάτην κατά την Θρακικήν παράδοσιν ,αι φαρμακεύτριαι (μάγισσαι) απήγγελλον τα μαγικάς επωδάς των δια των οποίων εκάλουν επί της γης τα ψυχάς των νεκρών ή έδενον με τα φίλτρα του έρωτος τας ψυχάς των ζώντων . Αι γραίαι φαρμακεύτριαι κατεβίβαζον από τον ουρανόν επί της γης με τας γοητείας των και την Σελήνην ακόμη. (Θεόκριτος)  

Γι αυτό η Αφροδίτη μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι η συνέχεια της  Γαίας – Εκάτης – Κίρκης αλλά μία πλευρά της θεότητας και μάλιστα γήινης.
Η ταύτιση της Εκάτης με την Δήμητρα - Περσεφόνη- Αρτεμις είναι μάλλον ατυχής.


--------------------------------------


Η Εκάτη συνδέεται με την Εκάβη ,την σύζυγο του Πριάμου και βασίλισσα της Τροίας ,όχι μόνο εξ ΄ αιτίας της γειτνίασης των ονομάτων τους ,αλλά και επειδή το κατ΄ εξοχήν αποδιδόμενο ζώο στην Εκάτη είναι ο σκύλος (κύνας – Σείριος) .
Στην Αττική η Εκάβη είναι η Εκάλη. 
Η Εκάτη περιστοιχιζόταν από δαιμόνια σκυλιά(πολλές φορές παριστανόταν και η ίδια κυνοκέφαλη) ή από σμήνος άλλων φανταστικών μορφών,των ψυχών των νεκρών που έμειναν άταφοι ή πέθαναν από βίαιο και πρόωρο θάνατο. 
Την επικαλείτο ο περιπλανώμενος σε σκοτεινά μέρη οδοιπόρος ,αλλά η αιφνίδια εμφάνισή της έφερε τον τρόμο και προκαλούσε νοσηρές καταστάσεις.

Η   περιγραφή της Εκάτης ,από τον Ησίοδο μας δείχνει σαν την αρχική τριπλή θεά κυρίαρχη στον Ουρανό , στην Γή και στα Τάρταρα.
Στον έναστρο ουρανό έχει την θέση της και οι αθάνατοι θεοί την σέβονται πολύ.
Η Κίρκη  αδελφή του Αιήτη της Αίας δηλαδή από την ίδια  μήτρα με την Γαία.
Κίρκη που σημαίνει  «γεράκι» και είχε ένα νεκροταφείο κοντά στην Κολχίδα ,φυτεμένο με ιτιές , αφιερωμένο στην Εκάτη.
Ο Ιάσονας προσφέρει θυσία στην θεά Εκάτη στην Κολχίδα όταν το ζητάει η Μήδεια. Η Κίρκη είναι θεία της Μήδειας.  
Η Μήδεια είναι η τελευταία κοινωνός άνθρωπος πλέον, επί γης, της  μυστικής γνώσης ή της μαντικής τέχνης κατ΄ άλλους .
Γνώση που προέρχεται από την πηγή της γνώσης , της Γαίας – Εκάτης.

Η Κίρκη στην Αργοναυτική εκστρατεία εκπολιτισμού της ανθρωπότητας είχε δεσπόζουσα θέση .Το  μαγικό φίλτρο που πήρε  η Μήδεια από την Κίρκη το έδωσε στον Ιάσονα. Αν κάποιος ,έπειτα από νυκτερινή θυσία στην Εκάτη ,αλείψει με αυτό το σώμα του γίνεται άτρωτος για μία ημέρα από σίδηρο ,αναίσθητος στη φωτιά . Λέγεται ότι το φυτό από το οποίο παράγεται το φίλτρο ,είναι από το αίμα του ράμφους του αετού που κατάτρωγε το συκώτι του Προμηθέα . Αλλωστε και το όνομα του φίλτρου ονομάζετο Προμηθέας. Στην Αργοναυτική εκστρατεία η Γαία-Εκάτη-Κίρκη αναβαθμίζει τον άνθρωπο στο επίπεδο των θεών αλλά δεν τον κάνει αθάνατο ,όπως οι θεοί. Είναι η παρέμβασή της στην διαμάχη των Ολυμπίων με τον Προμηθέα.  
Στην Οδύσσεια η Κίρκη είχε πρωταγωνιστικό ρόλο συνουασθείσα με τον Οδυσσέα για να λύσει προφανώς τα μάγια (τον όρκο στην Στύγα)  στον Οδυσσέα στον ένατο χρόνο της περιπέτειάς του και να τον οδηγήσει πίσω στην πατρίδα του τον δέκατο χρόνο . 

-----------------------------
Η τροχιά του Σείριου Β ,του λεγόμενου και ως Συνοδού γύρω από τον Σείριο Α , του άστρου του κυνός κρατάει πενήντα μήνες.
Το  «Μέγα Ετος» που είναι δύο φορές πενήντα μήνες ή δύο βασιλείες ,μας κάνει εκατό μήνες. Από το εκατό έλαβε και το όνομά της η Θεά Εκάτη.

Πενήντα οι κωπηλάτες της Αργοναυτικής εκστρατείας ,πενήντα και οι μήνες της βασιλείας ,συμβολίζουν τον Σείριο. Ο κέρβερος , ο σκύλος του κάτω κόσμου ,είχε αρχικά πενήντα κεφάλια ,αλλά μετά είχε τρία κεφάλια σαν την κυρά του την Εκάτη.
Η περίοδος των πενήντα μηνών εφαρμόστηκε αργότερα στους Ολυμπιακούς αγώνες . Προσδιόριζε το χρονικό διάστημα που χώριζε τις Ολυμπιάδες μεταξύ τους ,που είναι περίπου τέσσερα ηλιακά έτη. Βασικά οι Ολυμπιάδες είχαν μεταξύ τους χρονικά διαστήματα που ήταν εναλάξ 49 μήνες και 50 μήνες. Σ΄ αυτό το γεγονός φαίνεται καλύτερα η προσπάθεια να προσεγγισθεί πιο σωστά η περίοδος τροχιάς  του Σείριου Β που είναι ακριβώς 49,5 χρόνια αλλά κωδικοποιημένη σε μήνες. Στην αρχαιότητα υπήρχε επίσης η συνήθεια να διπλασιάζονται δύο ιερές βασιλείες των πενήντα μηνών, η καθεμία για να γίνεται ένα «Μέγα έτος» των εκατό μηνών. Οι πενήντα του κάτω κόσμου «αντίστοιχοι του θανάτου» ή σκιές των πενήντα του ουρανού κάνουν εκατό ,που αντιπροσωπεύει ακριβώς η Εκάτη.

Η μαντική τέχνη και γνώση πέρασε στα μαντεία και ειδικά στο μαντείο των Δελφών . Πρίν τον ηλιακό Απόλλωνα ,στους Δελφούς κυρίαρχη θεότητα ήταν η Γαία. Δεν είναι παράξενο , αφού η κιβωτός του Δευκαλίωνα σταμάτησε στον Παρνασσό ,στους Δελφούς και μητέρα του ήταν η Γαία της οποίας τα «κόκκαλα» πετούσε πίσω του για να φυτρώσουν άνθρωποι στην ερημωμένη γη. 
Στους Δελφούς όπερ σημαίνει  μήτρα ή καλύτερα μήτρες(πληθυντικός) . 
Δελφύς = μήτρα.
Στις θρησκευτικές τελετές των Δελφών γινόταν περιφορά ενός τεραστίου πλοίου. Εμοιαζε με μισοφέγγαρο ,μυτερό στις δύο άκρες και λεγόταν Ομφαλός ή Αργώ.
Ενας χρησμός των Δελφών ήταν που διέταζε να επιστραφεί το χρυσομαλλο δέρας από την Κολχίδα στην Ιωλκό.
Ιερή συλλαβή των Δελφών είναι το ΟΜ ,ως θεία φωνή,συντονισμένη .
(και φυσικά δεν είναι των Ινδουιστών)
ΟΜ σημαίνει ,
Ο = όλοι μαζί ,
Μ=μήτρα .
Δηλαδή ολοι μαζί να καταδυθούμε στην μήτρα .
Δια μέσω του φαλού. ΟΜΦΑΛΟΣ .
Σήμερα το ΟΜ υποκρύπτεται στην ΟΜάδα , που βέβαια σημαίνει όλοι μαζί.
Η θυσία του ζώου,με την απελευθέρωση του ζωικού ηλεκτρομαγνητισμού ήταν μέρος μιας μαγικής διαδικασίας για την φόρτιση των ομφαλίων λίθων . 
Οι λίθοι αυτοί δρούσαν ως Κοσμικοί συσσωρευτές δεσμεύοντας γήινες και ουράνιες ακτινοβολίες.Στους χώρους αυτούς μπορούσαν να ανάψουν οι Ηλιοι του μεσονυκτίου που έδιναν στους Ελληνες ήρωες την αιθερική τους μορφή. 
Με την αόρατη αυτή μορφή μπορούσαν να κατέβουν στον Αδη , να ταξιδέψουν μέχρι τα Ηλύσια πεδία και να ταξιδέψουν σ΄ολόκληρη την γή. Οι υλοποιήσεις των θεών ,μετά από ένα ταξίδι στον χώρο των αθανάτων ,γίνονται πάλι στους ομφάλιους λίθους και μετά ακολουθούσε ένα καλό γεύμα. 
Η θυσία του ζώου ,συνδεόταν με τις τελετές της μύησης.
Η μύηση μερικές φορές στον τελευταίο βαθμό ,για την απόκτηση της αθανασίας,κατέληγε από ανίδεους ,σε ανθρωποθυσία.

