Η άποψη της Σουρεαλιστικής έκφρασης γεννήθηκε στο μυαλό του Andre Breton και των άλλων σουρεαλιστών ως κίνημα διαμαρτυρίας για τις κοινωνικές αντιθέσεις και την ελειπή έκφραση στην τέχνη γενικότερα. Στην πραγματικότητα υπερέβαλαν θέλοντας να θέσουν ορατό το παράλογο, αναδεικνύοντας την αξία της αυθόρμητης σκέψης και της συναισθηματικής αντίδρασης, καταδικάζοντας την διαμορφωμένη αστική λογική ως εχθρό της ανθρώπινης φύσης.
Σουρεαλιστικές εικόνες, καθώς και η παράλογη λογική που αυτές πρεσβεύουν υπήρχαν από πάντα, θα μπορούσαμε να πούμε από την δημιουργία της αστικής συμπεριφοράς ως σύνολο. Εικόνες που δεν αναγνωρίζονταν ως παράλογες επειδή ακριβώς παράλογη ήταν η αστική καθημερινότητα. Αν δεχόμαστε ως παράλογη την λογική του άλλου, τότε το φαινόμενο θα γίνεται πιο έντονο.
Θεωρητικά το κίνημα του Σουρεαλισμού εξασθένησε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, και ως οργανωμένο κίνημα εγκαταλείπεται μετά τον θάνατο του Andre Breton to 1966.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που συνεχίζουν να εκφράζονται σουρεαλιστικά είτε τοποθετούν στο έργο τους την ταμπέλα του σουρεαλισμού είτε όχι.
Είναι πολύ εύκολο για έναν λογοτέχνη ή φωτογράφο να μεταδώσει σουρεαλιστικές εικόνες παρατηρώντας την πολιτική ακολουθία πολιτικών ή μη ενός τόπου, δεδομένου ότι εν μέσω της κοινωνικής συναίνεσης, η υπερβολή στο παράλογο έχει πάρει πλέον διαστάσεις άμιλλας
Θεωρητικά το κίνημα του Σουρεαλισμού εξασθένησε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, και ως οργανωμένο κίνημα εγκαταλείπεται μετά τον θάνατο του Andre Breton to 1966.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που συνεχίζουν να εκφράζονται σουρεαλιστικά είτε τοποθετούν στο έργο τους την ταμπέλα του σουρεαλισμού είτε όχι.
Είναι πολύ εύκολο για έναν λογοτέχνη ή φωτογράφο να μεταδώσει σουρεαλιστικές εικόνες παρατηρώντας την πολιτική ακολουθία πολιτικών ή μη ενός τόπου, δεδομένου ότι εν μέσω της κοινωνικής συναίνεσης, η υπερβολή στο παράλογο έχει πάρει πλέον διαστάσεις άμιλλας
Ο σουρεαλισμός προστρέχοντας στην ψυχή και αναζητώντας νύξεις δημιουργίας στο όνειρο ,άνοιξε νέους ορίζοντες προς έναν κόσμο όπου ,ελεύθερο και ανήσυχο ,πλανάται το πνεύμα αναζητώντας εκεί το λυτρωτικά νέο. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε η σουρεαλιστική οπτική επηρεάζει όχι μόνο τις τέχνες αλλά και την ίδια τη ζωή.
Αυτό που στην αρχή θεωρήθηκε ως σύμπτωμα παραφροσύνης και παραλογισμού και όχι μόνο χλευάστηκε απαξιωτικά αλλά και ανεπιεικώς διώχθηκε από την άρχουσα και καθηστηκυία τάξη ,σήμερα αμβλύνοντας απαγορευτικά ταμπού και εκφραστικά στερεότυπα έλκει το ενδιαφέρον ,αγγίζει την ψυχική αγωνία του ανθρώπου .
Οι εναλλασόμενες και επαναλαμβανόμενες εκθέσεις από μικρούς και μεγάλους μουσειακούς και πολιτισμικούς φορείς διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου ,επιχειρώντας νέες ερμηνευτικές προσεγγίσεις μέσα στα όρια της διαλλακτικότητας του μεταμοντερνισμού ,επαναπροσδιορίζοντας αρχές ,έννοιες και αφηγήσεις με τρόπο πιό ήπιο και κατευναστικό σε σχέση με την περίοδο της δεκαετίας του ΄30 , απαλλαγμένο από πάθη και εξάρσεις που εύλογα προκαλούσαν σύγχυση και αποπροσανατολισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου