Translate

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Ε - ΕΨΙΛΟΝ - ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ ΕΨΙΛΟΝ

     













Εν Δελφοίς « Ε »
Στοιχεία Φύσεως = 5
Πυρ–Αήρ–Υδωρ–Γαία–Αιθήρ


Φ = 1,618 = Χρυσός αριθμός

Για τρία «Ε» μας κάνει λόγο ο Πλούταρχος στο «Περί του ΕΙ του εν Δελφοίς. Το Ε όμως αντιστοιχεί στον αριθμό 5(Ε=5) και εφόσον ομιλεί για τρία Ε (3Ε) θα έχουμε το εξής: Ε+Ε+Ε=5+5+5=15, το 15 είναι το ΙΕ ,το οποίο όμως είναι το ίδιο με το ΕΙ, αφού και τα δύο μας κάνουν το νούμερο 15. (Ι=10, Ε=5) Το πέντε όμως όπως μας λέγει στο ίδιο έργο μιμείται την αρχή που θέτει σε τάξη το σύμπαν, τη διακοσμούσαν αρχή. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι -αφού το Ε=5 μιμείται τη διακοσμούσαν αρχή, η οποία αρχή δεν είναι παρά το ΘΕΙΟΝ και έχουμε τρία Ε συνολικά- έχουμε ένα σύστημα τριών ΘΕΙΩΝ-ΔΙΑΚΟΣΜΟΥΝΤΩΝ ΑΡΧΩΝ, μία τριαδικότητα, μία μεταβολή τριών εκφάνσεων-υποστάσεων του ΘΕΙΟΥ, διότι  Ο Πλούταρχος, δηλαδή, μας γνωστοποιεί για τον τριπλό υπερ-κόσμιο ΝΟΥ-ΛΟΓΟ, ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη αρμονία διαμέσου του «Ε» του εν Δελφοίς. Αυτός ο ΝΟΥΣ-ΛΟΓΟΣ ή η τριπλή μεταβολή του ενός υπερ-κόσμιου ΝΟΥ-ΛΟΓΟΥ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ΟΥΡΑΝΟΣ-ΚΡΟΝΟΣ-ΖΕΥΣ/ΔΙΑΣ.

Εικόνα

Το κάθε «Ε» εκ των τριών που μας αναφέρει ο Πλούταρχος, αντιστοιχεί και σε ένα ΝΟΥ-ΛΟΓΟ.

Ο ΝΟΥΣ-ΛΟΓΟΣ είναι ἀεὶ ὧν, κατά τον Ηράκλειτο εκ της Εφέσσου, και έχει άμεση σχέση με την ακοή, το ήπαρ και το σπάσιμο-ξεπέρασμα του φράγματος των δύο καταστάσεων του ανθρώπου που μας περιγράφει ο Ηράκλειτος στο παραπάνω απόσπασμα, του εύδοντος-εγερθέντος (κοιμώμενος-αφυπνισμένος).
Ο άνθρωπος όταν ακούσει τη «φωνή» του ΝΟΥ-ΛΟΓΟΥ αντιλαμβάνεται την έννοια του και το βαθύτερο νόημα μέσω της ψυχής του. Η πληροφορία-φωνή θα φθάσει στην ψυχή του ανθρώπου μέσω του ήπατος, στο οποίο καταλήγει η ακοή, όπως μας περιγράφει ο Πλάτων  Η ακοή, λόγω της συγκεκριμένης πορείας που κάνει μέχρι το ήπαρ, το οποίο είναι κέντρο συναισθημάτων, παθών και σχετίζεται με τα αστρικά πεδία, μπορεί να ξεπεράσει το φράγμα μεταξύ των δύο καταστάσεων του εύδοντος-εγερθέντος. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος αποκτά πείρα του αεί όντος λόγου. Η ακοή, δηλαδή, συνδέει τον εξωτερικό κόσμο των αισθήσεων με τον εσωτερικό χώρο της ψυχής. Η αρμονία του ΕΙ εισέρχεται στην ψυχή του ανθρώπου δια της ακοής, η οποία αίσθησης αυτή δεν είναι πλήρως αντικειμενική σε αντίθεση με την όραση, αλλά βρίσκεται εντός του χώρου αντικειμένου-υποκειμένου.