Ο Αριστοτέλης λέει πως όποιος θέλει να περιγράψει ένα «κύνα»,μπορούσε να χρησιμοποιήσει «άστρο κυνός»(Σείριος) ή Πάνα διότι ο Πίνδαρος τον αναφέρει σαν «μεταμορφούμενο κύνα της Μεγάλης Θεάς» (Γαίας) .
Ο Σείριος ,το άστρο του Κυνός ,αναπαριστάνεται με το ιερογλυφικό ενός δοντιού . Στα αρχαία αιγυπτιακά υπάρχει μία λέξη που σημαίνει και «δόντι» και «σκύλος» .
Είναι η λέξη
«σ α ά ρ» = δόντι
« σ ά » = είδος σκύλου
«σ α τ» = σκύλα , εκατό
«σ ά ι» = θεός σκύλος  
cent = προφέρεται (σάν) στα Γαλλικά , σημαίνει εκατό.

Σατ = Σατανάς ,
Ο  αρχηγός των ηλιακών εκπολιτιστών που  είναι  γυναίκα
 η Πανδώρα = Εκάτη (σατ)
Οπως αναφέραμε παραπάνω , στην διαμάχη με τον Προμηθέα , οι θεοί ζήτησαν την βοήθεια της Γαίας .
Δηλαδή της Πανδώρας ,δηλαδή της Εκάτης.

Ο Ηλιόδωρος μέσα σε ένα απλό μυθιστόρημα κατάφερε να κρύψει όλη την παράδοση του άστρου του Μηρού  (Σείριος) και της Αργούς . 
Πίσω από τα ονόματα των ιερέων Καλάσιρη και Πετόσιρη κρύβονται ο Οσιρης-Σείριος ,η Κάλι-Αθηνά και τα πετάγματα των θεών ,που ξεπροβάλουν παντού με ανθρώπινη μορφή ,εγκαταλείποντας τις πύλες των ανακτόρων του Δία.
Στη γιορτή των Παναθηναίων τονίζει ότι οι Αθηναίοι στέλνουν την Αργώ από την ξηρά στο ναό ,ενώ ο αρχιθεωρός στη γιορτή του Τριπτόλεμου συνοδεύεται από τους ιερούς 50 . Οι γιορτές πλαισιώνονται απο τους ιερούς ταύρους .
Ο αριθμός τους ήταν ακριβώς εκατό και έτσι το όνομα εκατόμβη είχε την αληθινή σημασία του
Εκατόμβη = 100 βους τύμβος
Αλλά είναι διαφορετική με την
Κατακόμβη = πλησίον και κάτω από τον τύμβο.


