ΒΙΛΧΕΜ ΡΑΙΧ - WILHELM REICH - Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

Στην εποχή μας , έζησε ένας άνθρωπος που μαζί με άλλους πρωτοπόρους της επιστήμης και της αναζήτησης , θέλησε να βγάλει τον άνθρωπο από τον φαύλο κύκλο του διαβόλου και της εξάρτησης των μονοπωλίων ,προσφέροντάς του ψυχική και σωματική υγεία ,δωρεάν απεριόριστη ενέργεια , οικολογική ισορροπία και συμπαντική συνείδηση . Λόγοι βέβαια αρκετοί για να συρθεί στις φυλακές , να συκοφαντηθεί και να περιθωριοποιηθεί ως ...διαταραγμένη προσωπικότητα . Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Βίλχεμ Ράιχ.  

Όσοι έχουν μελετήσει λίγο την οποιαδήποτε φιλοσοφία ή θρησκεία , θα έχουν επισημάνει αυτή την μόνιμη και διαχρονική επιθυμία κάθε ανθρώπου : την ανάγκη του να ενωθεί με μία δύναμη ,πανταχού παρούσα - που κατά καιρούς και κατά τόπους έχει πάρει εκατοντάδες ονόματα . Πολλές φράσεις περιγράφουν αυτή την εγγενή ανάγκη ,είτε από την χώρο της φιλοσοφίας και της ψυχολογίας ή και της θρησκείας : επιστροφή στην Μήτρα , επιστροφή στην γλυκιά αγκαλιά της Μάνας Γης , επιστροφή στα χέρια του Θεού , στον Οίκο του πατρός κλπ .

Αλλά αν ο άνθρωπος είναι χωρισμένος από αυτή την δύναμη , θα πρέπει να υπάρχει κάποιος  λόγος . Και θα πρέπει να υπάρχει και κάποιος δρόμος που να μας επιτρέπει να ξαναγυρίσουμε στο πατρικό μας σπίτι.

Μέσα απ΄αυτή την σύγκρουση ανάμεσα στην συμπαντική-ενωτική(Ζευς) προέλευση και την ατομική-χωριστική(Δίας) υπόσταση του ανθρώπου ,γεννήθηκε η ιδέα του διαβόλου . Αυτού δηλαδή που διαβάλλει ,χωρίζει απομακρύνει … σε αντίθεση με τον Θεό που συμβάλει,ενώνει. Δυστυχώς οι περισσότερες φιλοσοφίες γύρω από την ανθρώπινη αθλιότητα ,είναι χτισμένες πάνω στην φυγή από το ουσιαστικό . Ο χώρος του διαβόλου είναι ένας φαύλος κύκλος ,μία κινούμενη άμμος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια κάνεις για να βγεις ,τόσο βαθύτερα χώνεσαι μέσα.

Ο διάβολος δεν είναι τίποτα άλλο από μία συμβολική αναφορά αυτού που ο Ράιχ ονόμασε Θωρακισμένος Άνθρωπος . Δεν είναι τίποτε άλλο από τον άνθρωπο που έχει αποκοπεί από κάθε άμεση επαφή με την φύση ,τους συνανθρώπους του και τις βασικές ζωτικές του λειτουργίες . Ένας τέτοιος άνθρωπος αναπτύσσει ένα υποκατάστατο επαφής με τον εαυτό του και τους άλλους ,που χαρακτηρίζεται κυρίως από μία έλλειψη αυθεντικότητας και αυθορμητισμού . Περιβάλλεται από ένα θώρακα συναισθηματικής ακαμψίας που αντανακλάται και στη σωματική του στάση και υγεία. Κάθε ερωτική ορμή βρίσκει το δρόμο της φραγμένο από το τείχος της θωράκισης. Έτσι για να εκφραστεί , είναι αναγκασμένη να τρυπήσει με βία το σκληρό αυτό τείχος , μεταβαλλόμενη αναπόφευκτα σε σκληρότητα και μίσος … Η καταστροφή του περιβάλλοντος , οι άρρωστες σχέσεις , η διαρκής μη ικανοποίηση είναι πλέον φυσικά επακόλουθα.