Ατενίζοντας λοιπόν το Έψιλον το εν Δελφοίς, συνειρμικά εντός της κεφαλής μας αναδύεται η εικόνα των αντίρροπων Έψιλον. Ας δούμε, λοιπόν, κάποιες πληροφορίες για αυτά. Η πρώτη εικόνα αυτών φέρεται ότι βρίσκεται στην Κρήτη και δη στο χώρο της Κνωσού, εκατέρωθεν του Θρόνου του Μίνωος.
Κρήτη… Αίθρα… Κουρήτες… Κουρηβάντες… Ταυροκαθάψια!!!!!! Ας αφεθούμε, λοιπόν, στην κοσμική υπέρ-δίνη της αρχέγονης Μνημοσύνης και να ανασύρουμε από τα βάθη της ξεχασμένες πληροφορίες. Οι ανταλλαγές ενεργείας-πληροφορίας συντελούν, στο χαοτικό κατώφλι ανάμεσα στις δύο κλίμακες-οκτάβες (∞∞), το στρόβιλο μετασχηματιστή που γεφυρώνει τον κόσμο των δυνάμεων(ήχος) με τον κόσμο των μορφών-εικόνων(φως). Σε αυτή τη δίνη περι-δονούμαστε, με παλλόμενο λόγο εξερευνούμε την απειροκλασματική δόμη του μυθολογικού πεδίου-πλέγματος και με δονούμενο νου αναβιώνουμε <<τα ‘τυπικά εισόδου και εξόδου’ αρχαϊκών τελετουργιών>>. Ταξιδεύουμε σε κύματα μνήμης εκ των οποίων αναδύονται μορφές-νοήσεις. Εντός της Συνειδήσεως μας, αντικρίζουμε τη δύναμη του βλέμματος(όμματος)-Κόρη- Περσεφόνης-Ψυχή μας. Στα βάθη του βλέμματος-ψυχής ενεργοποιείται ο Ηνίοχος(=κυβερνήτης νους) και δραστηριοποιείται ο αρχαϊκός εγκέφαλος-έδρα του λογιστικού μέρους της ψυχής που κατέχει το θείο σπέρμα, όπως μας γνωστοποιεί ο Θείος Πλάτων στο έργο του “Τίμαιος”. Εισχωρούμε όλο και βαθύτερα στη νύχτα(=νοητό φως). Εντός μας πάλλεται ο μυστικός λόγος-ήχος του Ιεροφάντη καθώς η Ιέρεια λικνίζει πάνω από τη κάρα-σπείρα μας νοές-σπερματικό φώς της Μνημοσύνης. Συνδεόμαστε, λοιπόν, με μυθικές εικόνες - “Τυφλοίς όμασι” ατενίζουμε το αόρατο με τον τρίτο οφθαλμό, πύλη κοσμική, όραση πανορατική και το νοητό γίνεται ορατό - όπως το μυστικό του Κυνός, το μυστήριο του Λαβυρίνθου(=μορφική υλοποίηση της απορίας μας που μας καθιστά μαρμαρωμένους)… Στα μη-γραμμικά πεδία της νυχτός(=νοητού φωτός), σε ένα λαβύρινθο που οι τοίχοι εναλλάσσουν θέσεις σε κάθε βήμα, διασχίζουμε λοιπόν τα φαράγγια της ουράνιας Κρήτης – Αίθρας, το βασίλειο του Μίνωα του πρώτου Δικαστή. Ενεργοποιούμε τα Ταυροκαθάψια, την ιερή τοιχογραφία της Κνωσού που πραγματοποιούνται ταυτοχρόνως στο φυσικό, ψυχικό και νοητικό πεδίο. Ως Κυβιστές - Ταυροκαθάπτες πιανόμαστε από τα ενεργειακά κέρατα του ταύρου – φαραγγιού, την πύλη ζωής και θανάτου, και με δύο σάλτους στον αέρα υπερπηδάμε τον ενεργοποιημένο Ταύρο – Τάφο.