Η Γαία – Εκάτη έχει πλέον την ευθύνη της δημιουργίας ,της λειτουργίας , και της διαιώνισης του κοσμήματος, μέσα και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. 
Κατ΄ αρχήν τα γεννήματα πρέπει να είναι ελεύθερα ή τουλάχιστον να αισθάνονται ελεύθερα . Να ελέγχουν την Μοίρα τους ή τουλάχιστον να είναι άξιοι της Μοίρας τους.
Αυτό σημαίνει οι άνθρωποι μπορεί να προοδεύουν, υλικά ή πνευματικά ανάλογα με την δική τους αξία,χωρίς καμμία έξωθεν επέμβαση είτε για καλό είτε για κακό. Αν είναι δηλαδή εργατικοί σίγουρα θα έχουν κάποια ανέλιξη. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανόν να χαθούν . Αλλωστε η Μοίρα του ανθρώπου είναι ο Μόρος . 
Οτι και  να κάνει ο άνθρωπος ,όσο και ψηλά να φθάσει ,ο Θάνατος είναι το αντίτιμο της ύπαρξής του.
Η Μοίρα του είναι προδιαγγεγραμμένη.
Ο άνθρωπος μέσα στην απόλυτη ελευθερία του έχει την δυνατότητα να συνασπίζεται ,να δημιουργεί Νόμους .
Η παραβίαση των ανθρώπινων Νόμων δεν υπόκειται στον έλεγχο της 
Γαίας-Εκάτης . Ο άνθρωπος  όμως με τους Νόμους του εξανθρωπίζεται και ισσοροπεί τους άδικους συμπαντικούς Νόμους ύπαρξης. Ο άνθρωπος  θα προσπαθήσει να εξισοροπήσει τον φτωχό με τον πλούσιο είτε στον υλικό είτε στον πνευματικό τομέα. Στον πνευματικό τομέα με την πολιτική της επιμορφωσής του και παρέχοντας σε αυτόν παιδεία. Στον υλικό τομέα με την οικονομική στήριξη στον αδύνατο . Αν δεν το κατορθώσει αυτό ο άνθρωπος , είναι δυνατόν να χαθεί η συνοχή και ο συναιτερισμός μεταξύ των ανθρώπων . Και όπως είναι λογική συνέπεια η επικράτηση της αναρχίας και του Νόμου της Ζούγκλας. 
Οπου ο ισχυρός να επικρατεί του αδυνάτου.
Τέτοιος Νόμος είναι και ο συμπαντικός Νόμος. Υπερισχύει ο Νόμος του ισχυροτέρου. Χωρίς καμμία έξωθεν πρόνοια.

Οι Ολύμπιοι Θεοί δεν έχουν καμμία συμμετοχή στην κοσμογονία και είναι και οι ίδιοι γεννήματα,κτίσματα. Δεν αισθάνονται λοιπόν υπεύθυνοι για τον κόσμο αυτόν. Στην ουσία συντάσσονται με τον άνθρωπο και τον κατανοούν αφ΄ ενός τον ζηλεύουν αφ΄ ετέρου. Η διαφορά θεών και ανθρώπων είναι ότι οι θεοί είναι αθάνατοι και οι άνθρωποι  θνητοί. Ομως και οι άνθρωποι ζηλεύουν τους αθανάτους , επειδή ακριβώς είναι αθάνατοι. Αλλά γιατί οι θεοί μέμφονται τους ανθρώπους. Είναι η δόνηση του εφήμερου και τα δυνατά συναισθήματα που επιφέρουν. Ακόμη και ο φόβος του θανάτου που διακατέχει τον άνθρωπο , τον άγνωστο χρόνο που θα επέλθει , κάνει τους αθανάτους  να αισθάνονται μειονεκτικά.
Ο θάνατος για τους αθανάτους απλώς δεν υπάρχει . Ειναι προνόμιο των θνητών. Εδώ βρίσκεται η τέχνη της δημιουργίας . Η Γαία- Εκάτη για να αντισταθμίσει το πρόβλημα των αθανάτων,προβλέπει την αντικατάστασή των. Δηλαδή εφ΄όσον γεννούν και αυτοί παιδιά ,οφείλουν να παραχωρούν την θέση τους ,ως θεοί. 
Ο Ουρανός στον Κρόνο ,στον Δία κλπ.
Ο συμπαντικός πλέον Νόμος είναι ότι η ύπαρξη προυποθέτει την γέννηση και όποιος γεννά καταδικάζεται σε θάνατο ή εάν είναι εκ φύσεως αθάνατος ,εκθρονίζεται. Σε αυτόν τον ακλόνητο συμπαντικό Νόμο δεν υπάρχει και δεν χωρά αδικία κάθε ηθική έννοια ,κάθε πρόβλεψη, κάθε προληπτική ενέργεια. 
Ειναι δηλαδή τελεσίδικος.
Υπάρχει ανακάλυψη,αποκάλυψη της Αβύσσου ,του Χάους ως εμπειρίας του γεγονότος ότι η μόνη τάξη που βασιλεύει στο ον είναι η άνευ νοήματος διαδοχή γένεσης και καταστροφής. 
     