Όταν ένας οργανισμός ψυχομαχά , το ζωτικό στοιχείο μέσα του αμύνεται με δυνατούς σπασμούς - τους σπασμούς του θανάτου -  ενάντια στο σταμάτημα των ζωτικών λειτουργιών. Παρόμοια και η κοινωνία αμύνεται ενάντια στην ασφυξία στην οποία την καταδικάζουν τα λανθασμένα συστήματα σκέψης,με συστήματα καινούργια ,που φαίνονται συνήθως επαναστατικά ή πρωτάκουστα . Αν όμως τα κοιτάξουμε από πιο κοντά θα δούμε ότι πρόκειται για απεγνωσμένες προσπάθειες να ξαναζωντανέψουν ιδέες πάρα πολύ παλιές ,που  ή δεν είχαν μπορέσει να επικρατήσουν ή γιατί η μάζα των οκνηρών στο πνεύμα ανθρώπων τις είχαν κάνει στείρες.

Η θωράκιση του σώματος,εμποδίζει τις θεμελιακές οργανικές αισθήσεις και επομένως και κάθε αληθινή αίσθηση ευεξίας. Η αίσθηση του ιδίου μας του σώματος είναι ανύπαρκτη και μαζί μ΄ αυτήν και η αυτοποεποίθηση . Τις αισθήσεις μας αντικαθιστούν οι θεατρινισμοί και το ψευτοφιλότιμο. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος σχίζεται σε δύο αντιφατικές οντότητες : το σώμα που βρίσκεται από την μία πλευρά και την ψυχή και το πνεύμα από την άλλη. Η λογική και η διανόηση ,έχουν αποκοπεί από τον υπόλοιπο οργανισμό , ο οποίος θεωρείται ευσυγκίνητος και παράλογος και πρέπει να τιθασευτεί . Το πιό θλιβερό είναι ότι όλα αυτά με την κοινή λογική φαίνονται απόλυτα σωστά. Δεδομένου ότι ένα παχύ στρώμα κακίας παρεμβάλεται ανάμεσα στο φυσιολογικό βαθύ πυρήνα και την εξωτερική εμφάνιση, η αρχική καλοσύνη παραμένει κρυμμένη και απρόσιτη. Άρα οι συγκινήσεις θεωρούνται κακές και η διάνοια καλή. Η ιδέα μιας συνύπαρξης και συνεργασίας ανάμεσα στις υγιείς συγκινήσεις και στην υγιή διάνοια , δεν περνάει καν από το μυαλό. Ο μπλοκαρισμένος ζωτικός χώρος εκδηλώνεται με μορφή άγχους , μόλις η ειλικρινής αυτοθέαση προσπαθήσει να γκρεμίσει το σκληρό τείχος.

Η νοσταλγία του υπερφυσικού εξασφαλίζει αμέσως δύο ισχυρούς συμμάχους : ο ένας είναι η βιαιότητα που προκύπτει από την συνεχή προσπάθεια να κατανικηθεί η ακαμψία του οργανισμού. Ο άλλος είναι ο άφατος τρόμος που γίνεται αισθητός σαν φόβος θανάτου κάθε φορά που θυμάται τον χαμένο παράδεισο . Για αυτό άλλωστε ,όπου μία θρησκεία καταπίεσε τα φυσικά ένστικτα ,αναπτύχθηκε παράλογος φόβος για τον θάνατο...