1071=ΤΑΥΡΟΣ=ΤΑΦΟΣ

Τα λίθινα ενεργειακά κέρατα επαναλαμβάνουν αενάως το πανίσχυρο σύμβολο της ιερής δυάδας, των Ιερών Γάμων των Θεών, το μυστήριο των πολικών αντιθέτων-του νόμου των εναντίων όπως διατυπώνεται από τον Σκοτεινό. Αντίρροποι πόλοι έλξης, τα Ε, που δημιουργούν ενεργειακές χορδές όπου σπειροειδώς εκτινασσόμενη γεννιέται η ψυχή. Φως/Εικόνα/Χρώμα- Ήχος ή αλλιώς ηχόχρωμα-ηχοφασματικά πεδία. Αυτά χρησιμοποιήσουν οι Κουρήτες και οι Κουρηβάντες στις μυστικές τελετουργίες τους. Αυτό ακριβώς εκφράζουν τα αντίρροπα Ε, διότι ο Απόλλων είναι θεός του φωτός(εικόνα) και του ήχου(βλ Λύρα Απολλώνο). Εδώ να πούμε ότι από τη σύγχρονη επιστήμη μας γίνεται γνωστό πως ο ήχος μπορεί να παράγει φώς και αυτό διότι έχει διαπιστωθεί ότι ένα από τα χαρακτηριστικά των υπερήχων είναι η μετατροπή μορίων υγρών σε φωτεινή ακτινοβολία. Υπάρχουν θεωρίες που θέλουν τους δύο λοβούς της επιφύσεως και της υποφύσεως να σχετίζονται με τον ήχο και την εικόνα αντίστοιχα και επομένως και με τα αντίρροπα Ε
Ας αφεθούμε στο γαλήνιο ταξίδι του φωτεινού ήχου που μας διακτινίζει στον Ομφαλό του Κόσμου-Δελφοί. Ήχος και Φως…… Η συνείδηση διευρύνεται σταδιακά, καθώς ο άνθρωπος κατανοεί σιγά – σιγά τους μυστικούς δεσμούς του χωροχρόνου με τα δρώμενα. Βλέπει τώρα πολλές νιφάδες χιονιού στο πρώτο άγγιγμα του ήλιου. Άλλες πάλι να εκτοπίζονται στα περιθώρια του νου του, άλλες εκχρονίζονται, συγχρονίζονται, αλλάζουν θέσεις μέσα στην κατανόηση του. Ολόκληρος ο εγκέφαλος λειτουργεί ακατάπαυστα, γεμάτος φώτα, συχνότητες και λαχανιασμένες σκέψεις που φτάνουν ξέπνοες στις μικρές κρυσταλλικές κυψέλες του εγκεφάλου. Η συνείδηση ακολουθεί με μεγάλο κόπο τα πράγματα. Πάλι όμως πέφτει σε μια κατάσταση εσωτερικής ακινησίας, ανακαλύπτοντας καινούργιες χωροχρονικές διαστάσεις, που ξεχειλίζουν από το πολύτιμο δοχείο της αντίληψης του, φέρνοντας τον για πρώτη φορά στο κατώφλι της κατάστασης που ονομάζεται "Αιωνιότητα", "Υπέρβαση"… Σ' εκείνη δηλαδή την κατάσταση, όπου κανείς αντιλαμβάνεται τα πάντα σαν έκφραση ενός και μόνο πράγματος, βλέποντας μόνο συνεχόμενες και αλληλένδετες μεταθέσεις, μετακινήσεις, με διαφορετική ταχύτητα, στο χώρο αυτό Ενός… Οι αποστάσεις του χώρου ή του χρόνου χάνουν πια την έννοια της απόστασης από το ένα σημείο στο άλλο, αποκτώντας περισσότερο την έννοια των φυσικών υπερβατικών μεταβάσεων, συντελώντας έτσι στο «φανέρωμα», την αποκάλυψη του ίδιου πάντα πράγματος. Το Άπειρο ξεδιπλώνει τα πέπλα του μέσα από το περιορισμένο. Όλη η αντικειμενικότητα μπαίνει στο καλούπι του υποκειμενικού και αντίστροφα. Κάθε περιορισμένος ήχος, απλώνεται, γίνεται συνεχής και απεριόριστος, αποκαλύπτοντας όλες τις Οκτάβες του, τις αποχρώσεις του. Όλα είναι φωτεινά, ηλεκτρικά παλλόμενα… Τα χρώματα ζευγαρώνουν το ένα μετ’ άλλο, αλλάζουν φόρμα, μετασχηματίζονται, φτάνει πια στο σημεία να μην διακρίνεις κανένα χρώμα… Όλα είναι κύματα, δονήσεις μιας θάλασσας από υπερκόσμιο φως. Ναι, ακούς αυτά που βλέπεις και βλέπεις αυτά που ακούς, και υπερβαίνοντας ακόμα και αυτό, φεύγεις, φτάνεις στο πιο ψηλό σημείο:
Ότι βλέπεις, ακούς και αισθάνεσαι υπόκειται σε "Υπαρξιακή Υπέρβαση", τελειώνει το "ταξίδι του Γίγνεσθαι", δεν υπάρχει πλέον το Εγώ, δεν υπάρχει το Εσύ, δεν υπάρχει ο Εαυτός αλλά «Άρχει το ΕΙΝΑΙ, δηλαδή το ΌΝ».
ΕΙΝΑΙ: Ένα με το Άπειρο και το περιορισμένο…
ΕΙΝΑΙ: Ένα με τα παρελθόντα και τα μέλλοντα...
ΕΙΝΑΙ: Ένα με τα νερά και τα βουνά, τα δέντρα και τα φύκια, τα υγρά και τα στερεά, τα αέρια και τα αιθέρια….
ΕΙΝΑΙ: Ένα μετά Ορατά και τα αόρατα, τα εκδηλωμένα και τα ανεκδήλωτα…
ΕΙΝΑΙ: Ένα με την Ελευθερία, τη Συνείδηση του Ενός, των πάντων, την ουσία του φωτός…
ΕΙΝΑΙ: Ένα με τον Κόσμο και το Σύμπαν ολάκερο
………………