Διαφορετικά αν δεν ισχύει η διαδοχή γένεσης και καταστροφής ,το ερώτημα είναι πως είναι δυνατόν να συλλάβουμε μία ατέρμονη ζωή ;
Ως ατέρμονη γήρανση ;
Φυσικά στους θεούς ,αθανασία σημαίνει αιώνια νεότητα,αλλά για τους θνητούς συνεπάγεται μία εντελώς ασύλληπτη χρονικότητα.
Πως να περιγραφεί ένα αιώνιο παρόν που δεν είναι ,παρά ταύτα ,ακίνητο ;
Θα ξαναβρούμε την ίδια απορία στο χριστιανικό δόγμα περί της αναστάσεως των σωμάτων. Σε ποιά ηλικία θα αναστηθούν ο γερο-παραλυμένος , ο ανάπηρος στρατιώτης ;
Με ποιό σώμα ;

Ο έρως λοιπόν είναι το κλειδί για την διαιώνιση του είδους.
Η ακατασίγαστη αυτή δύναμη για ζωή και θάνατο συνάμα.
Ο Αριστοτέλης λέει ότι ο έρως σπρώχνει τα όντα και την φύση ολόκληρη προς ένα Θεό , ο οποίος εξάλλου τους είναι άγνωστος ,ταυτίζεται με την τεράστια έλξη που αισθάνεται ο κατώτερος για τον ανώτερο.
Η Γαία λοιπόν είναι ακόμη ζωντανή όσο η Γη-Γαία, το δημιούργημά της, είναι ακόμη ζωντανό και το ορίζει. 
Και το Ερμητικό της μυστικό είναι ο Ερωτας.
Οπως η Γαία νοιάζεται  για κάθε δημιούργημά της πάνω στην Γή ,
από έναν Ερωτα ανιδιοτελή , προσφορά για τον άλλο έτσι και η Γαία προσδοκά από τα δημιουργηματά της να έχουν την ίδια συμπεριφορά . 
Ο άνθρωπος που πλάστηκε κατ΄εικόνα και ομοίωση των Θεών ευρίσκεται εις κίνδυνο εκφυλιστικών καταστάσεων (αρρώστια- χωρίς ροή ενέργειας) ,
όταν σκέφτεται προς όφελος του ατομικού του συμφέρον και μόνον.  
Κάτω από την επίδραση του Ερωτα ,ο άνθρωπος αλλά και όλο το ζωικό και φυτικό βασίλειο , επιτρέποντας την ελεύθερη ροή ενέργειας , αναπλάθουν κάθε χαλασμένο κύτταρο , αναβαθμίζοντας την ύπαρξή τους. 
Για τον απλούστατο λόγο ,ότι ο οργανισμός τους παράγει, πλέον, την πρωτείνη Β53. Είναι,  ίσως , η πρωτείνη που κάνει την διαφορά μεταξύ  αθανάτων θεών και θνητών θεών . 


----------------------------------------------
Τις μιαρές  λεγόμενες ημέρες (το σημερινό δωδεκαήμερο μεταξύ Χριστουγέννων και Θεοφανείων ) που βγαίνουν οι καλλικάντζαροι , τιμούσαν ξεχωριστά τη Σεληνιακή Εκάτη ,γιατί αυτή ήταν ταγμένη για τους καθαρμούς από τα μιάσματα που έφερναν οι ψυχές των πεθαμένων ,που δικαιωματικά αναβαίνουν εκείνες τις ημέρες από τον Αδη στη Γη.

Την ίδια εποχή προσφέρονταν και γλυκίσματα παρόμοια με τα σημερινά ,τα λεγόμενα 

αμφιφώντες ,ψάμματα,βασυνίες,και κόκωρα.
Και οι μεν αμφιφώντες ήσαν πλακούντες με μπηγμένες ολόγυρα στην περιφέρεια τους αναμμένες λαμπάδες και δαδιά. Τα γλυκίσματα αυτά προσφέρονταν όταν ο Ηλιος φαίνεται στην ανατολή το πρωί και προφθάνει στη δύση της και τη Σελήνη ,και τα δύο φώτα φαίνονται επάνω στη Γη και ο Ουρανός γίνεται αμφίφωτος.
Τα δε ψάμματα που προσφερόνταν και στην Εκάτη ήταν κομμάτια ζυμωμένα με αλεύρι ,λάδι , και μέλι,τα σημερινά μελομακάρονα.
Οι βασυνίες ήταν από σταρένιο αλεύρι και μέλι και τα κόκκωρα ένα είδος κουλουριού ζυμωμένο από νεο αλεσμένο αλεύρι, ένα σύκο και τρία καρύδια.
Το άγαλμα της Θεάς Εκάτης το στεφάνωναν με δρύινο κλαδί και συγχρόνως έψαλλαν ύμνους.
Ετσι τα δένδρα και η δρύς ,που σήμαινε το κάθε δένδρο ,εξ ου και δρυμός που σημαίνει την πυκνή συστάδα πολλών δένδρων.Καθιερώθηκε τελικά η δενδρολατρεία σύμβολο της εορτής της Χειμερινής Τροπής του Ηλιου,της εορτής δηλαδή της ανόδου-γεννήσεως του Ηλιακού φωτός.
Οπου οι δρύες ήσαν απλησίαστες, τις αντικαταστούσαν με έλατα,στην Κρήτη με κλαδί ελιάς και στην Αττική ,το κλαδί της ειρεσιώνης που την  στόλιζαν με έρια και καρπούς.

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΟΙ - ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΝ




Σκέψεις και προβληματισμοί σχετικά με την Αρχαία Ελληνική θρησκεία με την βοήθεια του Κορνήλιου Καστοριάδη .

1- Η Ελληνική Θρησκεία δεν είναι εξ΄αποκαλύψεως θρησκεία
2- Η Ελληνική Θρησκεία δεν δίνει προνομιακή θέση στην ανθρωπογονία
3- Η Ελληνική Θρησκεία δεν περιέχει καμία υπόσχεση αθανασίας.
4- Η Ελληνική Θρησκεία και οι Θεοί της δεν έχουν καθόλου ‘Εθνικό’ χαρακτήρα , έχουν θέση Οικουμενική.

Χάρη λοιπόν σε αυτή την ελευθερία που δίνει η απουσία αποκάλυψης , η απουσία κανονικής διατύπωσης ενός δόγματος , υπήρξε στην Ελλάδα συνεχής αναδημιουργία του μύθου .
Το πλέον συναρπαστικό και το πλέον πλούσιο παράδειγμα αυτής της αναδημιουργίας είναι η τραγωδία . Παρατηρούμε ότι ο ποιητής μπορεί να αλλοιώσει σημαντικά μέρη του μύθου , και κυρίως είναι σε θέση , να του προσδώσει νέα σημασία. Πράγμα που θα ήταν αδιανόητο χωρίς το πρώτο χαρακτηριστικό , δηλαδή την απουσία αποκάλυψης.