Έτσι ο άνθρωπος φτιάχνει ένα μείγμα μυστικισμού ,βιαιότητος και φόβου για τις βασικές λειτουργίες της ζωής. Για να βγει από αυτό τον φαύλο κύκλο ,που μέσα του φυλακίστηκε από μόνος του , θα πρέπει :

• Να καταλάβει και να αναγνωρίσει ποιο είναι το λογικό ,ποιο είναι το χρήσιμο και ποιο το άχρηστο μέσα στο παραδοσιακό πλαίσιο της ζωής και της σκέψης. Χωρίς μια τέτοια προσπάθεια κατανόησης κάθε απόπειρα βελτίωσης της ανθρώπινης μοίρας είναι καταδικασμένη να πεθάνει ή ακόμη και να δημιουργήσει πολύ χειρότερες συνθήκες από αυτές που επεδίωκε να βελτιώσει . 
• Να πάψει να εξαγγέλλει νέα προγράμματα και να δημιουργεί νέες πολιτικές πλατφόρμες. Η φρικτή αλήθεια που δεν θέλουμε να δεχτούμε είναι ότι ο άνθρωπος αναγκάστηκε να δραπετεύσει από τον εαυτό του μόλις συνειδητοποίησε την αθλιότητά του , μόλις άρχισε να λαχταρά την ελευθερία του . Όλα τα μεγάλα φιλοσοφικά ,κοινωνικά ,θρησκευτικά κινήματα ήταν στην αρχή λογικά ,αλλά όλα ανεξαιρέτως - απευθυνόμενα σε θωρακισμένους ανθρώπους - εκφυλίστηκαν αργά η γρήγορα , και η διαδικασία εκφυλισμού τους προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη βαρβαρότητα.

Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι η έξοδος από το κατεστημένο κοινωνικό και ηθικό οικοδόμημα ,δεν σημαίνει αναρχία ούτε αρνητική απομόνωση . Σημαίνει απλά να κοιτάξεις τα πράγματα όπως έχουν , όσο θλιβερά ή γελοία και αν είναι ! Το δικό μας πρόβλημα θα πρέπει να είναι με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε να κάνουμε τους ανθρώπους να γυρίσουν στον εαυτό τους , πως θα τους απελευθερώσουμε από τις αναρίθμητες ύπουλες καταστροφές και αηδιστικές μανούβρες ενός κόσμου στον οποίο βασιλεύουν η πολιτική , η αισχροκέρδεια , η νευρωτική διαπεδαγώγηση και μία ιατρική δειλή και επαγγελματική.

Μπορεί να μας φανεί παράξενο αλλά το κυριότερο εμπόδιο που θα συναντήσουμε στο δρόμο μας θα είναι ο φόβος απέναντι στη ζωή ,στον έρωτα , στη μεγαλειώδη απλότητα της φυσικής λειτουργίας , ο φόβος που  είναι φωλιασμένος μέσα στους ίδιους τους ανθρώπους ...

Είναι σίγουρο πως η θρησκεία και ο μυστικισμός δεν έκαναν λάθος επιμένοντας πως υπάρχει ένα βασίλειο του διαβόλου. Ο διάβολος αντιπροσωπεύει το απόλυτο 'κακό' και ο άνθρωπος αισθάνθηκε το ΄κακό΄ σαν πειρασμό . Το ερώτημα είναι γιατί δεν αισθάνθηκε και τον Θεό σαν πειρασμό ; Αν ο διάβολος συμβολίζει την διεστραμμένη φύση και ο θεός την αυθεντική πρωτογενή , γιατί ο άνθρωπος αισθάνεται να έλκεται τόσο πολύ από τον διάβολο και όχι από τον Θεό ; Προς τι όλη αυτή η τεράστια ,πάντα ανασχετική και στερητική ταυτόχρονα προσπάθεια του ανθρώπου να λυτρωθεί από την 'αμαρτία' (από τον πειρασμό του διαβόλου) όταν η ομορφιά , η αρμονία και η ζωοποιός δύναμη του θεού είναι τόσο φανερές και πειστικές ; Για άλλη μία φορά η απάντηση είναι η ίδια : ο διάβολος είναι ελκυστικός και εύκολος να τον ακολουθήσει κανείς ,γιατί αντιπροσωπεύει τις δευτερογενείς ορμές (υποκατάστατα) που είναι βολικές και προσιτές στον καθένα !