Ας βυθιστούμε σε πυρακτωμένες στρώσεις μνήμης και όχι σε υγρές, ενεργοποιώντας λεκτικές δίνες έτσι ώστε η μνήμη μας να αγγίξει-γεννήσει τις μυθικές μορφές της νοήσεως και η επίφυση-τρίτο όμμα να περιλούσει τη λογιστική ψυχή μας με τη μελατονίνη, την ορμόνη της νυχτός(=νοητό φως) γνωστή και ως Μέλαινα Δήμητρα… Επίφυση-Υπόφυση και η Φύση. Ποία είναι όμως η φύση; Από αυτούς τους δύο ενδοκρινείς αδένες (επίφυση-υπόφυση) μεταφερόμαστε στον εγκέφαλο και στα δύο ημισφαίριά του. Πόντος και Μαύρη θάλασσα είναι η αντιστοιχία που δίδει ο ψυχολόγος Carl Young για τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου.
Εγκέφαλος….… Αργώ......... Αθηνά=Ηθονόνη=Ήθος/Νόηση……. Η Αθηνά είναι εκείνη που τοποθετεί στην Αργώ - ο μυθικός ναυς=νους - τη Δρυ, το λόγο του Ζηνός/Διός(=Καθολικούς Νους), δίαυλος που συνδέει το αριστερό ημισφαίριο, ήτοι έδρα ανθρώπων με το δεξιό, ήτοι έδρα Θεών. Και αυτό διότι ο κόσμος των βασιλιάδων-θεών κατεχόταν από ένα “δικάμαρο” εγκέφαλο, στον οποίον το δεξί ημισφαίριο ονομαζόταν θεός και το αριστερό άνθρωπος…………