Κατά τον Αριστοτέλη , ο έρως που σπρώχνει τα όντα και την φύση ολόκληρη προς ένα Θεό , ο οποίος τους είναι άγνωστος ,ταυτίζεται με την τεράστια έλξη που αισθάνεται ο κατώτερος για τον ανώτερο. Η διαφορά θεών και ανθρώπων δεν μόνο ποσοτική , είναι κυρίως ποιοτική , δεν πρόκειται όμως για οντολογική διαφορά.
Οι Θεοί είναι έξοχοι , είναι άπειρες φορές ανώτεροι από τους ανθρώπους , δεν διαχωρίζονται όμως ριζικά από αυτούς σαν να βρίσκονταν στην αντίπερα όχθη , ενός οντολογικού γκρεμού . Οι Έλληνες Θεοί είναι Αθάνατοι , όχι όμως και Αιώνιοι. Δεν υπάρχουν ,ούτε σε όλη την χρονική διάρκεια , εφ΄ όσον γεννιούνται , ούτε καν εκτός χρόνου , όπως θα το ήθελε δικαιωματικά μία ορθολογική Θεολογία , στην περίπτωση του Χριστιανισμού . Εν πάσι περιπτώσει ,στην Ομηρική Θρησκεία δεν υπάρχει οντολογική σχέση , ούτε ειδική πράξη δημιουργίας του ανθρώπου . Παρά τις μεγάλες διαφορές , ο άνθρωπος βρίσκεται σε ένα επίπεδο που δεν διαχωρίζεται ριζικά από το επίπεδο των θεών. Οι Θυσίες προς τους Θεούς δεν προορίζονται να αποδώσουν μόνο τιμή , αλλά προορίζονται επίσης να θυμίζει την διαφορά όχι μόνο μεταξύ του θείου και του ανθρώπινου κόσμου , αλλά και μεταξύ του ανθρωπίνου κόσμου και όσων βρίσκονται έξω από αυτόν. Η Θυσία οφείλει να ανήκει στον ανθρώπινο κόσμο , που αποχωρίζεται ένα κομμάτι του εαυτού του για να το προσφέρει στους Θεούς.
Υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις στους μύθους όπου οι άνθρωποι μετατρέπονται σε ζώα ή φυτά από τους Θεούς . Οι μισοί σχεδόν ελληνικοί μύθοι αναφέρονται σε μεταμορφώσεις.Τα περάσματα αυτά δεν είναι όπως στην στην περίπτωση της ενσάρκωσης του Θεού των Χριστιανών , της τάξεως του Θαύματος. Ας μην ξεχνάμε όχι τον ανθρωπομορφικό αλλά τον ανθρώπινο χαρακτήρα των Θεών. Ο άνθρωπος και όλα τα άλλα όντα δεν αποτελούν δημιουργήματα των Θεών . Πέτρες άγρια και κατοικίδια ζώα , άνθρωποι και θεοί ,αναδύονται συγχρόνως και ανεξαρτήτως ,κατά την διάρκεια μιας διαδικασίας και ξεκινώντας από ένα αρχικό δεδομένο , που είναι κατά τον Ησίοδο το ΧΑΟΣ και όλα υπόκεινται στην ΜΟΙΡΑΝ .

Σχετικά με την ειδωλολατρία , άποψή μου είναι ότι κάθε θρησκεία είναι αναγκαστικά ειδωλολατρική λόγω της υπέρβασης, που είναι αναγκασμένη να κάνει. Η μορφή της υπέρβασης μπορεί να είναι ένα άγαλμα ,αλλά και μια ιστορία ,ομιλία ,λόγος ή ο ΛΟΓΟΣ. Το να πεις ότι ο Θεός είναι Λόγος αποτελεί φυσικά και αυτό ειδωλολατρία.
Στην αρχαία Ελλάδα δηλαδή πίστευε ο Θρησκευόμενος κόσμος ότι το άγαλμα που μόλις κατασκεύασε ο Φειδίας , ήταν ο ίδιος ο Θεός ;  Δεν μπορεί να γίνει πιστευτό .
Αλλά το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ότι ο Θεός δεν βρίσκεται μέσα στο άγαλμα το παρουσιάζει ο Ευριπίδης στον Ιππόλυτο.Ο Ιππόλυτος ευρίσκεται μπροστά στο άγαλμα της Άρτεμις και αναφωνεί .
"Βρίσκομαι μαζί σου , συζητώ με σένα , ακούω την φωνή σου (το άγαλμα δεν μιλάει) , δεν βλέπω όμως το πρόσωπο σου (βλέπει το άγαλμα)"
Η διπλή μετάθεση είναι χαρακτηριστική . Βρίσκεται μπροστά στο άγαλμα ,αλλά δεν βλέπει την Θεά. Το άγαλμα φυσικά δεν μιλάει αλλά ακούει την φωνή της , τον λόγο , υπάρχει επικοινωνία με την Θεά.

Σχετικά με την αθανασία στην Ελληνική θρησκεία δεν υπάρχει ούτε υπόσχεση ,ούτε ελπίδα. Η Αθανασία στον βαθμό που υπάρχει είναι σαφώς χειρότερη από τον οριστικό θάνατο . Στην Νέκυια του Οδυσσέα , συναντά τον Αχιλλέα . Ο οποίος του μαρτυρά το μεγάλο μυστικό ότι θα προτιμούσε να ήταν ζωντανός και δούλος παρά πεθαμένος και ήρωας ξακουστός , μία σκιά δίχως πνεύμα.
Και αυτή η τάση ήταν το κυρίαρχο ρεύμα της Ελληνικής θρησκείας με λίγες φυσικά εξαιρέσεις. Ορφικούς και Πυθαγόρειους. ---> ΟΡΦΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΙ

Για τους Έλληνες δεν είναι οι «Θεοί των Ελλήνων» αλλά απλώς οι «Θεοί» .
Με άλλα λόγια στην θρησκεία αυτή υπάρχουν δύο όψεις.
Από την μία πλευρά η Ελληνική θρησκεία θεωρούνταν πολιτική θρησκεία,θρησκεία της πόλεως . Η πολιτική λατρεία αφορά στην πόλη , η οποία την επωμίζεται,την οργανώνει ,την ρυθμίζει και επικυρώνει την τήρησή της.
Από την άλλη πλευρά , οι θεοί ακόμα και όταν έχουν κάποια προνομιακή σχέση με την μία ή την άλλη πόλιν ( η Αθηνά με την Αθήνα) δεν είναι αποκλειστικοί θεοί των πόλεων αυτών ,ούτε καν αποκλειστικοί θεοί των Ελλήνων, αλλά απλώς οι θεοί , οι θεοί όλου του κόσμου . Οι Τρώες δεν έχουν άλλους θεούς αλλά και δεν γνωρίζουν άλλους θεούς και ούτε υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν θεοί .

Στο ερώτημα τι μπορεί να ελπίζει το ανθρώπινο ον μέσα σε ένα κόσμο που δεν έγινε γι΄ αυτό και κανένα νόημα δεν του προτείνεται , όπου δεν υφίσταται ούτε λύτρωση ούτε ελπίδα ;

Η απάντηση από τον Όμηρο μέχρι τον Αλέξανδρο υπήρξε «το κλέος και το κύδος»

«η δόξα και η φήμη» , και τελικώς στο «αίεν αριστεύειν» , όχι μόνο με την ηθική έννοια του όρου άλλα και να υπερέχεις πάντοτε των άλλων , είτε στην μάχη , είτε στα Ομηρικά Έπη , είτε στα αθλήματα ,στην Ολυμπία και στην Νεμέα.

«Η παρρησία».  
Ένα άλλο στοιχείο που υπάρχει στην Ιλιάδα είναι η παρρησία , η ελεύθερη έκφραση , το να λες ότι σκέφτεσαι ,να μην κρύβεις την γνώμη σου όταν πρόκειται για σοβαρές υποθέσεις .

«Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» 
Όταν ο Τρώας Πολυδάμας υποδεικνύει στον Έκτορα ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί . Αντίληψη της ολότητας του κόσμου που υπερβαίνει το κλέος και το κύδος. Η εκ του ασφαλούς πορεία του όντος δεν είναι πάντα ο σωστός δρόμος , όταν απέναντι του έχει την «μοίραν» που θα καθορίσει τα δεδομένα , για την τύχη της πατρίδας. Και η «μοίρα» θα λάβει υπ΄ όψιν την θυσία του ήρωος ως πράξη ανώτερη ,για την σωτηρία της πατρίδας.

H Ελληνική ιδιαιτερότητα δεν είναι η αρμονία και το μέτρο , ούτε η εμφάνιση της αλήθειας , ως αποκάλυψης . Η Ελληνική ιδιαιτερότητα είναι το ζήτημα του μη-νοήματος , του μη-όντος . Πράγμα που έχει λεχθεί πεντακάθαρα εξ΄ αρχής , έστω και αν τα υπερήφανα αυτιά των νεοτέρων, δεν είναι σε θέση να το ακούσουν ή το ακούνε μέσω των χριστιανικών λόγων παρηγοριάς ή του φιλοσοφικού τους ρομάντζου. Η Θεμελιώδης Ελληνική εμπειρία είναι η αποκάλυψη όχι του όντος και του νοήματος ,αλλά του οριστικού και αθεράπευτου μη νοήματος.

Το λέει και ο Αναξίμανδρος και είναι μάταιο να ερμηνεύουμε περισπούδαστα τη φράση του συσκοτίζοντας την σημασία της ...«η απλή ύπαρξη αποτελεί αδικίαν , υπερβολή , βία . Από το γεγονός και μόνο ότι υπάρχετε προσβάλλετε την τάξη του όντος»
– που είναι επομένως ουσιαστικά τάξη του μη όντος. --  ---> ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ

Απέναντι στο γεγονός αυτό δεν υπάρχει καμία προσφυγή και καμία δυνατή παρηγοριά . Η μυλόπετρα της απρόσωπης ΔΙΚΗΣ αλέθει ακούραστα και συνθλίβει ότι γεννιέται .

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ , ΟΧΙ ΑΙΩΝΙΟΙ.