Ο Θεός είναι βαρετός και μακρινός ,γιατί αντιπροσωπεύει τον πυρήνα της ζωής που η θωράκιση έκανε απρόσιτο . Ετσι αποβαίνει ένα υψηλό μα απρόσιτο ιδανικό και ο διάβολος η πανταχού παρούσα κυρίαρχη πραγματικότητα.

Ο άνθρωπος κάνει πάντα ένα φανερό λάθος που δεν το παραδέχεται : έχει τάση να συμπεραίνει από την δική του φύση , για την οποία δεν γνωρίζει απολύτως τίποτε , την ουσία της φύσης γενικότερα . Δεν θέλουμε να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να πάμε παρά από τη φύση στον άνθρωπο και ποτέ από τον άνθρωπο στην φύση .

Η Φύση στη βάση της είναι απλή . Αυτή ακριβώς την απλότητα στις ανθρώπινες σχέσεις για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να καταλάβει ο Θωρακισμένος οργανισμός. Και όμως ότι είναι φυσικό και μεγάλο είναι και απλό ! . Ξέρουμε πολύ καλά πως οι μεγάλες και απλές γραμμές , σκέψεις , ιδέες ... είναι εκείνες που χαρακτηρίζουν τους μεγάλους ζωγράφους,ποιητές,επιστήμονες.

Ο Θωρακισμένος οργανισμός αγνοεί την απλότητα . Οι παρορμήσεις του έχουν πάρει μία μορφή τόσο πολύπλοκη , η τροχιά τους είναι τόσο ελικοειδής και αντιφατική , που δεν έχει κανένα όργανο για να εκφράσει την ευθεία και απλή κίνηση. Η έννοια της απλότητας του λείπει παντελώς σε όλες τις εκφράσεις της ζωής από το ντύσιμο και τη μουσική , έως το φαγητό και τον τρόπο που κάνει έρωτα . Η αγάπη του συνοδεύεται πάντα από μίσος και φόβο.

Ο αθωράκιστος οργανισμός απλά αγαπά όταν θέλει να αγαπήσει , μισεί όταν χρειαστεί να μισήσει ,φοβάται όταν υπάρχουν λόγοι να φοβηθεί.

Αντιθέτως ο θωρακισμένος οργανισμός μισεί όταν θα έπρεπε να αγαπάει , αγαπάει όταν θα έπρεπε να μισεί , φοβάται όταν θα έπρεπε να αγαπήσει ή να μισήσει . Η πολυπλοκότητα και η περιπλοκή είναι χαρακτηριστική έκφραση του θωρακισμένου οργανισμού . Η θωρακισμένη ζωή απαντά στην αθωράκιστη με το φόβο και το μίσος. Σε μερικές περιπτώσεις ο φόβος γίνεται πανικός και το μίσος μανία τυφλή , αιμοχαρής και δολοφονική. Ο Θωρακισμένος οργανισμός δεν μπορεί να υποφέρει τις απαλές , ελαστικές κινήσεις του νεογέννητου. Όποιος έχει κρατήσει στα χέρια του ένα μικρό πουλί ξέρει πολύ καλά για πια αίσθηση μιλάμε ...

Ο Ράιχ αντιλαμβάνεται πως κάθε οργανικό υλικό έλκει την οργονο-ενέργεια και την απορροφά. Αντίστροφα , υλικό που περιέχει την οργονοενέργεια έλκει μικρά σωματίδια και τα κατακρατεί. Τα μεταλλικά υλικά ,ιδιαίτερα ο σίδηρος ,έλκουν την ενέργεια αλλά αμέσως την απωθούν . Αντίστροφα μέταλλο φορτισμένο με οργόνη απωθεί μεταλλικά σωματίδια . Μήν ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι το σιδηρούν γένος και αντιδρά αναλόγως ... ΘΝΗΤΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ - ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΘΝΗΤΟΙ

Η ανακάλυψη του λοιπόν είναι η Οργόνη , που κυλά αρμονικά στην πλάτη κάθε έμβιου οργονώματος. Σε περιπτώσεις σεξουαλικής διέγερσης , αρχίζει να κινείται αντίθετα προς την φυσική της κατεύθυνση . Πιέζει προς το γεννητικό όργανο , με την αρχική πρόσθια κατεύθυνση, διεγείροντάς το και προκαλώντας στύση ! Η οργόνη συγκεντρωμένη στο γεννητικό όργανο ,πιέζει προς τα εμπρός αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει από την ζωική μεμβράνη. Μόνο μία πιθανότητα υπάρχει για ροή προς την επιθυμητή κατεύθυνση : ένωση και σύντηξη με έναν δεύτερο οργανισμό με τέτοιο τρόπο , ώστε η κατεύθυνση της διέγερσης του δεύτερου οργανισμού να ταυτίζεται με την κατεύθυνση των οργονο-κυμάτων στον πρώτο ! Οι προ οργασμικές κινήσεις του σώματος αλλά κυρίως οι οργασμικοί σπασμοί ,αντιπροσωπεύουν τις έντονες προσπάθειες των απελευθερωμένων κυμάτων οργόνης των δύο οργανισμών , να έρθουν σε σύντηξη μεταξύ τους , να επεκταθούν ο ένας μέσα στον άλλο !Καθώς η ενέργεια του ενός οργανισμού ρέει μέσα στο ενεργειακό σύστημα του δεύτερου , η απαλλαγμένη από μάζα οργονο-ενέργεια , καταφέρνει να ξεπεράσει τα όρια του υλικού οργονώματος - δηλαδή του οργανισμού - και αφού συγχωνευθεί με ένα άλλο οργονοτικό σύστημα έξω από το δικό της , συνεχίζει να ρέει. Στην κορύφωση της διέγερσης , μεγάλες ποσότητες ενέργειας ρέουν πραγματικά προς τα έξω , μαζί με ουσίες των γεννητικών οργάνων. Η διαδικασία του οργασμού είναι κατά τον Ράιχ πέρα από τις λέξεις. Το σίγουρο είναι ότι αν αυτός είναι σωστός , αυτό που ακολουθεί είναι μια βαθιά υποκειμενική αίσθηση ανακούφισης ,απελευθέρωσης , ικανοποίησης . Βλέπουμε δηλαδή ότι η οργασμική λαχτάρα ,που παίζει ένα τόσο μεγάλο ρόλο σε όλα τα επίπεδα της ζωής των ζώων ,φαίνεται ολοκάθαρα κάτω από αυτό το πρίσμα , να εκφράζει την προσπάθεια επέκτασης πέρα από τον εαυτό μας . Αυτό τον πόθο να ξεφύγει κανείς από τα όρια του οργανισμού του .