904=ΑΡΓΩ=Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ=ΣΤΥΓΑ

ЭЄ Αντίρροπα, όπερ και σημαίνει ότι το ένα αντικατοπτρίζει το άλλο. Δηλαδή, ότι υπάρχει ένας καθρέπτης……… Κα-θρέπτης, θρέπτω το Κα. Κα, όμως στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά σημαίνει είδωλο και διπλό. Αναπαριστάται με μία ράδβο που χωρίζεται στη κορυφή της σε δύο σκέλη, όπως είναι το διαπασών ή το γράμμα Υ. Η δυαδική έκφανση της αρχική μονάδος, 0-1. Ότι είναι αριστερόστροφο στον κόσμο των μορφών, είναι δεξιόστροφο στην αντανάκλασή του. Και εδώ ανακαλούμε από τον Άιδη, τη μνήμη-την αρχέγονη γνώση που εν-οικεί εντός της ψυχής μας, όπως μας λέγει και ο Σωκράτης και εμφανίζεται μπροστά μας η εικόνα του ταυτού και του θατερού, διότι την κίνηση του ταυτού την όρισε ο Θεός προς τα δεξιά και την κίνηση του θατερού προς τα αριστερά.( Σε αυτό το σημείο θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε πού βρίσκονται οι κύκλοι του ταυτού και θατερού σε σχέση με τους αστερισμούς, αλλά αυτό ξεφεύγει από τα πλαίσια της παρούσης μελέτης)…… Τελειώνοντας τα περί εγκεφάλου, να σημειώσουμε ότι……… Ἡ δουλειά τοῦ Καναδοῦ νευροχειρούργου Οὐάιλντερ Πένφηλντ εἶναι μία κλασική μελέτη τῶν ἀνώτερων ἐγκεφαλικῶν λειτουργιῶν, σχετικά μέ τήν ἠλεκτρική διέγερση τῶν διάφορων σημείων τοῦ ἐγκεφαλικοῦ φλοιοῦ, σέ προσπάθειες γενικά ν’ ἀνακουφιστοῦν τά συμπτώματα μίας ἀσθένειας, ὅπως ἡ ψυχοκινητική ἐπιληψία. Οἱ ἀσθενεῖς ἀνέφεραν μίαν ἁρπαχτή ἀνάμνηση, μία μυρωδιά ἀπό τό παρελθόν, ἕναν ἦχο ἤ ἕνα ἴχνος χρώματος – πού σέ ὅλες εἶχαν προκληθεῖ ἀπό ἕνα μικρό ἠλεκτρικό ρεῦμα σέ μία συγκεκριμένη περιοχή τοῦ ἐγκεφάλου.[…] Οἱ ἐμπειρίες αὐτές ἔχουν ἀναφερθεῖ σχεδόν ἀποκλειστικά ἀπό ἐπιληπτικούς καί εἶναι δυνατόν, ἄν καί δέν ἔχει καθόλου δειχτεῖ, ὅτι καί οἱ μή ἐπιληπτικοί εἶναι ἐπιδεκτικοί σέ ἀνάλογες αἰσθητικές ἀναμνήσεις κάτω ἀπό παρόμοιες συνθῆκες……Επιπλέον η δομή του σύμπαντος προβάλλεται εντός της κεφαλής μας = εν-κέφαλος = εγκέφαλος, διότι……. Τὰς μὲν δὴ θείας περιόδους δύο οὔσας, τὸ τοῦ παντὸς σχῆμα ἀπομιμησάμενοι περιφερὲς ὄν, εἰς σφαιροειδὲς σῶμα ἐνέδησαν, τοῦτο ὃ νῦν κεφαλὴν ἐπονομάζομεν, ὃ θειότατόν τέ ἐστιν καὶ τῶν ἐν ἡμῖν πάντων δεσποτοῦν•…οι θεοί μιμηθέντες το κυκλικόν σχήμα του σύμπαντος ενέκλεισαν τας δύο θείας περιφοράς μέσα εις σφαιροειδές σώμα, αυτό το οποίον ονομάζομεν κεφαλήν, το οποίον είναι το θειότερον μέρος του σώματός μας και δεσπόζει επάνω εις όλα όσα είναι μέσα μας....................

Δελφοί- Απόλλων/Διόνυσος- Έψιλον
… Εισχωρώντας στα στατικά πεδία του νοητού φωτός, όπου το ταξίδι γίνεται δίχως κίνηση, θρυμματισμένοι στο ενεργειακό πεδίο του κατόπτρου των Δελφών, βιώνουμε τις έννοιες του ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ και ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ.

Δελφοί-Έψιλον-Ηνίοχος… Ηνίοχος, το μόνο άγαλμα που έχει όμματα και δεν έχει ήπαρ, αλλά γιατί;;; Αυτό είναι όμως μία άλλη ιστορία για τρελλούς…

Έψιλονἔστιν αὐτοτελὴς τοῦ θεοῦ προσαγόρευσις καὶ προσφώνη σις ἅμα τῷ ῥήματι τὸν φθεγγόμενον εἰς ἔννοιαν καθιστᾶσα τῆς τοῦ θεοῦ δυνάμεως.............……..είναι μία αυτοτελής προσαγόρευση και προσφώνηση του θεού, η οποία με την εκφώνησή της κάνει αυτόν που την προφέρει να συλλαμβάνει τη δύναμη του θεού..................
Βλέπουμε, λοιπόν, μέσα από το χωρίο του Πλουτάρχου ότι όντως το Ε εκφράζει τον ήχο…….

Έψιλονἔστι γάρ[…]σχῆμα καὶ μορφὴ τῆς πρὸς τὸν θεὸν ἐντεύξεως……….είναι το σχήμα και η μορφή της εντεύξεως(=συναντήσεως) με τον θεό..............
Βλέπουμε, λοιπόν, μέσα από το χωρίο του Πλουτάρχου ότι όντως το Ε εκφράζει την εικόνα=φως.......


1 σχόλιο:

Areti είπε...

Και η πηγή του που κανονικά πάντα πρέπει να βάζουμε http://www.fourakis-kea.com/forum/viewtopic.php?f=10&t=2444