Και έρχεται για δεύτερη φορά αντιμέτωπος ο Ράιχ με τον... διάβολο. Αφού έχει εδραιώσει επιστημονικά την πεποίθησή ότι το χαρακτηριστικό της οργόνης είναι η κίνηση , όπως και της ίδιας της ζωής , διαπιστώνει ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες η οργόνη παγιδεύεται και αρχίζει να χάνει την κινητικότητά της. Μερικές φορές επειδή δεν μπορεί να διεγερθεί με την ροή άλλης ΄΄φρέσκιας΄΄ , ακινητοποιείται εντελώς και δηλητηριάζεται μετατρέποντας τον εαυτό της σε κάτι απόλυτα εχθρικό για κάθε είδος ζωής ! Η κατάσταση θυμίζει πολύ τα στάσιμα νερά που μετατρέπονται σιγά-σιγά σε βάλτο ,που και αυτός όμως έχει μέσα του κάποιες μορφές ζωής για να γίνει τελικά βούρκος με σάπιο νερό , που δεν έχει τίποτε μέσα του . Αυτή την κατάσταση της οργόνης - γιατί και αυτή είναι οργόνη πεσμένη όμως ενεργειακά - την ονόμασε DOR ( Deadly Orgone - Θανατηφόρα Οργόνη) . Το χρώμα της είναι πορτοκαλο κόκκινο και όταν είναι ερεθισμένη κόκκινο. Ο Ράιχ παρατηρεί γύρω του μία γενική παγωμάρα . Τα πουλιά σταματούν να κελάηδημα , οι βάτραχοι σταματούν το κρώξιμο , τα πουλιά πετούν χαμηλά ή κρύβονται στα δένδρα. Τα ζώα σέρνονται στο έδαφος πολύ αργά. Τα φύλλα των δένδρων χάνουν την στιλπνότητά τους , όπως και οι λίμνες. Ολα φαίνονται μαύρα , παρόλο που δεν είναι σκοτάδι . Μάλλον είναι σαν να λείπει το φως. Η αίσθηση της DOR στους ανθρώπους εκφράζεται με λόγια όπως : Υπάρχει κάτι άσχημο στο αέρα . Κάτι πρέπει να συμβαίνει ... Δεν μπορώ να αναπνεύσω ... και γενικά υπάρχει μία ασφυκτική πίεση.

Και όμως κάτω από αυτές τις συνθήκες απόγνωσης , ο Ράιχ αντιμετωπίζει τον ενεργειακό διάβολο με αφάνταστη καθαρότητα νου. Θυμάται τον τρόπο ροής της οργόνης από τα πιο χαμηλά στα πιο ψηλά ή από τα πιο αδύνατα στα πιο δυνατά συστήματα. Εδώ μπορούμε να καταλάβουμε την συμπεριφορά όλων των δομών της ενέργειας. Γιατί το χρήμα ρέει προς το περισσότερο χρήμα , γιατί η εξουσία γίνεται όλο και πιο συγκεντρωτική , γιατί το άτομο έχει την τάση να συμβαδίζει με τους πολλούς . Το marketing της Μόδας/fashion βασίζεται στην τάση του ανθρώπου για ομοιο μορφία .

=========

ΑΠΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΟΡΓΟΝΗ ΚΑΙ ΑΡΑ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ .

Οι ομοιότητες με τις αντίστοιχες οδηγίες άλλων σχολών ( Φένγκ Σούι , Γεωακτινοβολία κλπ ) είναι εμφανείς , παρόλο που προέρχονται από τελείως διαφορετικές θεωρήσεις.Πράγμα που πιστοποιεί την ορθότητά τους ...

1. ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ . το ιδανικό περιβάλλον είναι το φυσικό περιβάλλον (δάσος , θάλασσα) . Κήπος ζούγκλα , συντριβάνι απαραίτητο . Μακριά από κολώνες της ΔΕΗ υψηλής τάσης , κεραίες πάσης φύσεως .
2. ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΆ . Μη τοξικά υλικά , απαραίτητα . Ιδανικό σπίτι από ξύλο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό , τότε τουλάχιστον η εσωτερική επένδυση να είναι από ξύλο.
3. ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ . Αποφυγή της πάσης φύσεως ηλεκτρικών συσκευών. Ιδανικό το γκάζι.
4. ΡΟΥΧΑ - ΥΓΕΙΗΝΗ .Φοράμε ρούχα από φυσικές ίνες. Περπατάμε χειμώνα-καλοκαίρι ξυπόλητοι. Κάνουμε μία -δύο φορές την ημέρα ντούζ. Και φυσικά δεν καπνίζουμε . Κάνουμε τακτικές εκδρομές στην ύπαιθρο , και αν είναι δυνατόν η διανυκτέρευση στην ύπαιθρο. Κάνουμε ασκήσεις βαθιάς αναπνοής.